Liber, Caput

 1        I          |          tandem haec contentio tota finem habuerit, et quomodo episcopus
 2        I,  XXII   |           in ipsis montibus vivendi finem fecerit. Verum Fridericus
 3        I,  XXIII  | archiepiscopus iam recenter vivendi finem fecerat. Accessit etiam
 4        I,  XXIII  |     principis contradixerit et quem finem ipse sortitus fuerit, quomodo
 5        I,  XLI    |          multis post diebus vivendi finem fecit ac in monasterio,
 6        I,  XLVII  |           nostris exigentibus, quem finem predicta expeditio sortita
 7        I,  LXX    |          quiescendi paulisper causa finem inponere liceat, ut ad ea,
 8       II,  VIIII  |         fuerit, pretendente debitum finem negotium ibi habere non
 9       II,  XI     |       sociumque viae habere debuit, finem negotio imponere cogebatur.
10       II,  XL     |     graviora, dabit deus his quoque finem.~- Forsan et haec olim meminisse
11       II,  XIII   |           sumus, suis negotiis tunc finem facere debuerant, quod ipsi,
12       II,  XLVI   |         spes nobis sita, qui non in finem irascetur, nisi ad finem
13       II,  XLVI   |            finem irascetur, nisi ad finem usque insolentes ipsi fueritis.
14       II,  XLVII  |            XLVII. ~Postquam dicendi finem fecit, alius voce, alius
15       II,  XLVIII |             ignavum posse, caeterum finem penes victores esse. Ad
16       IV,  XVII   |             oriundus, aput Pergamum finem vivendi fecit, eiusque corpus
17       IV,  XXII   |             qua preminetis uterque, finem pacificum ad honorem Dei
18       IV,  XXXVIII|            supplicaturos aut, si ad finem usque in eadem pertinatia
19       IV,  XLVIIII|             de prenotatis capitulis finem facerent et concordiam stabilirent. ~
20       IV,  LXVIIII|             LXVIIII. ~Et quoniam ad finem huius obsidionis tendimus,
21       IV,  LXXI   |           prestare. Optare se bello finem imponere, virtutem imperatoris
22       IV,  LXXVI  |         nostris dicimus, huic operi finem facientes: ÔSatis estÕ.
23       IV,  LXXXI  |     episcopis. His malis principiis finem deteriorem promittentibus,