Liber, Caput

 1     Epis          |        bonum. ~Cronica, quae tua sapientia digessit vel desuetudine
 2        I,  XXV    |       regna Grecorum regnum omni sapientia et discretione hactenus
 3        I,  XXV    |     animi nullo ingenio nullaque sapientia ad suam voluntatem inflectere
 4        I,  XXXV   |    religionis ordine conspicuus, sapientia litterarumque scientia preditus,
 5        I,  XLVIIII|     humanis rationibus saeculari sapientia confisi nimium inherebant,
 6        I,  LV     |   naturalium liceat dicere: 'Est sapientia bonus, bonitate sapiens',
 7        I,  LVIIII |       divinitas. Si vero dicitur sapientia sapientem, magnitudine magnum,
 8        I,  LVIIII |   huiusmodi, credamus nonnisi ea sapientia, quae est ipse Deus, sapientem
 9       II,  XXVIIII|         ex senatoriae dignitatis sapientia ac equestris ordinis virtute
10       II,  XXX    |   respondit: 'Multa de Romanorum sapientia seu fortitudine actenus
11       II,  XXX    |        audivimus, magis tamen de sapientia. Quare satis mirari non
12       II,  XVIIII |      generis nobilitas, ingenium sapientia validum, animi inperterriti,
13       IV,  XXII   |          minantia pilis. Ubi est sapientia, ubi prudentia in regno
14       IV,  XXII   |         de quibus dicitur: Omnis sapientia eorum devorata est. Non
15       IV,  XXVI   | signaculum similitudinis, plenus sapientia et perfectus decore in deliciis
16       IV,  XXVI   |       indiga fuisti. Ille plenus sapientia et perfectus decore, tu
17       IV,  XXVI   |    competenter dicatur: Et omnis sapientia eorum devorata est. Novimus
18       IV,  LXVI   |  unitatem aecclesiae reformandam sapientia tua admodum nobis necessaria
19       IV,  LXXVI  |        ÔSatis estÕ. Omnipotentis sapientia Patris, qui novit et potest