CAPUT XVI. Comes Flandrensium Theodericus applicat. Mittuntur nuntii Constantinopolim, qui domino regi uxorem petant.

Cum haec igitur in regno ita varie multipliciterque geruntur, et captivatis nostris ex maxima parte principibus, regnum in desolatione jaceret, accidit, divina nos respiciente clementia, comitem Flandrensium, dominum Theodoricum, inclytum et magnificum virum, cujus introitus in regno saepefuerat utilis et necessarius, cum uxore Sibylla, quae domini regis ex patre soror era t, in portu Berytensium applicuisse; cujus adventum, tanta mentis exsultatione universus suscepit populus, ut jam quasi praesagire videretur, regni pressuras importabiles, ejus et suorum introitu, ex parte plurima relevandas fore; nec fraudati sunt a desiderio suo, qui pro regni tranquillitate erant pie solliciti. Nam statim post ejus ingressum, adfuit magni consilii Angelus, qui nostrorum vias dirigens ad regni compendia et Christiani gloriam nominis, eos misericorditer praecessit, sicut consequenter dicetur. Interea tamen videntes regni principes, tam ecclesiastici quam saeculares, quod rex virilem jam nactus aetatem, sine conjuge hactenus fuerat, et pro liberis solliciti, prout oportebat, ut ei filius tanquam haeres legitimus in regnum succederet, consuluerunt in medium, ut regi liberos non habenti, in honesto matrimonio provideatur. Tandem post multas deliberationum partes, multiplici concurrente ratione visum est omnibus expedientius esse, cum domino Constantinopolitano imperatore, super hujusmodi negotio verbum tentare; tum quia nobilium virginum et proxima consanguinitate junctarum, in palatio suo non deerat ei copia; tum quia princeps potentissimus et inter mortales locupletior, de suis copiis, nostram, qua regnum maxime laborabat, poterat relevare inopiam et tenuitatem mutata conditione reddere superabundantem. Missi sunt ergo de communi consensu, ad explendum, auctore Domino, quod conceperant, Attardus Nazaraenus episcopus, dominus quoque Henfredus de Torono, regius constabularius; qui dispositis pro tempore rebus mare ingressi, navigio illuc iter arripuerunt,