Liber, Caput

 1        I,  V       |     necessitudinem excludit, ut iure solum aeternum, invariabile,
 2        I,  VIII    |  servatur. Sacramenta, quae tam iure poli quam iure fori principi
 3        I,  VIII    |         quae tam iure poli quam iure fori principi a milite publice
 4        I,  VIII    |         discuti vel iudicari de iure deberent. Unde ex eiusdem
 5        I,  VIII    |      eam inhabitantes solummodo iure vocentur Alemanni. Berhtolfus
 6        I,  XVII    |   presidia posuerant et tamquam iure hereditario possidebant,
 7        I,  XX      |      montes attingit Alemannia, iure hereditario habens, vir
 8        I,  XXV     |       potenter nostro imperiali iure inclinavimus eosque in plenitudinem
 9        I,  XXV     |          sed etiam nobis factam iure dilectionis reputamus, quoniam
10        I,  XXXI    |  prioribus cronicis dictum est, iure hereditario repetens ac
11        I,  XXXII   |   lingua barbari et feroces, ut iure fortuna culpanda vel potius
12        I,  XLV     |    iuste abiudicatum asserebat, iure hereditario reposcens. Quem
13       II,  XIII    |      contineat, interior Italia iure dicta est. Illa vero, quae
14       II,  XXV     |  malefactoris socius vel amicus iure dici. Possum necessitatis
15       II,  XXV     |      personae non iungar vicio, iure naturae in homine naturam
16       II,  XXV     |         nexa, ab aequo principe iure penas subire debesÒ. Esto:
17       II,  XXV     |      securis, qua rei in Italia iure plectendi sunt, ante ipsum
18       II,  XXVIIII |  principem constitui. Quod meum iure fuit, tibi dedi. Debes itaque
19       II,  XXXIIII | dimicans sanguinem[que] fundens iure tam poli quam fori non homicida,
20       II,  XLVIII  |       exempto, Reginaldo comiti iure hereditario dominium cessit.
21       II,  LVI     |  augustus, sed et pater patriae iure dicatur Fridericus. Enimvero,
22       II,  XV      |        utilitatibus imperii, de iure et iusticia inter omnes
23       II,  XX      |     contra omnes homines, sicut iure debeo domino et imperatori,
24       II,  XLVIII  |         terminos patrum suorum, iure omni modo suos factos, vastari
25       IV,  IIII    |         cuique sua libertate et iure, quam, ut dicitur, omnia
26       IV,  VII     |        requisitique de hoc ipso iure, quid esset, adiudicaverunt
27       IV,  VIII    |         Ex his tamen, qui nullo iure, sed sola presumptione de
28       IV,  X       |     Capitulum X. ~Ad ultimum de iure feudorum, quod aput Latinos
29       IV,  XXVI    |       autem extraordinaria pena iure cohercendi essent, imperialis [
30       IV,  XXXI    |    etiam, ut supra memoravimus, iure possessionis iussi fuerant
31       IV,  LVI     |  consulerent; iam enim se omnia iure belli gesturum. Itaque obsides
32       IV,  LXVI    |       universalis aecclesiae de iure debeat obtinere. Quia vero
33       IV,  LXXVIIII|    summi pontificatus apicem de iure deberet obtinere. Post longam