Liber, Caput

 1     Epis          |  deditionem occupavimus et quendam principem Grecorum, qui a marchione
 2     Epis          |            Paliologum nobilissimum principem Grecorum et Maroducam socium
 3        I,  I      |            huiusmodi sententiam in principem Romanorum promulgatam cognoverat.
 4        I,  XX     |    quantumcumque magnum vel probum principem totius imperii pondus solum
 5        I,  XXI    |          ducatum Boemiae affectans principem adiit eique magnam pecuniam
 6        I,  XXI    |     habebat, impedire volens nullo principem obsequio a coepto revocare
 7        I,  XXII   |      fortuna sequetur, sic et hunc principem melior fortuna secuta ad
 8        I,  XXIIII |         viri clarissimi, Romanorum principem adeunt, tam confederationis
 9        I,  XXIIII |            negotiis inter utrumque principem huiusmodi directae inveniuntur
10        I,  XXV    |        precordialem imperii nostri principem Embriconem venerabilem Herbipolensem
11        I,  XXV    |         nostros, Robertum scilicet principem Capuanum, illustrem utique
12        I,  XXV    |            magnum imperii [nostri] principem, qui est cor nostrum et
13        I,  XXV    |     Robertum, illustrem et nobilem principem Capuanum. Misimus etiam
14        I,  XXV    |           et nobilem et honorandum principem imperii nostri Rogerium,
15        I,  XXVIII |          corroborationem ab eis ad principem [suum] destinatum tale scriptum
16        I,  LXIIII |           suum Manuel regiae urbis principem in Achaiae seu Thessaliae
17        I,  LXV    |            Eugenius papa Romanorum principem de tam gravi tribulatione
18        I,  LXVII  |      elegerant alios preoccupantes principem aput Noricum castrum adeunt
19        I,  LXVIII |            utpote adversus Romanum principem agentes maiestatis reos,
20       II          |            diversis querimoniis ad principem delatis. ~~~~~~XVII.   ~~~~
21       II,  X      |            causam missus fuissetac principem in eadem civitate natale
22       II,  XI     |      prolata in tam magnum imperii principem sententia et exhinc obortum
23       II,  XI     |      consilium iniret, primo caeli principem conciliandum decrevit. Denique
24       II,  XIII   |        legibus non obsecuntur. Nam principem, cui voluntariam exhibere
25       II,  XIII   |            tamen, quem ut proprium principem mitem suscipere oportebat,
26       II,  XIII   |         hoc incusat temeritas, sic principem aput Deum et homines excusare
27       II,  XVII   |            cuncti, prout poterant, principem adversus eos concitarent.
28       II,  XXV    |     Imitetur princeps terrae caeli principem, et si in eadem civitate
29       II,  XXVI   |        Christiani cultus devotione principem hostibus pacem dedisse diximus,
30       II,  XXVIIII|          ex Transalpinis partibus, principem constitui. Quod meum iure
31       II,  XXX    |           per te primo civem, post principem factum, quod tuum erat a
32       II,  XXX    |         vocatio dicenda est, veni. Principem tuum militem meum feci teque
33       II,  XXX    |      debeam, exquiris. Taceo, quod principem populo, non populum principi
34       II,  XXXI   |          tunc demum ex consilio ad principem redire velle. Sic accepto
35       II,  XXXVI  |   legatione ipsius ad regiae urbis principem functurum destinavit. ~
36       II,  XL     | transmeandi facultatem prepediunt. Principem ea latere non poterant.
37       II,  XL     |        conditio, durum est latroni principem tributa persolvere'. Quid
38       II,  XLV    |          perfide [proprium] Verona principem, quae hoc modo laedere non
39       II,  XLVI   |            comitem, magnum imperii principem, cum decem comitibus complicibus
40       II,  II     |       Conradum Romani imperii tunc principem per fugam profecto et clementer
41       II,  II     |       spiritus et acrioris ingenii principem multiplicatae iniuriae ulterius
42       II,  VI     |           eam quam deceret Romanum principem et orbis ac Urbis dominatorem,
43       II,  XII    |       idemque fecissent, nisi mora principem adeundi compendio suae brevitatis
44       II,  XIII   |          liberalitate honoratos ad principem suum cum pacis legatione
45       II,  XVII   |           quale decebat katholicum principem, in hunc modum: ÔDuo sunt,
46       II,  XX     |  misericordia in mortuos, honor in principem, munificentia in optimates,
47       II,  XXX    |          conveniri viderent, neque principem pactione multae pecuniae
48       II,  XXXIIII|             Circumfusa vero agmina principem pro commilitonibus obsecrabant
49       IV          |            de simultate orta inter principem et urbis Romae episcopum. ~~~~~~
50       IV          |           a Mediolanensibus contra principem male pugnatum est. ~~~~~~
51       IV,  I      |       placiti affuit, quae Romanum principem ad campestria Roncaliae,
52       IV,  V      |          secula inventa, quae modo principem invenire meruisti, qui nos
53       IV,  XI     |    Placentinis autem, non adversus principem, sed contra suos infestissimos
54       IV,  LXXI   |        respondent: se non adversus principem, sed contra gentiles suos
55       IV,  LXXII  |            solumque dignum Romanum principem appellari. Tota civitas
56       IV,  LXXVIII|        papatu Victore, defertur ad principem sacerdotalis concilii sententia.
57       IV,  LXXXII |           officio, alterius partis principem cum quibusdam suis fautoribus,