Pars, Caput

 1       I,  X   |       sinuntur excellentes quaedam personae in Ecclesia constitutae
 2       I,  XII |           sit, et necdum Dei Verbo personae unitate sociatus, postea
 3       I,  XIII|           una substantia, sed tres personae; in Christo duae substantiae,
 4       I,  XIII|           singulari quadam unitate personae. ~Neque enim illa conjunctio
 5       I,  XIII|     singularitate unius ejusdemque personae, in aeternum quoque permaneat
 6       I,  XIII|            proprietas, salva tamen personae unitate, retinenda est. ~
 7       I,  XIV |       Abjiciatur ergo tota penitus personae illius intelligentia quae
 8       I,  XV  |             Haec igitur in Christo personae unitas nequaquam post Virginis
 9       I,  XV  |           hominem Deo, sed unitate personae, non ab ascensu, vel resurrectione,
10       I,  XV  | conceptione fateamur: propter quam personae unitatem indifferenter atque
11       I,  XV  |      referuntur. Per hanc, inquam, personae unitatem illud quoque similis
12       I,  XV  |    singularem quamdam atque unicam personae unitatem, sicut Verbum in
13       I,  XVI |      naturarum distinctio unitatem personae dividat, neque item personae
14       I,  XVI |       personae dividat, neque item personae unitas differentiam confundat
15       I,  XVI |           conversione naturae, sed personae ratione intelligit, personae
16       I,  XVI |       personae ratione intelligit, personae autem non simulatoriae et
17       I,  XVI |        inquam, Ecclesia, quae hanc personae unitatem tantam vim habere
18       I,  XVII|           Eo res decidit ut tantae personae, tanti doctoris, tanti prophetae,