Liber, Caput

 1        I,  XXXIII  |        nos vacantem campum dicere possumus, castra posuit. Dux etiam
 2        I,  XXXVI   |     dolore et gemitu proferre non possumus, Edissa civitas, quae nostra
 3        I,  LV      |      usyosin subsistentiam dicere possumus, ypostasin ex Latini eloquii
 4       II,  VIII    | sanctiones nulli omnino peticioni possumus prebere consensum. Datum
 5       II,  XXV     |      Babilonici in uno septo esse possumus? Possum cum malefactore
 6       II,  XXX     |            Quare satis mirari non possumus, quod verba vestra plus
 7       II,  XXXVI   |           veterem sermonem dicere possumus -, nobilissimum Grecorum
 8       II,  VII     |      Excellentiae vestrae quantas possumus referimus grates, dominantium
 9       II,  XVII    |         approbare nec audemus nec possumus, eo quod insolita et inaudita
10       II,  XVII    |         nec volumus preterire nec possumus; quidquid ab his discordat
11       II,  LIIII   |           nos cancellarium dicere possumus, principi suo fraudem molitus
12       IV,  LXII    |     omittentes ista prout brevius possumus vobis significamus, ne prolixiore
13       IV,  LXII    |           et modis omnibus quibus possumus exhortamur in Domino, quatinus
14       IV,  LXIII   |      gloriae vestrae quibus modis possumus cum Deo aspiramus. Rogamus
15       IV,  LXVI    |          dolore cordis dicere non possumus, duos apostolicos in Romana
16       IV,  LXXVIIII|        contrarium, quanto brevius possumus seriem totius rei sine aliqua