Liber, Caput

 1        I,  XXV    |      tuorum. Proinde certa sit prudentia tua, quod, si tuae nobilitati
 2        I,  XXVIIII|        haec, ne fiant, regalis prudentia, ut decet, sollicita sit
 3        I,  XXVIIII|      animadvertat, optime rex, prudentia. Rex valeat, quidquid cupit
 4        I,  XLV    | reposcens. Quem princeps multa prudentia et ingenio inductum usque
 5       II,  VIII   |        aecclesiae vestra nobis prudentia delegavit, debita benignitate
 6       II,  XXVIIII|     neglectui dato, dormitante prudentia vires quoque minui necesse
 7       II,  I      |      Alemanniae partibus summa prudentia imperio, tota terra illa
 8       II,  VIIII  |      viros utique religione et prudentia et honestate conspicuos,
 9       II,  XXVIIII|      in vestra probitate atque prudentia fidutiam donavit, quod in
10       II,  XXXIIII|    deliberatione faciunt atque prudentia, fraudes et insidias componendo,
11       II,  XLV    |         hac tempestate tali se prudentia et moderamine gesserat,
12       IV,  IIII   |    imperiali remedio vestraque prudentia necesse habent illuminari.
13       IV,  XIIII  |      nobilitas generis, mentis prudentia et egregiae tam animi quam
14       IV,  XXII   |         Ubi est sapientia, ubi prudentia in regno et sacerdotio?