Liber, Caput

 1        I,  Pro     |       quisquam a nobis peregrinus Deus putetur, sed ab illo scripto,
 2        I,  V       |       principia, sed unum tantum, Deus pater, ex quo omnia, Deus
 3        I,  V       |         Deus pater, ex quo omnia, Deus filius, per quem omnia,
 4        I,  V       |           filius, per quem omnia, Deus spiritus sanctus, in quo
 5        I,  V       |        est nec esse poterit alius Deus, alius creator, alius omnipotens.
 6        I,  V       |       omnipotens. Unde psalmista: Deus, quis similis tibi? Concretionem
 7        I,  V       |          secundum hoc, cum dico: 'Deus est invariabilis, angelus
 8        I,  XXXVIIII|         in LVII. psalmo dicentis: Deus ostendit mihi super inimicos
 9        I,  XLIII   |     contremuit terra, quia coepit Deus caeli perdere terram suam.
10        I,  XLIII   | relicturus, si quando forte, quod Deus avertat! optinere valuerit.
11        I,  XLIII   |        vobis, temptat vos dominus Deus vester. Respicit super filios
12        I,  XLIII   |       Miseratur enim populum suum Deus et lapsis graviter providet
13        I,  XLIII   |     corripite! Et de Iudeis sic: 'Deus', inquit aecclesia, 'ostendit
14        I,  L       |          nititur, dum totum, quod Deus est, humana ratione arbitratus
15        I,  LIIII   |         qui scilicet sit pater et Deus, atque in eundem modum talis
16        I,  LV      |          hoc, hunc sensum habuit: Deus in substantia predicatur,
17        I,  LV      |           si est alio pater, alio Deus, ergo est hoc et hoc, cum
18        I,  LV      |     substantiam, ut cum dicimus: 'Deus est bonus, sapiens, omnipotens'.
19        I,  LV      |      diversa essent, procul dubio Deus esset hoc et hoc. Cum vero
20        I,  LVIII   |           divina essentia non est Deus. In commentario enim super
21        I,  LVIII   |    caetera posuit: Substantia qua Deus est, iste apposuit: non
22        I,  LVIII   |           iste apposuit: non quae Deus est, id est, ut non ad subsistentem,
23        I,  LVIII   |           Dicebat enim hoc nomen 'Deus' quandoque in designatione
24        I,  LVIII   |          naturae, ut cum dicitur: Deus tuus unus est, personae,
25        I,  LVIII   |         ut cum dicitur: Pater est Deus, filius est Deus, personae
26        I,  LVIII   |        Pater est Deus, filius est Deus, personae et unius tantum
27        I,  LVIII   |          tribus, ut ibi: Ascendit Deus in iubilatione, quod de
28        I,  LVIII   |       tantum sensu concedere, quo Deus ponitur pro natura. In eo
29        I,  LVIII   |    qualibet personarum hoc nomen 'Deus' accommodatur, ne videlicet,
30        I,  LVIII   |         secundum hoc non idem est Deus et quod Dei est. Item quod
31        I,  LVIIII  |        negari, quin divinitas sit Deus et Deus divinitas. Si vero
32        I,  LVIIII  |        quin divinitas sit Deus et Deus divinitas. Si vero dicitur
33        I,  LVIIII  |          sapientia, quae est ipse Deus, sapientem esse, nonnisi [
34        I,  LVIIII  |        magnitudine, quae est ipse Deus, magnum esse, nonnisi ea
35        I,  LVIIII  |        aeternitate, quae est ipse Deus, aeternum esse, nonnisi
36        I,  LVIIII  |       sint ab aeterno et non sint Deus. Credimus ipsam divinitatem,
37        I,  LX      |   haberetur. Benedictus per omnia Deus, qui sic aecclesiae suae,
38        I,  LXI     |          personam divideret, neve Deus divina essentia diceretur
39        I,  LXV     |      illud: Nemo bonus nisi solus Deus. Caetera vero ab eo non
40        I,  LXV     |            Unde dictum est: Vidit Deus cuncta quae fecerat, et
41        I,  LXVI    |          exercitui tuo omnipotens Deus irrogavit, patienter supportes
42       II,  VIII    |        nostrum F[ridericum], quem Deus hoc tempore pro servanda
43       II,  XXV     |       dicitur: Quam bonus Israhel Deus his qui recto sunt corde.
44       II,  XL      |           O passi graviora, dabit deus his quoque finem.~- Forsan
45       II,  XI      |         videntur; de quibus, nisi Deus avertat, totum corpus aecclesiae
46       II,  XVII    |     imperatorem, magni mali, nisi Deus avertat, seminarium prebitura
47       II,  XVII    |       intendimus. In capite orbis Deus per imperium exaltavit aecclesiam,
48       II,  XX      |          bona sine fraude. Sic me Deus adiuvet et haec sancta quatuor
49       II,  XLVIII  |       civitatem tantumque populum Deus commonuerit, uti aliquando
50       IV,  XIIII   |    comitata ruina.~Propicietur ei Deus et pia virgo Maria! [Amen]. ~
51       IV,  XXII    |           sacerdotio? Separet nos Deus ab his, de quibus dicitur:
52       IV,  XXII    |        mansuetudine. Parcat illis Deus, qui oleum quasi camino
53       IV,  XXII    |         sacerdotio et regno; quod Deus avertat! Ipse filius vester,
54       IV,  XXII    |           clamidis fiat, quatinus Deus honoretur et aecclesia catholica
55       IV,  XXVI    |       tamen hoc, avertat hoc a te Deus! Cupio equidem ego in hac
56       IV,  LI      |           Mediolanensium tradidit Deus in manus nostras, ita quod
57       IV,  LXI     |          ostendens se tamquam sit Deus, et multi abhominationem
58       IV,  LXII    |      fideliter describant, et, si Deus dederit, quod concorditer
59       IV,  LXV     |  recepturi. Testis enim nobis est Deus, quia in hac curia nec amore
60       IV,  LXV     |       recipere nolueritis, videat Deus et iudicet. Nos autem, ipsius
61       IV,  LXVI    |    humanis ordinetur. Cumque unus Deus, unus papa, unus imperator
62       IV,  LXXIII  |          victoriam de Crema nobis Deus contulit, sicque gloriose
63       IV,  LXXIIII |    vestraeque potestati committo. Deus enim constituit vos sacerdotes
64       IV,  LXXVI   |          Patres sanctissimi, quos Deus elegit ad consolationem
65       IV,  LXXX    |           pacem, ita quod per eum Deus omnipotens honoretur et
66       IV,  LXXXVI  |      intuentur; ita personam suam Deus arbiter et ratio naturae