Liber, Caput

 1        I,  V      |          Quod considerans Boetius ait: Tropus nullius est proprietatis.
 2        I,  LIIII  |          ad servientem creaturam. Ait ergo predictus episcopus: '
 3       II,  VIII   |     Israhel, quin immo, ipsis, ut ait propheta, parietem edificantibus,
 4       II,  XXI    |        sumunt. Nulla enim res, ut ait ille historiographus, promptiorem
 5       II,  XXXV   |     Videns hoc princeps: 'Ludus', ait, 'hic puerorum, non virorum
 6       II,  LVI    |      accommodare. Quidam enim, ut ait Iosephus, non quod rebus
 7       II,  XXXIIII|     infamiae sit'. Scituros esse, ait, omnes qui de caetero arroganter
 8       II,  XLVI   |         consultant. Haec sunt, ut ait quidam, odium, amicitia,
 9       II,  XLVIII |         placido eos vultu intuens ait laetum se esse, cum tam
10       IV,  VI     |    preferant -, misertus illorum, ait mirari se prudentiam Latinorum,
11       IV,  XIIII  |     inclinatam. Si quis autem, ut ait quidam, durior misericordiae
12       IV,  XXII   |    oscitamus. Sedemus, inquam, ut ait quidam in Romana re publica,
13       IV,  XXVI   |           boni patris. Habent, ut ait quidam, ista omnia modos
14       IV,  LI     |           Frisingensem episcopum. Ait autem inter caetera:  Preterea
15       IV,  LXXI   |        essem. Supervacua enim, ut ait quidam, est de utilibus
16       IV,  LXXIIII|         concilio, cum resedisset, ait ad episcopos: ÔQuamvis noverim
17       IV,  LXXVI  | delinquentium correctionem, sicut ait apostolus, corripite inquietos,
18       IV,  LXXVI  |      domnus cancellarius: ÔNoliÕ, ait, Ôdomne cardinalis, dicere
19       IV,  LXXXV  |     militia meliores magnam illis ait se habere gratiam pro benivolentia