Liber, Caput

 1        I,  XIIII  |       contra hostes decertando tam diu sustentaret, donec membra
 2        I,  XLVIIII|        acumine vacuum iudicans non diu sustinuit. Inde magistrum
 3        I,  LXVIIII|       nuncios regis Hyspanorum iam diu secum moratos dimisit, sub
 4       II,  XI     |        paternam hereditatem, a qua diu propulsus fuerat, redire
 5       II,  XXXIII |             Dubia itaque sorte dum diu ab utrisque decertaretur,
 6       II,  XXXVII |          subsecuturum. At princeps diu cum proceribus maioribusque
 7       II,  XLVIII |            Provinciam, imperio iam diu alienatas, sub uxoris titulo,
 8       II,  XLVIIII|     oppidisque manens, eo quod iam diu Gwilhelmi huius patrisquesui
 9       II,  L      |        Mediolanensium superbia iam diu caput contra Romanum erexit
10       II,  LV     | accurrentibus, consilium, quod iam diu secreto retentum celabatur,
11       II,  I      |       terra illa iam inusitatam et diu incognitam tranquillitatem
12       II,  XI     |  libertatem aecclesiarum, quae iam diu indebitae servitutis iugo
13       II,  XLI    |     insipientiae videri. Cum autem diu nemo procederet, multaque
14       II,  XLVIIII|            socer, affinis cognatum diu perditum invenit, inventum
15       IV,  V      |       primo homini indultam iamque diu abrogatam rursus in usum
16       IV,  XXXIIII|      unitatis et concordiae verbum diu desideratum peccatis nostris
17       IV,  LIIII  |         magnoque prelio inito, cum diu Marte pari utrimque nil
18       IV,  LXXXVI |        anno Albertus Frisingensis, diu renitens, coactus iuravit