Liber, Caput

 1        I,  I      |        sitam, coadunatis episcopis princeps curiam magnam celebravit;
 2        I,  II     |           Capitulum II. ~Post haec princeps militem copiosum colligens
 3        I,  IIII   |     sumpserat. ~Dum enim predictus princeps in iuvenili adhuc positus
 4        I,  VI     |           omnibus regni visceribus princeps ad debellandos eos fortem
 5        I,  VIII   |  imperatori astiterat. Videns ergo princeps rei publicae tam dubium
 6        I,  XI     |    haberent. Qua de re inflammatus princeps predictum comitem ad patibulum
 7        I,  XVII   |          denuo fuit. Nam predictus princeps consilio eiusdem Alberti
 8        I,  XVIII  |       magnas et cantus prorumpunt. Princeps, tutius iudicans alio in
 9        I,  XVIII  |           presidia collocant. Quam princeps iuncto sibi Alberto Maguntino
10        I,  XXI    |            nolumus, quod predictus princeps adversam nimis circa regni
11        I,  XXI    |    crudeliter occidunt. Videns hoc princeps suisque ex angustia viarum
12        I,  XXI    |          captivos reddidit; sicque princeps, portatis secum eorum qui
13        I,  XXIII  |     sortitus fuerit, quomodo etiam princeps tam de ipso quam de multis
14        I,  XXIIII |         uxorem dandam postulantes. Princeps comparis suae sororempotius
15        I,  XXVIIII|         Romae sedeat, regat orbem, Princeps terrarum ceu fecit Iustinianus.
16        I,  XXVIIII|        socius. At christianissimus princeps huiusmodi verbis sive neniis
17        I,  XXXI   |      Baioariae partibus moraretur, princeps vero in remotis regni maneret
18        I,  XL     |   silentium imponeret. Audiens hoc princeps generalem curiam in nativitate
19        I,  XLII   |         Capitulum XLII. ~Post haec princeps Baioariam ingreditur ibiquemense
20        I,  XLV    |        hereditario reposcens. Quem princeps multa prudentia et ingenio
21        I,  L      |          beatus Petrus apostolorum princeps pro eximia huius fidei confessione
22        I,  LXII   | celebrantes. At Conradus Romanorum princeps, habens adhuc in comitatu
23        I,  LXIIII |          Itaque Conradus Romanorum princeps naves apud Ptolomaidam ingressus
24       II          |            aecclesiam sancti Petri princeps occupari fecerit. ~~~~~~
25       II          |    imperatoris. ~~~~~~XXXIV.   ~~~~Princeps regressus ab Urbe quo diverterit
26       II          | Coloniensis archiepiscopi, et quod princeps prenominatos duces ad concordiam
27       II,  IIII   |        coronae decorem spectabant, princeps in palatii secreta se recepit,
28       II,  VI     |         unitatem et vinculum pacis princeps reducere satageret ac proficere
29       II,  VI     |    reportantes, redeunt. Ibi etiam princeps, eo quod, omnibus in proprii
30       II,  VIII   |          paleis. Non ita sentiebat princeps apostolorum, qui ex fidei
31       II,  X      |         etiam vita decessit. Verum princeps missis ad Anastasium cum
32       II,  XI     |     ducatus adiudicatur. Post haec princeps de Saxonia in Baioariam
33       II,  XIII   |        nascitur detrimentum, ut et princeps ad subiugationem civis in
34       II,  XVI    |          de Orto et Girardo Nigro. Princeps igitur his de causis superiores
35       II,  XVII   |         non parva causa fuit, quod princeps temeritatis illorum in hoc
36       II,  XVIII  |            mitigaturi, diruunt. At princeps huius rei nichil pensi habens
37       II,  XVIIII |       Capitulum XVIIII. ~Post haec princeps per Vercellum et Taurinum
38       II,  XX     |           adnumerata proscribitur. Princeps Terdonensium sicut et Astensium
39       II,  XX     |       transeuntis nobili insignis. Princeps, capto, ut dictum est, suburbio,
40       II,  XXI    |         acriter servabatur. Videns princeps plus cupito obsidionem produci -
41       II,  XXIIII | Appropinquabat paschale festum, et princeps religionis intuitu quatuor
42       II,  XXV    |    superborum humiliabis. Imitetur princeps terrae caeli principem,
43       II,  XXV    |         persolvere solebas. Videat princeps et animadvertat, qua honestate
44       II,  XXVI   |      Capitulum XXVI. ~Cognitis his princeps animum quidem intus ad misericordiam
45       II,  XXVIIII|           adiuvante Deo futurus es princeps, imperator et dominus. Pacificus
46       II,  XXVIIII|            occurro. Cur enim suum [princeps] visitaturus populum non
47       II,  XXVIIII|            auctoritati? Audi ergo, princeps, patienter et clementer
48       II,  XXX    |            inclitus sedeo? Cogetur princeps Romanus contra suam voluntatem
49       II,  XXXII  |  resplenduerunt montes ab eis. Mox princeps ad gradus aecclesiae beati
50       II,  XXXIII |        Haec est pecunia, quam tibi princeps tuus pro tua offert corona.
51       II,  XXXIIII|          gravissimos incidentibus, princeps dolens ac nolens suisque
52       II,  XXXV   |      poterant figebant. Videns hoc princeps: 'Ludus', ait, 'hic puerorum,
53       II,  XXXVI  |    Transacto Spoletanorum excidio, princeps ea nocte ibi victor remansit.
54       II,  XXXVII |      Capitulum XXXVII. ~Inter haec princeps Capuae, Andreas Apuliae
55       II,  XXXVII |    vestigio ipsos subsecuturum. At princeps diu cum proceribus maioribusque
56       II,  XL     |           Garzabanus et Ysaac. Hos princeps ad predictos latrones destinandos
57       II,  XL     |          crederet insidias? Parce, princeps, parce misero, parce miserabiliter
58       II,  XLI    |                    Capitulum XLI. ~Princeps, transitis [his] locorum
59       II,  XLII   |  consummato feliciter viae labore, princeps ad familiaria remeans domicilia
60       II,  XLII   |           Boemorum constituit. Quo princeps veniens Labezlaum ducem
61       II,  XLV    |           missus fuisset, inquit: 'Princeps gloriosissime, fidelissimi
62       II,  XLV    |   excellentia. Recipiat ergo bonus princeps devoti populi sui purgationem
63       II,  XLVI   |         magni boni augmentum, quod princeps circumquaque non inpigre
64       II,  XLVII  |         inclinavit. Preponebat hoc princeps omnibus eventuum suorum
65       II,  XLVIII |         est, ut indignatione motus princeps predictam terram Conrado
66       II,  XLVIIII|            provincias. Audivit hoc princeps indignationeque motus consultabat
67       II,  LI     |             Capitulum LI. ~Denique princeps ad Transalpina rediens,
68       II,  LIII   |         ante haec tempora Grecorum princeps cum Boricio contra Ungaros
69       II,  LIII   |   capellanus imperatoris, per quem princeps de illius principis voluntate
70       II,  LIIII  |   decertant et conrixantur. Tandem princeps, utrorumque auditis allegationibus,
71       II,  LVI    |          Quomodo pacem in exercitu princeps iurari fecerit, et de legibus
72       II,  XII    |      Avinionensis et Silvio magnus princeps et prepotens de Claria,
73       II,  XX     |           sit ipse imperator, nunc princeps orbis terrarum, qui haec
74       II,  XXVI   |        Clavennam et lacum Cumanum. Princeps ipse, habens in comitatu
75       II,  XLII   |        Capitulum XLII. ~Inter haec princeps ipse impiger omnia quae
76       II,  XLVII  |            supplicaturos dirigunt. Princeps pro regali mansuetudine,
77       II,  L      |                      Capitulum L. ~Princeps Romanus a Mediolano castra
78       IV          |   concesserit. ~~~~~~IX.  ~~~~Quod princeps magistratus civitatum ordinare
79       IV          |            LVI.  ~~~~De pena, quam princeps in captivos eorum exercuit,
80       IV          |            pro terminando scismate princeps ad se utrasque partes invitat. ~~~~~~
81       IV,  V      |           nimirum es, o clarissime princeps et singularis orbis et Urbis
82       IV,  XVIII  |         fecimus, quem loco Anselmi princeps in Ravennate aecclesia subrogari
83       IV,  XXI    |                    Capitulum XXI. ~Princeps ergo, et ipse accepta occasione,
84       IV,  XXVI   |             ÔExcellentiae vestrae, princeps post Deum nobis karissime,
85       IV,  XXX    |       tempore per fedus coniuncta. Princeps propter commeatum venientium
86       IV,  XLV    |         indiciis quae delata erant princeps vera esse cognovit, hominem
87       IV,  XLV    |            deceptus valde est; nam princeps minas eius contempnens,
88       IV,  XLVI   |         incutiunt. Erat enim isdem princeps filius, ut supra dictum
89       IV,  XLVI   |      avunculus imperatoris, Gwelfo princeps Sardiniae, dux Spoleti,
90       IV,  LVII   |             Effrenatis vero animis princeps obsistendum putans obsides