| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Otto of Freising Gesta Friderici Imperatoris IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Liber, Caput
1 II, VIIII | contumeliam universalis 1157. ac dissimulare videris, 2 II, XXV | rem meamÒ, inquit Terdona, ãagi, dum paries proximus - Limellum 3 I, L | periculosa tempora, magistri P. Abailardi pernitiosa doctrina et predictorum 4 II, XXVIII | tantum ordinatus Petrum Abailardum olim preceptorem habuerat. 5 I, L | domni Senonensis. Petrus Abailardus Christianae fidei meritum 6 I, LXV | si dicamus sanctum illum abbatemspiritu Dei ad excitandos nos afflatum 7 I, L | filioregnante, ab episcopis abbateque Bernhardo denuo ad audientiam 8 I, XLIII | arbitramur, fratres? Numquid abbreviata est manus Domini aut impotens 9 II, V | nomen per porrectum gladium abdicaret - est enim consuetudo curiae, 10 I, XX | adiutorium. Qua opitulante per abdita quedam cubiculi penetralia 11 II, XX | misit seque eum captivum abducturum comminatus est, omnibus 12 IV, XLII | occidunt partim captivos abducunt. Imperator post vastationem 13 IV, LI | civitatis captivos in vinculis abduximus, centum et fere L per campos 14 I, XI | Reginaldum comprehensum captivum abduxisset, iuxta eiusdem comitis arcem 15 I | comitem Reginaldum cepit et abduxit. ~~~~~~XII. ~~~~Quod in 16 IV, LI | acrius caedunt. Iam parum aberat a vera fuga his qui simulato 17 IV, LXII | euangelizaret, a veritate penitus aberraret. Verumtamen multa quae facta 18 II, XXXVIII | generis missilibus. Non procul abhinc rex Boemorum castra fixerat. 19 II, XXV | hominis diligere, ut naturae abhorream casum. Nam qui ex inducto 20 IV, LXXXIII | Pauperum squalores minime abhorrebat, a leprosis se tangi et 21 I, XLVIIII | confisi nimium inherebant, abhorreret et, si quidquam ei Christianae 22 IV, LXI | sacrilega contempnere et abicere studeatis. Noverit insuper 23 II, XLVIII | maiores civitatis, item abiecta veste, pedibus nudis, exertos 24 IV, XVIII | concipit, non quidem per abiectam, sed per honoratam illi 25 I | Hiltiprandus ab imperatore abiectus et Gwibertus in loco eius 26 II, LIII | obumbrata in desuetudinem abierat, pernecessaria sapientum 27 IV, LXXXI | primitus et postmodum [retro] abierunt, cardinalibus numero VIIII, 28 II, III | inexorabili inexauditus abiit. Sed et hoc silentio tegendum 29 II, XVIIII | direptioni dedit. Antevero quam abinde castra moverentur, consilio 30 I, XLV | quem patri suo non iuste abiudicatum asserebat, iure hereditario 31 II, VIIII | violenter exarserint et eos, ablatis omnibus, quam turpiter atque 32 I, LXI | essentia diceretur ex sensu ablativi tantum, sed etiam nominativi. 33 IV, XVI | sibi captionis inponi non abnuebant. Pueri ac puellulae per 34 I, XLII | ad orientem proficisci abnuentes cruces itidem easdem gentes 35 IV, LXXV | presentare contumaciter abnuisse dicebatur. Sepius autem 36 II, LVI | nostrae parvitati, velut abortiva et quasi de domini sui funere 37 II, XLIIII | excidunt, alii corticibus abrasis ignibus ydoneam preparare 38 I, XLVII | estimantes fluminis ictu abripi, caudicibus opprimi vique 39 IV, V | homini indultam iamque diu abrogatam rursus in usum ac in verae 40 II, LVI | rumusculis sum me perpessus abrumpi nec in his quae per me cognovi 41 IV, XLVII | temeritate a suo capite abruperat, et, quod nefas erat, hostibus 42 II, XXVIII | convincere potest, manus ei abscidatur. Quod si testes defuerint 43 IV, LXVIII | ignis corripuisset, statim absciderent. Et Cremenses quidem ita 44 II, XXVIII | habebitur, et mulieri nasus abscidetur. Nemo inpugnabit castrum, 45 II, XL | rupem. Quae dum quasi ferro abscisa nullum ascendendi aditum 46 IV, LXXIII | evidenter collatum occultari vel abscondi tamquam res privata non 47 IV, XXII | adhuc a me prorsus esset absconditum. Queritans autem inveni 48 II, XL | solo, qui cavernosis locis absconsus delitescens mortem evasit, 49 IV, XLVI | maximo terrori esset, adeo ut absentem velut presentem timendo 50 I, LVIII | ponitur pro natura. In eo vero absolute concedere non audere, quo 51 IV, LXXVIIII| papa, nos ideo non sumus absoluti, quia nichilominus tenemur 52 IV, LXXXIIII| captivitate sua tentum, sed absolutum, responsa portantes, ut 53 IV, LXXXI | iuramentis fidelitatis debitae absolvat et servire imperatori prohibeat 54 II, XLVII | plena curia publice a banno absolvet et captivos eorum omnes, 55 I, XXXVI | apostolica eos auctoritate absolvimus. Liceat eis etiam terras 56 II, XXXIIII | habito sanguinem fuderant, absolvisse, allegationibus usum, eo 57 IV, XLVIIII | commoratos regaliter donavit et absolvit, mittens cum eis legatos 58 II, XXX | dicti novitas quam ratione absona, quam veritate vacua sit, 59 I, XLVIIII | quidquam ei Christianae fidei absonum de talibus diceretur, facile 60 II, XVIII | sicut alias [predictas] absorbeant civitates. Facta est haec 61 I, LXII | passis, quibusdam aquis absorptis, caeteris seminudis evadentibus. 62 I, XLVII | caudicibus opprimi vique gurgitum absorptos animam reddere in flumine, 63 IV, XLVI | modesto pudore, cum innocente abstinentia certabat; esse quam videri 64 IV, XIIII | sagax dum rimatur,~Mathesis abstractio quid, dum contemplatur,~ 65 I, LVIII | personam non mathematica abstractione, sed theologica consideratione 66 IV, LXI | delato, idem Octavianus, abstracto pilleo et capite inclinato, 67 IV, LXII | quam temporalia violenter abstulerat, quam imperatorem, qui aecclesiae 68 II, XXVIII | reddet in duplo quidquid ille abstulerit. ~Quicumque foveam invenerit, 69 IV, LXXVII | cancellario, quia nullus ei mantum abstulit, quia numquam habuitÕ. His 70 II, XLVI | sententia, aut bellum aut fames absumet. Non ignavia, sed consideratione 71 IV, III | triduum haec consultatio absumpsit. Quarta demum die serenissimus 72 I, LVIII | passam confiteretur. Ex qua absurditate facile sensus hereticus 73 I, LVIII | sicque in hanc incideret absurditatem, ut, sicut personam filii, 74 IV, X | maxime ab aecclesia, quarum abusio iam per longa tempora inolevit, 75 II, XVII | sedem adeuntibus; sed illis abusionibus, quibus omnes aecclesiae 76 I, XXXVII | apostolicae sedis auctoritate non abusus gladio verbi Dei fortiter 77 II, I | ad voluptatum illecebras abutebatur. Indignum siquidem ratus 78 I, L | caelos et descendit usque ad abyssos ; nichil est quod lateat 79 I, XLIII | obstupescite; intuemini pietatis abyssum et confidite, peccatores! 80 II, XVI | vestro ad apostolicam sedem accedat, per omnes fines eiusdem 81 I, I | inflammati voluntati principis accedebant. Cunctis igitur acclamantibus 82 IV, XII | comminans finibusque eorum accedens mira celeritate ac facilitate 83 IV, LXXVII | proxima rectores cleri Romani accedentes ad domnum cancellarium et 84 I, XLVII | laeticia ambulantes urbi regiae accederemus, VII. Idus Septembris, id 85 IV, LVIII | modis eversionem castri accelerare nituntur. Verum comes Gozwinus, 86 II, XLV | singulos utrumque malum amplius accendebatur. Erat nempe collectum ex 87 II, X | Precipue tamen universos accenderat, quod in premissis litteris 88 IV, XLIII | procedebant, cum in facinus magis accenderentur adversis et populum in urbe 89 II, XXIII | sedis apostolicae debuisset accendi. Unde sine grandi ammiratione 90 I, I | secularis honoris consideratione accensi et episcopi consilio clericorum 91 IV, LXXXI | Congaudete mihi, quia dimissionem accepi et ad propria redeo. ~ 92 II, VI | ignominiosum et erumpnosum accepissent responsum. Placatus tamen 93 IV, V | tantaeque facundiae gratiam accepisset. Surgentesque unus post 94 I, XLIII | Ecce nunc, fratres, tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis 95 IV, X | vel alium pro se domino acceptabilem mittere contempserit, dimidium 96 II, XLIII | sibi parceretur rogabant, acceptaque fide publica, munitionem 97 I, LXV | fontem intueor. Quo usu eius acceptio ad infinita equivocatur. 98 I, LV | secundum strictam personae acceptionem persona dici nequit. Restat, 99 IV, XVIIII | testimonium commendabilior et acceptior eadem persona nobis iam 100 II, XXXIIII | per aliquot dies manens acceptoque prudentum consilio corruptum, 101 I, XXVIIII | proinde premium sicut a patre accepturos vosque in eos sicut in imperii 102 IV, XIII | de regalibus quae fisco accesserant certam summam et plenam 103 IV, XI | diutinae manserint discordiae, accesserat tunc, quod Cremonenses cum 104 IV, VIII | publicis per singulos annos accessere. ~ 105 IV, LXXVI | Octavianus et quidam alii accesserunt ad obsequium defuncti. Quidam 106 IV, XXXVII | frustrati, si Ligures propius accessissent. Omnia aspera, omnia feda 107 II, XLVIIII | assensus ac favor omnium accessisset, pacem dextrasque accipiunt, 108 I, V | aut eas comitantur, ut accidentales. Omnis quippe diffinitio 109 I, V | risibilitatem caeteraque trahit accidentia. Sunt aliae formae subiectum 110 I, XIII | inproviso corripientibus accidere, mente turbatus, sed ex 111 II, LVI | quid eisdem Romanis in via acciderit. ~~~~~~XXII. ~~~~Quae 112 I, XLVII | quae nobis in eadem via acciderunt, casum ponere volui. Permeata 113 IV, XLIII | uterque pro viribus conaretur, accidit, ut funibus quibus tabernacula 114 IV, XXVIII | contra reprobam civitatem accienda reputavit. Itaque missis 115 IV, LXVIIII | quae secundo muro erat accincta, confugerent et tunc primo 116 I, XXXVI | potentiores et nobiles viriliter accingantur et infidelium multitudini, 117 I, VIII | imperii hostes viriliter accingere. Neque enim priorum meritorum 118 II, VI | in presentia sua gladio accingi et militem profiteri postulant 119 I, XLIII | vestrae fama replevit orbem, accingimini et vos viriliter et felicia 120 IV, XXVIII | ad novam in proximo vere accingunt expeditionem. ~ 121 II, XXXIII | cedere, acsi dicerent: 'Accipe nunc, Roma, pro auro Arabico 122 IV, XXXVI | consilium obtulimus, ut et nos acciperemus iusticiam. Presentes ibidem 123 II, II | ducis filiam, in uxorem acciperet ex eaque Fridericum, qui 124 IV, XXII | interpretum mentes possunt accipi, dignetur ex integro scribere 125 IV, LXXVI | maiestatis legati, vicem accipiant referendi, quid in domno 126 I, LXV | naturae, sed pro utili semper accipias, et ex eo usu haec emergat 127 II, XXV | sed de omni sic et semper accipiatur, verum, etsi ut de quodam 128 II, VII | quam pro corona imperii accipienda paulo minus quam ad duos 129 II, XXIII | tamen in ea significatione accipiendum fuerat, quam nos ipsi posuimus, 130 II, XIII | celebravit, experimentum accipiens de Polanis, qui, ut prefati 131 IV, LXVI | statutis aecclesiae veraciter accipientes, quod, exorto scismate in 132 I, XXV | amicorum amicissime, uxorem accipies dilectissimam filiam nostram, 133 IV, XXVIIII | fedus et auxilium poscit et accipit. ~ 134 I, LXVII | filium, aliis Herimannum acclesiae sancti Gereonis in suburbio 135 I, LVIII | personarum hoc nomen 'Deus' accommodatur, ne videlicet, si indeterminate 136 IV, IIII | culmini regalis excellentiae accommodaverit. Nos tamen regium nomen 137 IV, XLVIII | et manu satis liberaliter accuratus, naturae beneficio in quadam 138 IV, LXXXVI | non minori munificentia accuravit. Etenim ex una parte muro 139 IV, XLIII | cubicularios exciverat; qui accurrentes sceleratum monstrum comprehendunt 140 II, XXVIII | mota fuerit, nemo debet accurrere cum armis, gladio scilicet, 141 IV, XLIII | optatum tempus ratus adeptum, accurrit, scelestas manus inicit 142 II, XXVIII | prohibere non potest, reum accusare debet in curia. Nemo aliquam 143 II, XXV | Terdona, non tua delicta. Accusas de malefactis Papia Terdonam, 144 II, VIIII | scrupulus nostrum animum non accusat, sed personam tuam sicut 145 I, XXXII | pares suos exposcitur, nulla accusato excusandi licentia datur, 146 II, XXVIII | iuramento se expurgare voluerit, accusator potest, si vult, iuramentum 147 II, XXVIII | illius virisque religiosis accusatur. Romanus ergo pontifex, 148 IV, XIIII | contritione attrita est, nemo me accuset, si vel patriae miserias 149 I, LXVIII | commeatum ulcisci non valuit, acerba rex usus conquestione, mox 150 II, XXV | flectit nostrae calamitatis acerbitas, inclinet saltem caracter 151 II, XXV | diuturnitate, quatimur tormentorum acerbitate, sitis infesta ariditate 152 II, XIII | erga se germani crudelem acerbitatem lacrimabili conquestione 153 IV, LIII | quisque principum curabat, eo acerrime niti, neque alius in alio 154 II, XXX | viros eruditos et in dicendo acerrimos. Qui cum se penalibus et 155 I, XXV | Cumque iam per triduum in hoc acervo laborasset et rigorem nostri 156 I, LXIIII | regiae urbis principem in Achaiae seu Thessaliae finibusinveniens 157 I, LXII | aput Tholomaidam, quae et Achon [vocatur], aliis aput Tyrum, 158 II, XVI | rectam debeat revocare. Non acquiescat idem filius noster consiliis 159 I, XX | negotii se, si monitis eius acquiescere vellet, fidum fore mediatorem. 160 II, XLII | persuaderet. Cui dum ille tunc non acquiesceret, iterum diem alium, quo 161 I, XXV | mitteremus; in quo voluntati tuae acquievimus, quoniam quos cariores habuimus 162 IV, LXXXVI | amator, sed ut per ea pax acquiratur; ipse manu promptus, consilio 163 IV, LXIII | aliquis obtinere terrenum nec acquirere sempiternum, oporteat vos 164 IV, LXXXVI | tam stanti quam sedenti acquiritur. Valitudine satis prospera, 165 I, XXXVI | ea quae patrum strenuitas acquisivit a vobis filiis strennue 166 II, X | litterarum continentia non parum acredinis habere et occasionem futuri 167 I, XLI | infirmitate detinebatur, acrem in mente contra dominum 168 IV, XLIII | populum in urbe fames iam acrior possideret. Non enim spe 169 IV, XVIII | diligentius vero consideratae acriori commonitione plenas, super 170 I, XX | inferis redeunte superioremque acris regionem illuminare incipiente 171 II, XL | in ipsa via in cumulos acti. Fuerunt autem, ut dicitur, 172 II, XXX | penalibus et stricti iuris actionibus conveniri viderent, neque 173 II, XXVIII | iuramentum pro eo prestabit; actor vero iurabit, quod aliam 174 I, Pro | multiplicationem beati numeri per actualem primum cubum, surge ad eam, 175 IV, LXXXVI | regni gubernaculis feliciter acturo tandemque aput Regem regum 176 IV, LXXII | iocundante, laetam victoriam acturus Papiam divertit. Ubi vero 177 IV, XIIII | Grata disceptatio plures acuebat.~Quid mos aut quid ratio, 178 II, XLV | convertat indignationis suae aculeos contra Mediolanensium et 179 I, Pro | altiora velut phylosophica acumina attollatur oratio, preter 180 I, XLVIIII | predicta terra clericorum acuta ingenia et artibus applicata 181 IV, LXXXVI | curtante. Orbes oculorum acuti et perspicaces, nasus venustus, 182 I, XLVIIII | meditationi incubans de acuto acutior, de litterato efficitur 183 I, XLVIIII | meditationi incubans de acuto acutior, de litterato efficitur 184 I, V | fluxus morarum, tempus tam acutum emergit, ut eius instans 185 II, XXVIII | ultimum a prefecto Urbis ligno adactus ac, rogo in pulverem redacto 186 I, XXV | fidelissimum capellanum nostrum Adalbertum et per comitem Alexandrum 187 I, LVIII | Scribatur stilo ferreo, ungue adamantino'. Moxque ad publicum progressus 188 II, XXXV | partim falsam monetam dando. Adauxit huius indignationis cumulum, 189 II, XXVIIII | quibus tibi in Capitolio adclamandum erit, usque ad quinquemilia 190 II, XXVIIII | fausta quisque patria voce adclamantes. At sapientes et legum periti 191 IV, LXXVIII | pontifici et universali papae adclamatur. Divus quoque imperator 192 II, X | sua proficisci precepit, addens in mandatis, ne hac vel 193 IV, XXII | qui oleum quasi camino addentes inter patrem et filium, 194 II, X | invalesceret, quasi gladium igni adderet, dixisse ferunt unum de 195 II, XXX | melioribus metu talium silentio addictis. Et haec quidem in civitate. ~ 196 II, XVIIII | gladii severitas dignitatem addiderat. [Aput alterum miseris profugium 197 II, LVI | meae gentis falsum quippiam addidi. Si quis autem superioris 198 II, XLII | obsidione claudi experimento addiscerent. Euntem in gyro imperatorem 199 I, XX | pondus solum sustinere; addit etiam huius negotii se, 200 IV, X | pater, a domino requisitus, adducat filium ad satisfaciendum 201 IV, XLVI | marchio Tusciae, et ipse novum adducens exercitum, cum multo apparatu 202 IV, LVI | obsides eorum numero XL adduci iubet, ut suspendantur. 203 IV, LXI | vocante ad superna, eo Romam adducto et II. Non. Septembr. in 204 IV, LVI | suspendantur. Tum interim adducuntur captivi quidam de nobilibus 205 IV, LXXVII | iniuria reppulit eos, dicens: ãDe me non facietis ridiculum; 206 IV, X | habere putaverit, iudicialem adeat potestatem et per eam sibi 207 IV, XVI | subrogationem piissimi pastoris Adelberti, qui ipsam inpresentiarum 208 I, XXXVI | tempus victoriae super nos adeptam laetatur, sic occurrere 209 IV, LI | qui prope iam se victoriam adeptos putabant, videntes se circumventos 210 IV, XXXIII | Capitulum XXXIII. ~Iam dies aderat, quae Mediolanensibus tercio 211 II, XXXVIIII| pontem navibus ab eis factum Adesam transeant. Hunc morem Veronenses 212 I, LVIIII | dicantur, et huiusmodi alia adesse Deo, quae sint ab aeterno 213 IV, LXX | statione cum pars utraque adesset, patriarcha, vir eruditus 214 II, XII | fecissent, nisi mora principem adeundi compendio suae brevitatis 215 II, XVII | prelatorum suorum Romanam sedem adeuntibus; sed illis abusionibus, 216 I, LIIII | Rotomagensis archiepiscopus causam adgravavit, dicens Deum potius debere 217 I, XXXII | crebra et longa consultatione adgrediuntur. Denique cum vilissima in 218 IV, XVIIII | qui sunt fructus ventris, adgregare et adgregatos ad decorem 219 IV, XVIIII | fructus ventris, adgregare et adgregatos ad decorem domus Dei per 220 I, XLVII | alios natantes, alios equis adherentes, alios, ut periculum effugerent, 221 II, XX | amicae regibus civitati adherere delegisset, tamquam maiestatis 222 II, XVI | pars votis sui pontificis adhereret. Unde de hac tempestate 223 I, XXXVI | viribus studium et diligentiam adhibeant. Quicumque vero aere premuntur 224 I, XXV | commisimus, quorum verbis fidem adhibeas et quae tibi dixerint tamquam 225 I, Pro | rebus caducis aliqua fides adhibenda est - sub strennuissimo 226 II, XVI | attentissimam sollicitudinem adhibentes, ut a Reinaldo cancellario 227 II, VIIII | proferre, fidem non dubites adhibere. ~ 228 IV, LXX | angustiis consilio necessitatis adhibito Peregrini Aquilegiensis 229 II, XXXIII | stabant, suos, ut aiunt, adhortantibus, ne propter inertis plebis 230 II, XXXVIIII| gemitus percussorum, voces adhortantium hinc inde varie resonabant. 231 II, LVI | pacis. ~~~~~~XXIX. ~~~~Adhortatio principis post adunatum 232 II, XXXV | non solum suos ad assultum adhortatione urgebat, minis cogebat, 233 I, XXV | caeteraque regna imperio nostro adiacentia cottidiana legatione sua 234 II, XXVIIII | regni terminos dilatandos adicere curaverunt'. Dixerat, verbumque 235 II, XXXVII | libro mentio fuerit, id adiciendum videtur, quod campi planitie 236 II, XVI | exponunt, gravibus graviora adicientes, ut in ultionem eorum, quae 237 IV, XXXVI | reconciliari non debuisset. Adiecimus tamen, quod omnem iusticiam 238 II, XIIII | et Laudam, ditioni suae adiecit, aliis, ut dictum est, civitatibus 239 II, XLVII | Italiam directi, si civitatem adierint, in palatio sedeant et placita 240 IV, LXXVI | insequentes. Iuste cisternam adierunt, quia dereliquerunt fontem 241 I, XLI | predictus abbas visitandi gratia adiitet benedicens. ei in orationes 242 IV, LXXVIIII| archiepiscopo et suffraganeis eius, Adilberto Frisingensi episcopo, Hartmanno 243 IV, LXXXVI | perseverans defunctus est, eique Adilbertus filius regis Boemici, sororius 244 II, V | supradictis omnibus fideliter adimplendis acceptis obsidibus, Gazimero 245 IV, XXVI | iudex bono animo studeas adimplere. Nec enim frustra sunt instituta 246 IV, LXII | et omnibus sollempniter adimpletis, honorifice deduximus. Adversae 247 I, XXXI | hereditario repetens ac ob hoc adipiscendum utrosque principes, Romanorum 248 II, XXVIIII | eum inter Sutrium et Romam adirent, accepto prius de securitate 249 II, X | natale Dominicelebrantem adisset, cum quaedam ibi secus ipsius 250 IV, LXXI | parcere noluistis caris aditis paternorum meniorum! Experti 251 II, XVI | superiores Italiae partes aditurus, per Mediolanensium fines 252 IV, LXXXVI | correctores. Vobis enim adiudicandum erit quod editis, per vos 253 IV, XXXIII | direptioni, personae servituti adiudicantur; eiusque rei occasione in 254 II, XXVIIII | ipsius legatione animum adiudicarunt. Ordinatis ergo legatis 255 II, XL | ad patibulique supplicia adiudicatis, unus ex eis inquit: 'Audi, 256 IV, VIIII | Preterea et hoc sibi ab omnibus adiudicatum atque recognitum est, in 257 I, LVI | ad universale concilium adiudicavit. Erat enim in proxima medianae 258 II, XXI | huius suae imbecillitatis adiumentum artificialiter admisit. 259 II, XXV | malefaciendi assensione adiuncti sumus? Numquid non cum Babilonicis, 260 I, LV | persona non dicitur nisi cum adiunctione rationalis naturae. Cuius 261 I, XVII | hereditario possidebant, adiuncto sibi Boemorum duce Ulrico 262 II, XXXI | fidelissimum tuum, eis adiungemus'. Sicque factum est. Eliguntur 263 II, XIII | cogitabat, imperialem precibus adiungens dignitatem et auctoritatem. 264 IV, XXXIIII | curiae principibus nollet adiungere, unitatis et concordiae 265 IV, LXXXVI | milibus marcarum, sue parti adiungit. Veronenses, Vincentini, 266 IV, LXXVII | domnum Victorem, sed ita adiuratione est astrictus, quod sine 267 I, XXVIIII | fidelitate vexillifero et adiutore, Tolomeus quoque et alii 268 IV, X | teneant et rectores locorum adiuvent in pace tuenda atque vindicanda, 269 II, XX | sine fraude. Sic me Deus adiuvet et haec sancta quatuor ewangelia. ~ 270 IV, LX | apud ipsum nos precibus adiuvetis, a quo omnis est potestas 271 IV, XIIII | Huic negotio prestabat adminiculum et opem tum genus viri, 272 IV, LVIII | a principe satis provide administrabat, missos suos ad curiam dirigit 273 IV, LXXXVI | mane reliquum curae regni administrandi deputat. Si venationibus 274 I, XLVIII | nomine magistri officium administrarat noviterque ante hos dies 275 I, XXXII | potius divina pacientia sit admiranda, quae, ne dicam hominibus, 276 IV, LXVIIII | hominis metuentes pariter et admirantes. Quem tandem cum occidissent, 277 IV, V | favor omnium prosequitur admirantium et stupentium, quod, qui 278 IV, XXII | paternitatis lectis et relectis, admirari satis non potui, quod esset 279 II, VIII | singulis stuporem pariter et admirationem addidere. ~Mense Octobre 280 IV, LVII | hostibus stuporem mentis admirationemque audatiae relinquere. Pauci 281 I, XLVIIII | facultate non caute theologiae admiscuit. Quare de sancta trinitate 282 II, XIII | et peccata plurima in se admissa: regni consortio secum illum 283 II, LVI | ad conspectum principis admissi sint et qualiter recepti [ 284 II, XLVIIII | presentiae principis non admittebantur. Cuius rei ratio haec fuit. 285 IV, XX | in hac parte non duximus admittendam, credentes atque sperantes, 286 II, XLVIIII | advenerant, presentiae suae admittendi vel tamquam traditores puniendi 287 IV, LXXXVI | alloquio non minax nec in admittendo consilio spernax nec in 288 I, LV | penitus amovit, alteram admittens, cum nulla personalis proprietas 289 II, XXXI | voluntate nostra statim admittent. Preterea Octavianum cardinalem 290 IV, XX | et eos aliunde consuevit admittere, non se talibus, cum ipsos 291 II | presentiam imperatoris non admitterentur. ~~~~~~L. ~~~~Quare expeditionem 292 I, LVIII | personarum, ita et pluralitatem admitteret essentiarum, vel secundum 293 II, XXV | quia ad presentiam non admittimur principis, liceat interim 294 II, LIII | celeriter ordinari non poterat. Admittuntur tamen eius conspectui, scripta 295 IV, LXII | devotissime obsecramus et admonemus et modis omnibus quibus 296 IV, LXXV | dicebatur. Sepius autem lectorem admonitum esse cupimus, ut in hoc 297 IV, LXVIIII | licet maxima difficultate] admotae fuerant, iam tota acies 298 IV, LXVIII | Capitulum LXVIII. ~Itaque, admotis omnibus machinis, ad occupandam 299 IV, LVII | pernitiem machinae plurimae admovebantur, iam turres in altum exstructae 300 IV, LVIII | aggeres instruunt, machinas admovent omnibusque modis eversionem 301 IV, LXVIIII | appellant, operiuntur, ut, cum admoverentur pontes, ipsi eas vel occuparent 302 IV, LXVIIII | precipiens, quando pontes admoveri coepissent, ipsi quoque 303 IV, LVI | inviti muris vestris machinas admovimus, semper cedis vestrae cupidos 304 IV, LXII | nihil praeter veritatem adnectentes, teste eo qui falli non 305 I, LXV | generale iustum speciale ponens adnectit: Nec species descendit in 306 IV, XIIII | operis principium eius ex ore adnotavi finemque eius de principis 307 II, XX | ipsa inter hostes imperii adnumerata proscribitur. Princeps Terdonensium 308 IV, VIII | Hisque omnibus in fiscum adnumeratis, tanta circa pristinos possessores 309 II, XIII | caeterisque Italiae insulis adnumeratur -, olim citerior Italia 310 II, XIII | quod honorificentius habito adolescenti per studia colendi ferociae 311 II, VI | filium Conradi regis, adhuc adolescentulum, in presentia sua gladio 312 I, XLV | Noricorum ducis filius, qui iam adoleverat, venit, ducatum Noricum, 313 IV, XLVI | matre orbatus, ubi primum adolevit, pollens viribus, decora 314 II, XIII | necem fratris dicebatur adoptare. Is antehac compertum habens, 315 IV, LXI | tamquam ydolum aut simulachrum adorare. Ipse autem Antichristi 316 II, VII | donaria multo lepore verborum adornata presentantes. Inter quae 317 IV, XX | viros et moribus et scientia adornatos, preditos honestate et sanguinis 318 IV, LXX | plurimisque [bonis] virtutibus adornatus, et cui preter officii auctoritatem 319 II, XI | officium implens, ut maxima adorsurus negotia ante omnia rectorem 320 II, LIII | civitatem Laudensibus fabricare adorsus est, ubi, si forte Mediolanenses 321 IV, LVII | turres in altum exstructae adplicari coeperant. Tum illi summa 322 IV, XXII | iocunditatis et gloriae adportaveram mecum, ex litteris illis 323 IV, XIIII | fere primus nostris finibus adportaverit. Ob ea et aliarum multarum 324 I, XLVII | tenuiter fluens, ut volunt, in Adriatico seu Tyrreno mari iuxta Troiam 325 II, XV | Deo spem suam reponens, adscitis religiosis et probatis in 326 IV | Fridericus denuo transmontanos adscivit. ~~~~~~XXIX. ~~~~Qualiter 327 II, XI | principis in civitate Spira adsistunt, sed iterum altero de legittima 328 I, LII | predictum Petrum, via dampnare adtemptabant. Sed nec eadem causa nec 329 IV, XIIII | fallunt, placere satagebat, adtendens illud ewangelicum: Nesciat 330 II, VIII | terrenis principibus placeat, adtendistis et, qui eorum animos a sua 331 I, XLVIIII | fideliter docuit, nimis adtenuans, non bonis usus exemplis, 332 II, LVI | tanti imperatoris gesta adtingere, cuius si quis magnitudinem 333 II, XIIII | Pyreneum sita, Ticino et Adua ab eodem Pyreneo nascentibus 334 II, XXVIII | persecutor, laicis tantum adulans. Dicebat enim nec clericos 335 I, XXXII | contradictione quasi in unum corpus adunantur; coloni quidem, qui in vicis 336 II, XXXVIIII| Italici regni vires ibi adunatae fuerant, quisque gloriosus 337 IV, XIII | eidem nobilissimo principi adunatos et melioratos liberali restitutione 338 II, LVI | Adhortatio principis post adunatum exercitum. ~~~~~~XXX. ~~~~ 339 IV, LXVIII | ignito ferri pondere et adunco, quo levius hereret, machinas 340 II, XXXVI | Postera die, eo quod ex adustione cadaverum totus in vicino 341 II, XXXV | mulis aliisque iumentis advehentes militum sarcinas. Hos sequebantur 342 II, XXVIIII | Hospes eras, civem feci. Advena fuisti ex Transalpinis partibus, 343 I, XXI | sororeducis natus cum rege advenerat, mediante ad pedes imperatoris 344 II, XV | Ex quo fit, ut principe adveniente plurimae civitates, oppida, 345 I, I | celebravit; ubi omnibus advenientibus iniurias sibi a Romana aecclesia 346 II, XXXVI | strepentes, dubium, principis advenientis aspectus utrum hanc reverentiam 347 IV, LXXV | Octaviano, qui cum presens advenisset et haberet qui partem suam 348 I, XLVI | castra ponens suos, qui iam adventabant, duobus seu tribus diebus 349 II, XXXIIII | aliquantum quiescere permisit. Adventabat toti aecclesiae et precipue 350 II, XL | convolaverat multitudo. Igitur adventante exercitu, quidam ex eis, 351 I, LXII | Ptolomaidam rediit, omnes adventantes quos poterat milites pecunia 352 I, XXXIII | hostem ruit, suis gregatim adventantibus et dirupto legionum ordine 353 I, XXI | quod predictus princeps adversam nimis circa regni primordia 354 IV, LXXXI | sacramentum, quod sanae doctrinae adversari videtur, cum et subditos 355 I, XLIII | nostris exigentibus crucis adversarii caput extulere sacrilegum, 356 IV, VI | iusticiam aut competentem cum adversario transactionem se gauderet 357 II, XIII | quamvis civis lege flectendus, adversarius armis cogendus secundum 358 I, LXVI | omnem filium, quem recipit, adversitatibus flagellare, ut, dum ipsum 359 IV, LXII | quod XIIII cardinales ex adverso, qui sacramento constricti 360 IV, LXIII | attendatis. Considerate et advertite, qualiter circa sacrosanctam 361 II, XLVIII | sororisfilius, rerum summam, dum adviveret, illa in provincia haberet. 362 IV, XXXVI | prudentiae tuae consilium advocamus. Venerunt siquidem ad nos 363 IV, LXXXV | Itaque dimissurus exercitum, advocans ad se proceres et de militia 364 IV, XXVIII | missis nunciis imperatricem advocat et ducem Baioariae Heinricum 365 IV, LXI | abbatibus, prioribus, iudicibus, advocatis, scriniariis, primicerio 366 II, LIIII | Procedunt Colonienses, advocatos exposcunt, de sua utrique 367 I, XLII | dictu, predonum et latronum advolabat multitudo, ut nullus sani 368 I, XXXIII | incedens, sed precipitanter advolans in hostem ruit, suis gregatim 369 I, XX | aggregatim in adiutorium eius advolant. Hostibus adhuc secretiora 370 IV, LXVI | generalem conventum omnium aecclesiasticorum virorum in octava epiphaniae 371 IV, XLIIII | promissum implere vellet ac aedibus ignem iniecisset, invenerunt 372 I, XXXII | barbarae gentis ritu menium vel aedium rarum ornatum terminosque 373 II, XXV | itaque a iusto rerum arbitro aequa lance primo Tycinum, eiusque 374 II, XXVIIII | armis Romano imperio tu aeque personae antiqua redeat 375 II, XXVIIII | illos procellosi fluctus aequorum, non hos scopulosae et inaccessibiles 376 II, XV | regios usus suppeditare aequum arbitrentur. ~ 377 II, XIII | materno sanguine ac terrae aerisve proprietate aliquid Romanae 378 II, XXV | utinam felix nimium prior aetasatque aurea Saturni redirent secula, 379 IV, XXII | forte in ea forma, quae illi aetati et tam bonitati quam simplicitati 380 IV, LXXXIII | tamen minime affectabat, et aeternae retributionis mercede compensaret. 381 I, XXV | debetur filiae, constituimus aeternamque volumus, et eo amplius, 382 I, Pro | costam tetragoni sedentis aeterni et ad costam tetragonorum 383 I, LVIIII | adesse Deo, quae sint ab aeterno et non sint Deus. Credimus 384 I, Pro | costam tetragonorum stantium aeternorum et ad multiplicationem beati 385 II, XXV | efflagitatio. At dicet aliquis: ãEx hostis contubernio et tu 386 I, XX | ducem exposcit eumque sic affatur: 'Contra fas, bone dux, 387 IV, LXXXII | despoliatum multis contumeliis affecerit, simili sententiae involvit. 388 IV, LVII | Crema tunc temporis taliter affecta seu potius afflicta fuerat. ~ 389 I, XXI | Maraviae comes ducatum Boemiae affectans principem adiit eique magnam 390 II, XIII | Denique libertatem tantopere affectant, ut potestatis insolentiam 391 IV, LXXXVI | quod fratrem suum regnum affectantem suscepit et fovit, coniugio 392 II, XXXVII | super se iuste regnantis affectaret principatum, ipsa levis 393 II, XLVI | gloriam, honorem libertatemque affectarunt, imperio tamen Transalpino 394 II, XXVIIII | gaudeo. Orbis imperium affectas; coronam prebitura gratanter 395 II, XXXIII | quidam de exercitu, male affectatae laudis avidi, prevenire 396 I, XXV | et cognationis amicabilis affectio et dilectio, quam demonstrasti 397 II, VIIII | susceperit, quanta cordis affectione tractaverit, quantam tibi 398 IV, XXXV | Episcoporum Italiae ego quidem non affecto hominium, si tamen et eos 399 I, LXVI | ostendas, ut nostro respondere affectui congrue videaris et beati 400 I, I | Romana aecclesia irrogatas affectuose conqueritur, quod videlicet 401 IV, LXXXII | Longobardiae, quorum plurimi affectuosum et plenarium predictae confirmationi 402 II, VIII | munera et supplicationes afferentes singuli singulis stuporem 403 I, LI | Boetianum illud proemiis nichil afferentibus tempus teratur, ad rem ipsam 404 II, XXV | civibus maiestate reis preces afferimus. Quos o utinam numquam nostri 405 IV, LXI | portaverat, festinanter afferret. Quo utique sine mora delato, 406 IV, XXXVIIII| futurae obsidionis vehementius afficiebantur, et cum iam cybaria ipsa 407 II, XLVII | si tam magnos sibique tam affines imperii sui principes sine 408 II, XLVIIII | fratrem frater, generum socer, affinis cognatum diu perditum invenit, 409 I, XX | carnis, qua coniungimur, affinitas. Ne autem malum pro malo 410 I, XVIIII | Friderico duci, haut memor affinitatis, quae ex copula sororis 411 II, XI | propinquitate sanguinis tam affinium, laborasset, tandem alterius 412 IV, XIIII | nunc tantam gratiam formis affirmabit?~Quis ad consequentiam tropos 413 I, V | palpitantes melius negando quam affirmando, id est quid non sit quam 414 I, LIIII | habuisse sensum testabatur, affirmans per singularia non theologicas 415 I, XXV | obsidibus quam sacramentis affirmantes. Nolumus etiam latere discretionis 416 I, Pro | Armenio divinitus revelatum affirmaretur. Sed quisquis fuit ille 417 II, X | nonnullis Romanorum temere affirmari noverant imperium Urbis 418 II, XXX | tercium venio capitulum. Affirmas pro pecunia quadam iuramentum 419 IV, XXXV | Urbem non esse mittendos affirmat, cum omnis magistratus inibi 420 I, V | nativo negatio prior est affirmatione. Genuinum est igitur carens 421 II, XXXIIII | non homicida, sed vindex affirmetur. Inde castra movens inter 422 I, XXXII | innatam, sed quasi extrinsecus affixam virtutem trahentes, principes 423 IV, LXVIIII | decentissime capillatam galeae suae affixit, ipse turpis et indecentissimus, 424 I, Pro | arma totam pene Hesperiam afflasset, pro pacis iocunditate, 425 I, Pro | Dei occidentales populos afflatos, nemo sic intelligat, acsi 426 I, LXV | abbatemspiritu Dei ad excitandos nos afflatum fuisse, sed nos ob superbiam 427 IV, LVII | taliter affecta seu potius afflicta fuerat. ~ 428 II, XXX | timor insolitus incesserat, afflictare sese, manus supplices ad 429 II, VII | expeditio Italica tam pro afflictione horum quam pro corona imperii 430 II, XLIIII | occisis vel dura captivitate afflictis, territoriis preda et incendio 431 IV, XXXVIII | multoque faciliores ad affligendum fore, si post intervallum 432 II, XXVIII | multis malis pontifices suos affligere temeritatis ausu non formidavit. 433 IV, XXXVIII | quam penuria necessariorum affligerentur. Aut enim tunc inopia victualium 434 I, LXVI | qui quem vult permittit affligi et confidentes in se misericorditer 435 IV | Quomodo variis eos modis afflixit. ~~~~~~XL. ~~~~De clade 436 II, I | ferro cariem sibi Polani affricuere. Unde nec principibus suis 437 IV | III. ~~~~Qui principes affuerint, et de triduana consultatione 438 IV, LXXVI | cum quibus et senatores affuerunt, quorum consilio corpus 439 II, XXXV | liberum spectatorem contigit affuisse, hunc ego experientius intelligere 440 IV, LXXVII | obediunt. Monasterium Sanctae Agathae obedit. Archipresbiter Sancti 441 II, I | incognitam tranquillitatem agebat. Ea denique pax in Germania 442 I, XXVI | iocando, sed ut rem seriam agendo viriliter aggressus est, 443 IV, LXXVIIII| quid super tanto scismate agendum esset, viros religiosos, 444 I, XLIII | litteris audeam convenire. Agerem id libentius viva voce, 445 I, XLVII | cooperiret exercitum. Quid ageremus? Divinam id animadversionem 446 IV, LIIII | istis intra munimina muralis aggeris se recipientibus. ~ 447 II, XXXV | stratoribus viarum ibant, qui aggerum maligna corrigerent ac devia 448 II, XLII | militibus circuire, ubi muros aggrederetur explorare, omni modo temptare, 449 I, V | ponuntur, ut generales, aut aggregantur, ut differentiales, aut 450 I, XX | teterrimo cognito facto, aggregatim in adiutorium eius advolant. 451 IV, XXVIIII | magis inexpugnabilia nec aggressione facile capi videbantur, 452 IV, LXVIIII | parcere velle, generalem aggressionem fieri statuit. Electis ergo 453 II, XVI | omnium aecclesiarum res agi dinoscitur, karitatem vestram 454 II, VIII | Avelbergensi et B[urchardo] Agistadensi episcopis salutem et apostolicam 455 I, XXXI | Odoacro gravissimam guerram agitabat, quidam milites de Orientali 456 II, XLIIII | Mediolanum atque has civitates agitatis, multis milibus hominum 457 II, XXVIII | quam invenerit et canibus agitaverit sine alicuius inpedimento 458 II, XXVIIII | superioris potestatis geritur, agite nunc universi, summam militiae 459 II, VIII | temporalis aurae flatibus agitentur, nos in illius petrae soliditate 460 IV, LXXII | de condicionibus pacis agitur, diffinitur et sine contradictione 461 II, XII | universorumque equitum agmen feoda habentium ad excubias 462 II, XXXIIII | vindicaturum. Circumfusa vero agmina principem pro commilitonibus 463 I, XLIII | ut polluant loca sancta, agni inmaculati purpurata cruore. 464 IV, LXXXVI | ut et illis dignus sit agnosci, qui eum minus familiariter 465 II, VIII | scientiae, ab anteactis agnovimus, ac perinde, quantum aecclesiae 466 IV, LXXX | domni Victoris, qui tamquam agnus mansuetus et innocens venerat 467 I, XXXII | mirum, si moribus aut lingua agrestis manet et insulsa. ~Nam primo, 468 II, I | algoribus ideoque nullam possint agriculturam in quibusdam locis exercere, 469 I, XXXVIII | multaque populorum milia ex Agrippina, Maguntia, Warmatia, Spira, 470 II, IIII | sanctum pascha Coloniae Agrippinae celebravit. Inde per Gwestfaliam 471 I, LXVIII | Rhenum remigans Coloniam Agrippinam venit, cum maximo cleri 472 II, XXX | Preterea iuventus, quae in agris manuum labore victum querens 473 I, XXXII | amenitate faciei laeta quam agrorum fertilitate locuples esse 474 IV, XLVIII | ad depopulandos Ligures agrum Mediolanensium ingreditur 475 IV, LXXX | Iohannes presbiter, Gentilis, Aimeradus archipresbiter, Berardus 476 II, XXV | peius feceris. At inquies: ãImprobae civitati suaque contumaci 477 IV, LI | tergo et ex inproviso iam alacres et pene victores hostes 478 IV, XXVIII | Illi, accepta legatione, alacri animo se ad novam in proximo 479 II, VII | disponendis regni nostri negotiis, alacriores nos reddidit et promptiores. 480 II, XXVIIII | prosequitur, et divina quedam alacritas militibus incidit, salutis 481 II, III | sperans ob presentis diei alacritatem eius se animum a rigore 482 II, XVI | presentiam pervenerunt, alacriter visus est eos recepisse; 483 II, XXV | arderet; sub Mediolani confugi alasÒ. Mediolanum iudicas, quod 484 I, LV | albedine candida, candore alba', non est hoc et hoc, sed 485 IV, LXXXVI | facili in gratiam recepit. Albanum Pataviensem electum, a suis 486 IV, LXXXVI | Conrado Robertus, Roberto Albanus Frisingensis canonicus. 487 I, LV | procederem: 'Haec margarita est albedine candida, candore alba', 488 I, XXX | viris magnis et egregiis Alberone Treverorum archiepiscopo 489 I, XXIII | plurium iam deferbuerat Albertusque Maguntinus archiepiscopus 490 IV, LXXVII | manto, sine stola, sine albo equo et sine omni habitus 491 II, XIII | qui a Scanzia insula cum Alboin duce venientes Pannonias 492 I, LXV | vero in humana phylosophia album habere dentem non aufert 493 IV, LXXVI | diaconus Sancti Georii et Aldebaldus Crassus cardinalis Sanctorum 494 II, XII | suo cancellario magistro Alderico, sese per illos mutuo salutarunt. 495 II, II | Gueibelinga, alia Gwelforum de Aldorfo, altera imperatores, altera 496 II, XII | imperatoris, sed eo versus Alemaniam iter agente ceptum non processit. 497 II, XXXVIIII| vidisse, pro eo quod non solum Alemannici, sed et Italici regni vires 498 I, VIII | putant omnesque Teutonicos Alemannos vocare solent, cum illa 499 I, XIIII | quendam de Horningen, natione Alemannum, vi mentis corporisque proceritate 500 I, XX | contulit. Erat enim natione Alemannus, ex antiqua et nobilissima