CAPUT XXXI. Rex sororem comitis Tripolitani, virginem illustrem Milisendem nomine, ei deputat; sed post annum eam repudiat imperator, et uxorem ducit Mariam, principis Raimundi filiam.

Rex ergo habita deliberatione cum suis familiaribus, quid sibi et imperiali celsitudini, in praesenti facto magis conveniat, convocatis imperialibus nuntiis persuadet, et praecipit, quatenus Milisendem bonae indolis adolescentulam, domini comitis Tripolitani sororem, domino suo suscipiant in uxorem. Illi vero cum summa reverentia domini regis amplectentes verbum, praestiterunt assensum; contestantes tamen quod hoc ipsum domino imperatori per nuntios et litteras significari oporteret. Praeparantur interea virgini tanto culmini destinatae, a matre et amita, fratre et amicis omnibus, immensorum sumptuum ornamenta, et modum nescientia, supra vires regias; murenulae, inaures, spinteres et periscelidae, annuli, torques et coronae ex auro purissimo; vasa quoque argentea, immensi ponderis et magnitudinis; inauditae ad usum coquinae, escarum et potuum, et lavacrorum obsequium praeparantur, exceptis frenis, sellis, et ut breviter dicatur, omnimoda supellectile; quae omnia tam infinitis praeparabantur impensis, et tanto studio procurabantur, ut ipsa etiam opera suum praedicarent excessum et regium luxum facile superarent. Interea, dum Graeci singula ad unguem perscrutantur et rimantur interius de moribus puellae, de occultarum corporis partium dispositione, dum nuntios frequentes ad imperatorem dirigunt et eorum praestolantur recursum, annus effluxit: quod valde moleste ferentes tam dominus rex et comes, quam reliqui ejusdem virginis cognati et amici, imperiales nuntios publice conveniunt, alterutrum duum proponentes. Ut aut praecise a verbo diu tractati desistant matrimonii, et expensas resarciant; aut desinant morarum perplexitates intexere, et consummato negotio juxta conventiones initas finem imponant. Comes autem multiplicibus gravabatur impendiis; nam et duodecim galeas fieri jusserat, et eas instruxerat usque ad plenum, quibus sororem usque ad maritum prosequi decreverat, et tam de principatu quam de regno omnes majores apud Tripolim convenerant, exspectantes dominae in proximo futurum exitum; quibus comes ex toto, aut ex parte plurima, providebat necessaria. Graeci autem more suo amphibologice respondentes, rem adhuc protrahere nitebantur; verum dominus rex eorum sophisticis occurrens moliminibus, specialem super eo negotio, ad dominum imperatorem, dominum Ottonem de Risbergis, dirigit nuntium, obnixe postulans ut ei per eumdem voluntatem suam praecise declaret; qui sperato citius ad dominum regem rediens, et viva voce et litteris edocet domino imperatori quae tractata erant, de praedicto matrimonio, omnia displicere: quod intelligens rex, a verbo destitit, pro multa ducens ignominia, quod id quod ejus interventu credebatur esse tractatum et partibus suis absolutum, in irritum devenisset; et procul dubio in suam videbatur redundare injuriam. Porro domini imperatoris nuntii, comitis Tripolitani indignationem formidantes, inventa casu navicula, in Cyprum se fecerunt deportare. Soluto itaque coetu optimatum, qui apud Tripolim convenerant, dominus rex in partes secessit Antiochenas, quarum curam, ut praediximus, a populo regionis diligenter expetitus, sibi assumpserat; ad quas cum pervenisset, eosdem imperatoris nuntios reperit, quos a Tripoli credebat abiisse. Hi cum domina principissa pro filiarum ejus novissima, Maria nomine, quotidianum et familiarem habebant tractatum. Insuper et domini imperatoris auro signatas in praesenti habebant litteras, quibus ratum se habiturum, quod per eorum manum de praesenti matrimonio, cum domina principissa vel amicis ejus firmaretur, promittebat. Praesens ergo factus rex, communicato ei verbo, etsi in priore facto laesus videretur, eatenus ut merito in praesenti operam, et studium domino imperatori posset subtrahere, tamen gratia consanguineae, quae pupilla erat, et patris destituta solatio, partes interponit suas; et post multas dilationes, effectui satagit mancipari. Completo itaque negotio, galaeis in faucibus Orontis fluminis, in loco qui dicitur portus Sancti Simeonis, praeparatis, tradita puella, prosequentibus eam de magnatibus regionis, qui ad hoc videbantur idonei, et usque ad maritum viae consortibus, iter arripiunt.