CAPUT XXII. Redeunt nuntii, qui Constantinopolim pro regio matrimonio missi fuerant; et regi uxorem ducunt, neptem imperatoris.

Porro de nuntiis, unde superius fecimus mentionem, qui gratia conjugii domini regis Constantinopolim ierant, mortuus est dominus Attardus Nazarenus archiepiscopus, corpusque ejus ad propriam, studio et vigilantia suorum fidelium, delatum est ecclesiam. Cui successit dominus Letardus, ejusdem ecclesiae prior, vir mansuetus admodum, affabilis et benignus, qui hodie etiam eidem praeest Ecclesiae, vicesimum tertium habens in pontificatu annum. Qui autem de praedictis nuntiis superfuerunt, dominus videlicet Henfredus constabularius, Joscelinus quoque Piselius, et Willelmus de Barris, inclyti et nobiles viri, et in saecularibus exercitati admodum, pro injuncto sibi verbo, apud dominum imperatorem debita instantes diligentia, tandem post innumeras dilationes, et verborum aenigmata, qualia Graeci quaelibet cavillantes, perplexis ambagibus respondere solent, pro votis impetrant: et conditionibus interpositis, tam de dote quam de donatione propter nuptias, destinatur regi uxor virginum illustrissima, quae in sacris imperii penetralibus nutriebatur. Erat autem ejusdem domini imperatoris neptis, domini Isaaci fratris ejus natu se prioris filia, Theodora nomine, annum agens tertium decimum, formae venustate singulariter conspicua, vultus elegantia, et totius corporis habitudine intuentibus favorabilis. Dotis autem quantitas erat in centum millibus Hyperperorum, justi ponderis, exceptis decem aliis ejusdem monetae millibus, quos dominus imperator ad opus nuptialium expensarum liberaliter concessit: et excepto mundo virginali, in quo tam in auro quam in gemmis, vestibus et margaritis, tapetis et holosericis, vasis quoque pretiosis, quadraginta millia justa aestimatione poterant computari. Rex autem proprio scripto apud dominum imperatorem se obligans, quod quidquid ejus nuntii cum eo praecise firmarent, ratum esset habiturus, per legatos spondet firmissime, quatenus post ejus obitum urbem Acconensem cum omnibus ejus pertinentiis, tota vita sua nomine donationis propter nuptias cum omni tranquillitate, sine contradictione esset habitura. Peractis itaque et ad consonantiam redactis utrinque pactis, designatis eidem illustri puellae de majoribus imperii principibus paranymphis, qui ejus iter usque ad dominum regem comitarentur, cum regiis legatis iter arripit, in Syriam, ad maritum profectura. Accidit autem ut, Septembre proximo, cum omni comitatu suo sospes et incolumis apud Tyrum applicans, infra paucos dies Hierosolymis (ut regni obtinuerat consuetudo) consecrata, et regio insignita diademate, peractis solemniter nuptiis, viro tradita est. Et quoniam per idem tempus Hierosolymitanus electus consecrationis suae munus nondum obtinuerat, nec missi ab eo propriae causae patroni, a sede apostolica fuerant reversi: asciscitur de mandato regio Antiochenus patriarcha Aimericus, qui et reginae unctionis gratiam regiae conferret et conjugii usitata solemnia celebraret. Hic demum uxore traducta, omnem illam levitatem, qua usque ad illum diem justo amplius dicebatur laborasse, ita penitus deposuit, ut cum Apostolo videretur posse dicere: Cum essem parvulus, sapiebam ut parvulus, loquebar ut parvulus; ex quo autem factus sum vir, evacuavi quae sunt parvuli (I Cor. XIII, 11). Nam et uxorem postmodum commendabili dilexisse dicitur affectu, et tori fidem usque ad extremum ei creditur conservasse illibatam: postpositis itaque levibus actibus quasi mutatus ab illo, seria coepit amplecti, et attentius tractare salubria.