CAPUT X. Tancredus veteris memor injuriae, ab eo discedit, ab Antiochenis vocatus.

Domino itaque Balduino, ut praedictum est, regni solium obtinente et in regno confirmato, dominus Tancredus, inclytae recordationis et piae in Christo memoriae, injuriae memor quam ab eodem domino Balduino apud Tarsum Ciliciae praeter merita passus fuerat, sicut vir religiosus erat et propriae amator conscientiae, timens ei aliquo fidelitatis obligari vinculo, quem non poterat pura charitate diligere, urbem Tiberiadensem simul et Caypham, quae illustris memoriae dominus Godefridus ob insignia ejus merita ei liberaliter concesserat, in manus domini regis resignavit: sumptaque licentia, discessum ejus moleste ferentibus universis, ad partes secessit Antiochenas. Saepe enim et saepius ab ejusdem regionis principibus evocatus fuerat, ut usque ad reditum domini Boamundi, si quando eum Dominus de carcere educere dignaretur, principatus curam gereret et sollicitudinem, tanquam is ad quem de jure haereditario, si domino Boamundo redire non daretur, universa devolveretur haereditas. Perveniente igitur Antiochiam, populus et majores generalem et liberam statim ei contulerunt administrationem. Rex vero resignatam sibi Tiberiadem cuidam Hugoni de Sancto Aldemaro, viro nobili et in armis strenuo, jure concessit haereditario possidendam. Ouievitque regnum mensibus quatuor.