Liber, Caput

 1        I,  I       |         dicere, quod nullus nostrum esset episcopus, ita scias, quod
 2        I,  V       |           altera rationalis, altera esset mortalis, nec tota esset
 3        I,  V       |            esset mortalis, nec tota esset in isto nec tota in illo,
 4        I,  V       |             egeret, fortissimum non esset. Quare pulcherrimum et fortissimum
 5        I,  VIII    |         coloniam posuerat. Hic, cum esset consilio providus, armis
 6        I,  XIIII   |         laborarent, quid facto opus esset, consilium inisse; dumque
 7        I,  XXXIII  |             et iam, quid facto opus esset, consultabat, frustra exploratores,
 8        I,  XLVII   |         quanta divinae celsitudinis esset potentia quamque humanae
 9        I,  LII     |              Quod divina natura non esset incarnata. Et preter haec
10        I,  LV      |          etiamsi rationalis naturae esset, tamen nondum plenarie berillus
11        I,  LV      |           essent, procul dubio Deus esset hoc et hoc. Cum vero idem
12        I,  LVI     |     multitudinem, dicens, quod ipse esset, per quem omnis oratio concluditur,
13        I,  LX      |         scismatis non parvi occasio esset! ~
14        I,  LXV     |             crucifigere, etsi nobis esset bonum'. Sicut vero in humana
15        I,  LXVIII  |         summi pontificis, translata esset, respondere coram cincto
16        I,  LXX     |          imperii coronam accepturus esset, non sine suspitione quorumdam,
17       II,  VIII    |     intentione deflectere atque ubi esset via Domini demonstrare,
18       II,  VIII    |       totius aecclesiae fundamentum esset, accepit, sed comminantibus
19       II,  LVI     |        totius regni quietis inmunis esset, treugam a proximo pentecosten
20       II,  XIII    |       Romanum imperium totius orbis esset asylum, fugiens ad imperatorem
21       II,  XIII    |           condempnatione litem opus esset terminari, conferens quoque
22       II,  XIIII   |            merita sua omnibus carus esset, ab imperatore ac imperii
23       II,  XXVIIII |           causa portaremus, nec tam esset in hoc nostra laudanda pacientia
24       II,  XLII    |       cervicem demitterent et quale esset obsidione claudi experimento
25       II,  XLIII   |             ut et hostibus usui non esset, cum exinde quidquid in
26       II,  XLV     |        persuadendum idoneus. Is cum esset naturalis in Mediolano civis,
27       II,  XLV     |           carus et civibus suis non esset suspiciosus. Aptus ergo
28       II,  XLVIII  |            ac tremere, ut miseranda esset, quamquam in hoste, tanta
29       IV,  VII     | requisitique de hoc ipso iure, quid esset, adiudicaverunt ducatus,
30       IV,  XIIII   |            prioribus, dixisse visus esset, quod quempiam posset offendere,
31       IV,  XX      |             tamquam si iam diaconus esset, sicut superius dictum est,
32       IV,  XXI     |     scribendi cum antiquitus in usu esset communi, a modernis ob quandam
33       IV,  XXII    |      admirari satis non potui, quod esset illud verbum, immo quod
34       IV,  XXII    |             illud verbum, immo quod esset illud ve, de quo scripseratis
35       IV,  XXII    |              cum adhuc a me prorsus esset absconditum. Queritans autem
36       IV,  XXVIIII |            boni utrimque aut contra esset. Itaque, dimisso exercitu,
37       IV,  XXXII   |         diligentiam habere cognitus esset, aput quam plurimas terras
38       IV,  XXXV    |            et palatia. Iniuria ergo esset, si quis nuncios nostros
39       IV,  XLIII   |      subterlabentis fluminis vorago esset exceptura. Prefatus ergo
40       IV,  XLIII   |       contendere coepit, potitusque esset forsitan nefario proposito,
41       IV,  XLV     |           hortatu ad tantum facinus esset precipitatus, promisit,
42       IV,  XLVI    |         carus, malis maximo terrori esset, adeo ut absentem velut
43       IV,  XLVI    |           denegare quod dono dignum esset; magnas potentias affectabat,
44       IV,  XLVII   |          sumunt exordium. Crema cum esset de comitatu et diocesi Cremonensium
45       IV,  LVIIII  |         videremur; nec utique sanum esset corpus reliquum hystoriae,
46       IV,  LXI     |     execratione sua, dum et in Urbe esset et postquam latenter Urbem
47       IV,  LXVI    |         videbantur, quod facto opus esset, diligenter investigavimus,
48       IV,  LXXVII  |           cognoscere, si inmantatus esset, sicut quidam dicebant,
49       IV,  LXXVII  |    canonicos suos, qui viderent, an esset inmantatus, sicut quidam
50       IV,  LXXVII  |           benedicendo mensam primus esset vel aliquo modo inter cardinales
51       IV,  LXXVIIII|        super tanto scismate agendum esset, viros religiosos, archiepiscopos
52       IV,  LXXX    |        cardinalia, si domno Victori esset obediendum, expresse confessus
53       IV,  LXXX    |           qui in eadem coniuratione esset astrictus. De caetero ex