Liber, Caput

 1        I,  XXX    |        marchionis filium, eiusdem terrae ducem, et item Heinricum
 2        I,  XXXI   |         breviter quedam de ipsius terrae situ nationisque ritu prelibanda
 3        I,  XXXII  |   instruunt, caeteris pro cultura terrae domi relictis. Qui vero
 4        I,  XLI    |    parvulosecundam uxorem, totius terrae suae heredem fecerat, crucem
 5        I,  XLVI   |      camporumque viriditas laetam terrae faciem monstrans orbi arrideret,
 6        I,  L      |          inania. Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt
 7        I,  LXII   |    Convenerat enim cum regeillius terrae et patriarchamilitibusque
 8       II,  XII    |         fuere. ~Sed quoniam huius terrae mentio habita est, de ipsius
 9       II,  XIII   |     filios ex materno sanguine ac terrae aerisve proprietate aliquid
10       II,  XV     |          Tantam ei quoque iudices terrae recognoscere dicuntur iurisdictionem,
11       II,  XXV    |     humiliabis. Imitetur princeps terrae caeli principem, et si in
12       II,  XXV    |         Nichil ad nos de tyrannis terrae. Atque o utinam felix nimium
13       II,  XXV    |       redirent secula, ut colonus terrae sarculo ligoneque et rastro
14       II,  XXVIII |  aecclesiam perturbaret laicisque terrae illius prurientes erga clerum
15       II,  XXVIII |           integritate totum orbem terrae suum fecerint. Quare reedificandum
16       II,  XXXVII | contradictione recipiunt, accolis terrae putantibus imperatorem e
17       II,  XLVIII |   secundum predictum morem tocius terrae suae heredem reliquit. Quam
18       II,  LVI    |         contra Polanos et de situ terrae et more illius gentis. ~~~~~~
19       II,  I      |           eius maris, quod illius terrae litus alluit, tales esse
20       II,  III    |      exicium sui et destructionem terrae superesse viderent, quamvis
21       II,  VIII   |           pene omnibus proceribus terrae illius adunatis, multis
22       II,  XVII   |           consecratoris a finibus terrae nostrae exire non coegimus.
23       II,  XX     |          non paucos de melioribus terrae, qui ad prefatos Grecorum
24       II,  LI     |       caeli clementia, tanta erat terrae fertilitas, tanta maximorum
25       IV,  V      |         episcopi, deinde proceres terrae, post consules et missi
26       IV,  XIII   |    prediorum magnitudinem eiusque terrae copiosam opulentiam qui
27       IV,  XXV    |          stantem in medio vestrae terrae, quae actenus larvali quodam
28       IV,  XXXIIII|         Massae, Ficorolii, totius terrae comitissae Mahtildis, totius
29       IV,  XXXIIII|      comitissae Mahtildis, totius terrae, quae ab Aquapendente est
30       IV,  LXXVI  |    dicimus: Non crediderunt reges terrae et universi habitatores