Liber, Caput

 1        I,  Pro    |              ut tot et tanti propter Deum peregrinandi habitum assumerent,
 2        I,  XVII   |           qui cum ipso venerant, nec Deum timentes nec hominem reverentes,
 3        I,  LII    |           divinam essentiam non esse Deum. Quod proprietates personarum
 4        I,  LIIII  |        patrem alio esse patrem, alio Deum, nec tamen esse hoc et hoc'.
 5        I,  LIIII  |            Quid est quod dicis, esse Deum nichil est?' Erat quippe
 6        I,  LIIII  |            causam adgravavit, dicens Deum potius debere dici unum
 7        I,  LV     |              alio patrem dixit, alio Deum esse, nec tamen esse hoc
 8        I,  LV     |            et hoc. Cum vero idem sit Deum esse sapientem, quod bonum,
 9        I,  LVIII  |             tres personas profiteris Deum, unum credas esse Deum'?
10        I,  LVIII  |    profiteris Deum, unum credas esse Deum'? Qui diutina collationefatigatus
11        I,  LVIII  |           aiebat se divinitatem esse Deum in illo tantum sensu concedere,
12        I,  LVIII  |        profiteretur divinitatem esse Deum, id est quamlibet personarum,
13        I,  LVIIII |             naturam divinitatis esse Deum nec aliquo sensu katholico
14        I,  LVIIII |             unitate unum, divinitate Deum esse et alia huiusmodi,
15        I,  LVIIII |          esse, nonnisi ea divinitate Deum, quae est ipse, id est se
16        I,  LVIIII |               magnum, aeternum, unum Deum. Cum de tribus personis,
17        I,  LVIIII |          sancto loquimur, ipsas unum Deum, unam divinam substantiam
18        I,  LVIIII |      substantia loquimur, ipsum unum Deum, unam divinam substantiam
19        I,  LVIIII |           profitemur. Credimus solum Deum patrem et filium et spiritum
20       II,  VIII   |        intentione desistat et contra Deum, contra sacros canones,
21       II,  VIII   |    facultatem quem voluerit secundum Deum eligendi relinquat et electionem
22       II,  VIII   |        aliquatenus obviandum. Contra Deum autem et sacrorum canonum
23       II,  XIII   |        temeritas, sic principem aput Deum et homines excusare debebit
24       II,  XXV    |        tranquillitate ad regem regum Deum cottidiana efflagitatio.
25       II,  XVII   |             orbis aecclesia, non per Deum, ut credimus, nunc demolitur
26       IV,  XXII   |            sincerius in his, quae ad Deum pertinent et iusticiae libertatem,
27       IV,  XXII   |           alii prudentes et timentes Deum facilius morbo subveniatis,
28       IV,  XXVI   | ÔExcellentiae vestrae, princeps post Deum nobis karissime, super iniuria
29       IV,  XXXVI  |          religiosi, prudentes et qui Deum timeant, eligantur, tantorum
30       IV,  LXV    |       abbates et viros religiosos ac Deum timentes, quatinus, remoto
31       IV,  LXXIIII|               Et quia in his quae ad Deum sunt non est nostrum de
32       IV,  LXXVI  |              cantantibus omnibus ÔTe Deum laudamusÕ in iubilo. Deinde,
33       IV,  LXXVI  |          ibique primum cantabant ÔTe Deum laudamusÕ. Quis vestrum,
34       IV,  LXXVII |     cardinalibus et clero Romano ÔTe Deum laudamusÕ sollempniter ei
35       IV,  LXXVII |            eum et cantaverunt ei ÔTe Deum laudamusÕ apud Cisternam. -
36       IV,  LXXX   |     cardinalibus et clero Romano ÔTe Deum laudamusÕ gloriose decantatum,