Liber, Caput

 1        I,  IIII  |          quam in summo. Cum enim homo natus ad laborem, brevi
 2        I,  V     |    assimilandi unus possunt dici homo. Substantialis namque similitudo
 3        I,  V     |        compositum invenitur quam homo, qui non solum ex esse compositum
 4        I,  XLIII |         annis plus quam triginta homo cum hominibus conversatus
 5        I,  L     |          sive in excelsum supra. Homo est magnus in oculis suis,
 6        I,  L     |        adiudicaverunt. Quia ergo homo ille multitudinem trahit
 7        I,  LV    |    Restat, ut hic angelus et hic homo tantum plenarie in naturalibus
 8        I,  LVIII |         est; sicuti non idem est homo et quod hominis est, nec
 9        I,  LXI   | infirmitatis fragilitate tamquam homo deceptus fuerit, vel episcopus
10       II,  XXVIII|           Sicque factum est. Ita homo ille de Italia fugiens ad
11       II,  XLVIII|        suae confisus - erat enim homo lenis et ex nimia lenitate
12       II,  X     |        prius Urbis honores,~Post homo fit papae, sumit quo dante
13       II,  XVII  |        Dei et hominum factus est homo Christus Iesus. ~
14       IV,  V     |      caeli. Peccatis exigentibus homo homini dominatur, divina
15       IV,  V     |         divina vero institutione homo piscibus maris et volatilibus
16       IV,  VIIII |        nec civitas civitatem nec homo hominem impugnaret, nisi
17       IV,  XXII  |    concordiae consilio, inimicus homo superseminaverit zizania. ~
18       IV,  XLIII |         iniceret. Erat autem hic homo tam magnus corpore tantusque