Liber, Caput

 1     Epis         |   Terdonam civitatem munitissimam natura et arte obsedimus; et post
 2        I,  IIII  |    laborem, brevi vivens tempore, natura tamquam ex multis composita
 3        I,  V     |          de consolatione: Quod si natura quidem inest, sed ratione
 4        I,  V     |    essentia, eo quod nec actu nec natura conformem habeat, singularis
 5        I,  V     |     subsistentis sit, vel actu et natura vel natura saltem conformem
 6        I,  V     |            vel actu et natura vel natura saltem conformem habere
 7        I,  V     |        humanitas Socratis actu et natura conformis est humanitati
 8        I,  V     |      quippe solis, etsi non actu, natura conformem habere noscitur.
 9        I,  V     | concretionem. Nec igitur actu nec natura conformis est, quia nec
10        I,  V     |      solitaritatis, ut ita dicam, natura resolutionis necessitudinem
11        I,  V     |         ut angeli, non ex propria natura, sed ex opificis sui gratia,
12        I,  XLVII |         oppida parva, Salumbriaet Natura. Hoc mare olim Ellespontiacum
13        I,  LII   |         propositione. Quod divina natura non esset incarnata. Et
14        I,  LV    |    Boetius in libro de persona et natura contra Euticen et Nestorium
15        I,  LV    |        quae in rationali substant natura est accommoda. Quare Latinus
16        I,  LV    |         substantia est rationalis natura; sicut esse huius berilli
17        I,  LV    |  substantia, non tamen rationalis natura. Quamvis, etiamsi rationalis
18        I,  LV    |       unum est, quod nec actu nec natura potest, potuit, poterit
19        I,  LV    |            tamen, quia rationalis natura non est, secundum strictam
20        I,  LVIII |   concedere, quo Deus ponitur pro natura. In eo vero absolute concedere
21        I,  LVIII |      existimes. Non idem est enim natura, quod naturae res est; sicuti
22        I,  LVIII |       quod Dei est. Item quod non natura, sed filii persona carnem
23        I,  LXI   |          incarnatam, non sine sua natura. De predicatione personarum
24       II,  XX    |          eo loco civitas Terdona, natura et arte munita, Mediolanensibus
25       II,  XXII  |      Mediolanensium N. vocitatum, natura et ingenio munitum. Fiunt
26       II,  XL    |      transire. Talis est enim ibi natura locorum: Ex una parte labitur
27       II,  XL    |         At ad transvadandum aptus natura renitente non erat. Ingenio
28       II,  I     |        principibus suis fidem nec natura propinquis debitam inveniuntur
29       II,  III   |         Poluniam, quamvis arte et natura admodum munita sit, ut priores
30       II,  XX    |      clausuram Veronensium situm, natura loci inexpugnabile, in deditionem
31       II,  XXXVII|       planitie undique conspicua, natura loci latissima. Ambitus
32       IV,  XII   |    contravenientibus hesitationem natura loci prestare maxime poterat,
33       IV,  XII   |       nullo horum motus etiam cum natura certare non diffidebat,
34       IV,  XLI   |    munitiones, quae vel opere vel natura munitae erant, quoddam castrum,