Art.

 1 2|  aliquando in mundo isto regnat peccatum. Et hoc est quando homo
 2 2|         VI, 12: non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore:
 3 2|        quod non regnet in nobis peccatum, sed Deus. Per hanc autem
 4 3|      carnem, rebellavit Deo per peccatum, tunc corpus rebellavit
 5 3|       continue deterioratur per peccatum. Est ergo voluntas Dei ut
 6 4|       rerum temporalium. Primum peccatum est quod homo per immoderatum
 7 4|   restitui. Non enim dimittitur peccatum, nisi restituatur ablatum,
 8 5|    spiritualiter infirmetur per peccatum, debet quaerere consilium,
 9 5|      voluntati suae; et hoc est peccatum. Peccata ergo sunt debita
10 5|    plena gratiae, in qua nullum peccatum fuit, sicut dicit Augustinus:
11 5|       est quin ad minus veniale peccatum incurreret: I Ioan. I, 8:
12 5|         8: si dixerimus quoniam peccatum non habemus, ipsi nos seducimus,
13 5|        dicet: ex quo dimittitur peccatum contritione, ad quid necessarius
14 6|   carnales, in quibus est saepe peccatum. Qui enim immoratur delectationibus
15 6|         sublata homo labitur in peccatum: et ideo cantamus in Psalmo
16 7|   aeterna; et huic contrariatur peccatum, quia per peccatum perditur:
17 7| contrariatur peccatum, quia per peccatum perditur: et ideo ad hoc