Liber, Caput

 1        I,  XXI     |          hystoria dictumsufficiat. Verum silentio preterire nolumus,
 2        I,  XXII    |    montibus vivendi finem fecerit. Verum Fridericus dux, mortua uxore
 3        I,  XXV     |     confederati sumus propinquius. Verum quia de nostris hylarescere
 4        I,  XXV     |      quibusdam verbis duris et, ut verum fateamur, ab omni retro
 5        I,  XLIII   |        avertat! optinere valuerit. Verum id quidem omnibus saeculis
 6        I,  XLVII   |                  Capitulum XLVII. ~Verum quia peccatis nostris exigentibus,
 7        I,  L       |     principes convenerunt in unum. Verum apostoli duces dominici
 8        I,  L       |     obviantia pullulare coeperunt. Verum in hoc maxime consolamur
 9        I,  LXVI    |       nobis utique gratum fuisset. Verum quia id nobis temporis qualitas
10        I,  LXX     |         discernere debebit oculus. Verum quia, iuxta quod proposui,
11       II,  X       |           via etiam vita decessit. Verum princeps missis ad Anastasium
12       II,  XIIII   |           virorumve fortium copia, verum etiam ex hoc, quod duas
13       II,  XVIIII  |      versus Papiam iter reflectit. Verum oppidani Kairae simul et
14       II,  XXV     |          sic et semper accipiatur, verum, etsi ut de quodam sic et
15       II,  XXVIII  |        domus et splendida palatia, verum etiam quedam de cardinalibus
16       II,  XXXIIII |        incommodum pati potuisset. ~Verum innumeris hac caeli corruptione
17       II,  XXXV    |            urgebat, minis cogebat, verum etiam aliis exempla prebebat [
18       II,  XXXVII  |           descenderent, laboravit. Verum excandescente amplius in
19       II,  XLVIII  |       quinto seu Lothario secundo. Verum predictus comes nimis iusticiae
20       II,  L       | promptiores eos invenire possimus. Verum quia Mediolanensium superbia
21       II,  XI      |            indignationem concepit, verum omnes principes qui aderant
22       II,  XVIIII  |                 Capitulum XVIIII. ~Verum antequam horum iter et negotia
23       II,  XX      |             suum vigorem extendit. Verum ab hoc suam ipsorum conscientiam
24       II,  XXVIII  |      capitalem sententiam subibit. Verum si testes defuerint et homicida
25       II,  XXXI    |   defendere posse arbitrati sunt. ~Verum contra audaces non est audatia
26       II,  XXXIII  |        neque audatiam sustinentes. Verum profecto fata virum persequebantur,
27       II,  XXXIII  |     querelam non tantum aput suos, verum aput extraneos quoque relinquens.
28       II,  XXXVIIII|            solum pontes et portam, verum ipsam civitatem pessumdarent.
29       II,  XXXVIIII|         Sauciati utrimque plurimi; verum atrocitatem cladis beneficium
30       II,  XLIII   |            hanc expugnare statuit. Verum cum nec instrumentis sive
31       II,  XLVI    |      officiunt, haut facile animus verum providet. ~Vestra dignitas,
32       II,  XLVII   |       solum autem Mediolanensibus, verum etiam confederatis eorum,
33       IV,  VII     | provenientem, nec de terra tantum, verum etiam de suis propriis capitibus
34       IV,  XII     |     viderentur habere principatum. Verum quam ob rem eadem legatio
35       IV,  XXV     |          exinde non solum vestrae, verum etiam omnium, qui in orbe
36       IV,  XXV     |          non solum nobis et vobis, verum et barbaris debita integritate
37       IV,  XXXVI   |       litem congruo fine decisuri. Verum, ut supra taxatum est, ex
38       IV,  XXXVII  |     triduum continue pugnatum est. Verum enimvero castellani die
39       IV,  LI      |         aut ad mortem sauciatorum. Verum, qui numerus occisorum aut
40       IV,  LII     |       nomen imposuerunt Alexander. Verum, ut huius negotii tractatus
41       IV,  LVIII   |        castri accelerare nituntur. Verum comes Gozwinus, qui tunc
42       IV,  LVIIII  |      habentes, hostes pronunciat. ~Verum res exigit, ut ad scisma
43       IV,  LXI     |         clerico extitit coadiutor. Verum ex divino credimus iudicio
44       IV,  LXI     |            et impietatis auctorem. Verum memorati Iohannes et Gwido,
45       IV,  LXXVI   |     difficulter possimus invenire. Verum, quia materia doloris est
46       IV,  LXXVI   |            cardinalis, dicere quod verum non est. Domnus Octavianus
47       IV,  LXXVII  |       iurent in animabus eorum ita verum esse -. Clerici de cardinalia
48       IV,  LXXVIIII|        inditiis non solum probata, verum in facie totius aecclesiae
49       IV,  LXXXII  |          volumen facere videremur. Verum summam eorum, quae de duorum
50       IV,  LXXXIII |    expensus non solum palatio suo, verum etiam toti episcopio videretur
51       IV,  LXXXIII |         verbo perfectam doctrinam, verum etiam in opere consummatae