Liber, Caput

 1        I,  XIIII   |       induens, tam fidus principi miles, tam utilis avunculo amicus
 2       II,  XI      |    conciliandum decrevit. Denique miles per claustra montium transiens,
 3       II,  XXV     | consuevimus. Sine nostro consilio miles armatur; nobis inconsultis,
 4       II,  XXX     |       senatus tuus. Penes nos est miles tuus. Proceres Francorum
 5       II,  XXXIIII |      allegationibus usum, eo quod miles proprio principi militans
 6       II,  XXXIIII |      consuetus fugere, in castris miles, tanta desuetus aeris intemperie.
 7       II,  XXXIIII |         principi suo venisset, si miles extra tantum incommodum
 8       II,  XXXV    |    refugio se recipere volentibus miles, qui a tergo imminebat,
 9       II,  XXXV    |  strennuior, nullus nec gregarius miles ad sumenda arma promptior,
10       II,  XXXVIIII|     previdentis factum est, ut et miles periculose, sine dampno
11       II,  XXXVIIII|       laboribus in vicino resedit miles. ~
12       II,  XXVIII  |         observari volumus, ut nec miles nec serviens litem audeat
13       II,  XXVIII  |   querendo hospitium suum. Sed si miles vociferatione signi litem
14       II,  XXVIII  |     potest impetere. Si extraneus miles pacifice ad castra accesserit,
15       II,  XXVIII  |     leserit, pacem non violavit. ~Miles, qui mercatorem spoliaverit,
16       II,  XXVIII  |  auferefur ei quidquid habet. ~Si miles militi convitia dixerit,
17       II,  XXXVIII |       preter vigiles tantum totus miles fessa labore corpora somni
18       II,  XXXVIIII|           horam noctis protracta, miles ad castra revertitur. Sauciati
19       IV,  II      |     militiae consuetudinem Romani miles imperii adhuc [etiam] observare
20       IV,  LVIII   |        qui e castris expectabatur miles superveniret. Rati Ligures,