CAPUT III. Dux promotus, a comite Tolosano turrim David quam ab hostibus susceperat, reposcit; dissentiunt principes, sed tandem turrim obtinet postulatam.

Domino igitur duce, de communi voto, concurrente omnium consensu, regni apicem obtinente, comes sancti Aegidii civitatis praesidium, arcem videlicet David, quam sibi ab initio, ut praemisimus, hostes tradiderant, possidebat. Erat autem in eminentiore civitatis parte, versus occidentem sita et ingentibus quadris constructa lapidibus, unde totam urbem inferius positam erat intueri. Hanc, quasi totius civitatis novissimum refugium, videns dux sibi deesse, curtatum nisi illam haberet, arbitratus se habere principatum, coepit a domino comite in auditorio principum reposcere. Comes vero eam, tanquam sibi ab hostibus traditam, usque in Pascha, quo transire et domum redire proposuerat, eam sibi velle habere, ut interim cum suis honestius in regno moram facere posset, allegabat. Dux vero nisi turrim habeat, universa se velle deserere, dicebat; allegans omnino inhonestum esse ut, eo domino designato, alter civitatis haberet praesidium, quem quasi parem aut superiorem conspiceret. Comes autem Normanniae et Flandrensium comes domini ducis partes fovebant; qui vero cum domino comite Sancti Aegidii, ejus etiam familiares erant, ut domino suo, saltem hac via, occasionem praeberent abeundi, partem juvabant adversam. Factum est autem, ut quousque de jure decerneretur, cui cedere deberet, turrim in manu domini Albariensis episcopi, quasi apud sequestrum de communi consilio commiserit. Ille vero non exspectato judicio, ante litis contestationem domino duci dicitur eam tradidisse, cumque id sibi postmodum a nonnullis imputaretur, vim sibi illatam publice asserebat. Dominus igitur comes, exacerbatus plurimum et indignatione plenus, quod turrim ita ignominiose, ut sibi videbatur, amiserat, et quod caeteri principes, non satis beneficiorum ejus memores, quae in via saepius eis contulerat, secus eum minus agerent amice, descendens ad Jordanem et aquis ejus lotus, ad propria redire, suorum satisfaciens desideriis, disponebat.