CAPUT IV. Rogatu civium Samosatum obsidet. Cives adversus ducem suum, virum inutilem, conspirant, recolentes quantas eis intulerat injurias.

Erat autem juxta eos antiquissima civitas et munita supra modum, Samosatum nomine, cui praeerat vir infidelis, natione Turcus, Balduc nomine, in armis strenuus, sed subdolus et nequam. Hic praedictos cives multis afficiebat molestiis, tributa et agrorum vectigalia, et angarias multiplices eis ingeminans; et pro his omnibus eorum liberos habebat obsides, quibus nullam impendens humanitatem, in luto et latere sibi servire compellebat. Pro quibus molestiis cives universi ad domini Balduini provoluti genua, orant unanimiter, et cum lacrymis implorare satagunt quatenus ab illius vexatione eos protegere dignetur; et ita efficere, ut liberos suos, qui ab eo detinebantur inviti, possent recipere. Ille autem eorum hanc primam postulationem volens exaudire benignius, et per hoc sibi populi gratiam ampliorem promereri, convocato populo et armis communito, ad locum praedictum in manu robusta pervenit, ubi cum per dies aliquot frequentibus congressionibus et multa instantia urbem impugnasset, Turcis qui intus erant strenue resistentibus et de loci praesumentibus munitione, videns quod non proficeret, relictis militibus septuaginta, in loco vicino et munito aliquantulum, qui Samosatenis sine intermissione requiem negarent, et continuas molirentur insidias, ipse Edessam reversus est. Videntes autem cives quod esset dominus Balduinus vir strenuus et in cunctis prospere agens, et indignum reputantes quod qui dignus erat, tanquam liberator urbis et quietis fundator, universa possidere et pro arbitrio cuncta disponere, parem haberet in civitate virum inutilem: accito Constantino nobili et potente viro, qui in montibus vicinis munitissima habebat praesidia, de communi proponunt consilio, ut, duce eorum interempto, dominum Balduinum sibi ducem constituant et principem singularem. Cives enim, ejus meritis exigentibus, oderant illum; multis enim calumniis eos dicebatur affligere, aurum et argentum et quaelibet pretiosa ab eis violenter extorquens; cui si quis tentabat resistere, eidem statim, data pecunia, Turcorum suscitabat inimicitias et odium, ita ut non solum vinetis et hortis et satis succendendis, gregibus quoque et armentis abducendis timerent; verum et de vita periclitarentur saepius.