Liber, Caput

 1        I,  XXVIIII|       fideles de domino et patre satis miramur. Nos enim quidquid
 2        I,  XLVIIII|     valens. Ubi occasione quadam satis nota non bene tractatus
 3       II,  XIII   |    civitas, in navalibus preliis satis exercitata, super Tyrrenum
 4       II,  XVIII  |        in vicino oppidum quoddam satis populosum Rosatum, ubi Mediolanenses
 5       II,  XXI    |       quati, sed etiam inusitato satis utens artificio cuniculos
 6       II,  XXX    |        tamen de sapientia. Quare satis mirari non possumus, quod
 7       II,  LVI    |         vel superaddere, quantum satis est, non pigritemini. Ego
 8       II,  X      |      Reinaldum cancellarium fida satis interpretatione diligenter
 9       II,  XIII   |       opulentos et copia dicendi satis instructos, per quos et
10       II,  XXII   |      conscientia peccati vestram satis invita sustinuerit indignationem,
11       II,  XXVIII |       inito commode et religiose satis prius de pacis quam de belli
12       IV,  IIII   |       moribus utentium approbata satis habent roboris, regnorum
13       IV,  XIIII  |       Talem nemo plangere potest satis multum.~Quis nunc tantam
14       IV,  XXII   |     usque modo turbata turbetur. Satis turbatum est, quidquid secundum
15       IV,  XXII   |     lectis et relectis, admirari satis non potui, quod esset illud
16       IV,  XXIII  |       tumultus ipse et res novae satis placebant. Legati ergo,
17       IV,  XXXIII | occasione in audientia principis satis disputatum est luculenterque
18       IV,  XLVIII |         campestri, opere et manu satis liberaliter accuratus, naturae
19       IV,  LVIII  |     Martusanum iussus a principe satis provide administrabat, missos
20       IV,  LXI    |          fere omnibus fratribus, satis honeste, sicut moris est,
21       IV,  LXXVI  |        Ibi dictum est a Christo: Satis est. Et nos, qui Christi
22       IV,  LXXXVI |   sedenti acquiritur. Valitudine satis prospera, preter quod interdum