CAPUT IX. Descriptio urbis Antiochenae et ejus dignitatis.

Est autem Antiochia civitas gloriosa et nobilis, tertium, vel potius secundum (nam de hoc maxima quaestio est) post urbem Romam dignitatis gradum sortita: omnium provinciarum quas tractus continet Orientalis, princeps et moderatrix. Haec priscis temporibus dicta est Reblata, ad quam Sedechias rex Juda cum filiis ante Nabuchodonosor Babyloniorum regem deductus est, ubi in patris praesentia filios ejus occidi praecepit, et ipsum consequenter oculis privari. Hanc, post mortem Alexandri Macedonis, Antiochus, qui post eum regni ejus partem obtinuit, turribus et muro validissimo circumdatam, et in statum reparatam meliorem, de nomine suo vocari praecepit Antiochiam, regni sui caput constituens, et in ea sibi et successoribus ejus, in perpetuum, domicilium ordinans familiare. In hac apostolorum princeps, cathedram obtinuit sacerdotalem, et pontificali primus functus est dignitate; viro venerabili Theophilo, qui erat in cadem civitate potentissimus, in proprio domate basilicam dedicante. Cui Lucas, ex eadem urbe trahens originem, tam Evangelium suum, quam Actus scribit apostolorum; qui etiam beato Petro septimus in ordine pontificum, in eadem Ecclesia successit. In hac etiam primus fidelium habitus est conventus, in quo et Christianorum nomen dedicatum est. Prius enim, qui Christi sequebantur doctrinam, Nazaraeni dicebantur; postmodum vero a Christo deducto nomine, auctoritate illius synodi, Christiani dicti sunt fideles universi. Unde et, quia gratis et sine difficultate praedicantem suscepit Apostolum, ad Christi fidem unanimiter conversa; et nomen, quod sicut unguentum effusum, longe lateque redolet; prima invenit et docuit, nomen ei designatum est novum, et Theopolis est appellata; ut quae prius hominis nequam et impii nomen pertulerat, ejus qui eam ad fidem vocaverat, domicilium et civitas deinceps appellaretur, super hoc condignam recipiens a Domino retributionem, ut quae prioris erroris magistra, multis sub se positis regionibus imperaverat, postmodum in via Domini, et honesta morum disciplina, easdem haberet nihilominus suffraganeas. Viginti enim provincias in sua jurisdictione ejusdem, Deo amabilis, civitatis dicitur habere patriarcha, quarum quatuordecim, singulos habent metropolitas, cum suis suffraganeis; sex vero reliquae, sub duobus primatibus, qui vulgari appellatione dicuntur Catholici; quorum alter est Aniensis, alter vero Hirinopolitanus, qui est Baldacensis; cum eorum suffraganeis disponuntur. Quae omnes uno nomine, Oriens videlicet, nuncupantur, sicut ex synodo Constantinopolitana colligitur, quae sic habet: Orientis autem episcopi, solius Orientis curam gerant, servato honore primatus Ecclesiae Antiochenae, qui in regulis Nicenae synodi continetur.