11-canum | capac-delap | delec-facul | faeto-invit | invol-obtin | obvol-propr | prors-solem | solen-zizan
bold = Main text
Pars, Caput grey = Comment text
2501 I, XXV | velut quibusdam velleribus obvolvunt, ut cum quisque lanarum
2502 I, IV(7) | 4, quibus ipse ab aliqua occasione arrepta respondit. Quo modo,
2503 I, VI | etiam quibusdam Catholicis occasionem praebuerit erroris. Cum
2504 I, XX | hauserint quantitatem quae nec occidat nec digeratur, nec mori
2505 II, XXX | Oriens tantum, verum etiam Occidentalis et Latinus orbis ita semper
2506 I, XXVIII | in Christo fideliter vel occidi pro Christo feliciter meruerunt.
2507 I, XXIV | Priscillianum 33 continua et occulta successione manavit) auctorem
2508 I, XXVIII | senserit, id inter proprias et occultas et privatas opiniunculas
2509 I, VII(14) | ut tamen haec ab aliis occultent: «Operimentum, inquit, aversi
2510 I, XXV | pertimescendi sunt, quanto occultius sub divinae legis umbraculis
2511 I, XXI | exhortatur dicens: Panes occultos libenter attingite, et aquam
2512 II, XXX | testium negotii tempora occupari oportebat, et decem illos
2513 I, XXVIII(40)| Episcopo ludimagister, quam occupationem longe ante ei destinarat
2514 I, XXVIII(40)| Leonis hortatu vigilanter occurrens, nullum aditum pestiferis
2515 I, V(8) | coegit Constantius die 10 Oct. ejusdem anni, dum paupertate,
2516 I, VII | patris neque suis temerare oculis, neque alienis patere voluerunt,
2517 I, XXVI | manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum. Quid
2518 I, XXVI | servati, nunquam possint offendere ad lapidem pedem suum, id
2519 I, VII | eos qui dissentiones et offendicula, praeter doctrinam quam
2520 I, VII | tantam laesae pietatis meruit offensam ut etiam posteri ipsius
2521 I, XIV | actionis alienae, ita aliorum officia aut opera patrantur, ut
2522 I, I | vel ingenii fiducia vel officii ratione ducuntur. Me vero
2523 I, IV | caligo quaedam mentibus offunderetur, quidnam potissimum in tanta
2524 I, V | Praedicamus plane, inquam, oh, venerande Ambrosi! Praedicamus
2525 I, IX(17) | comparatos; sed hi exterminant oleum suavitatis, qui non ipsam
2526 I, XXIV(33) | Chronico ad Coss. Ausonium, et Olybrium: Ea tempestate Priscillianus
2527 I, XII(20) | et Lirinensis, ut alios omittam; unde suspicor non pervenisse
2528 I, XXV | congeriem, prope nullam omitti paginam quae non novi aut
2529 | omne
2530 I, XVIII | adsertoresque sectarum, omnesque eorum disciplinas, omnem
2531 | omni
2532 I, XVI(24) | atque eadem adversum singula omniaque consistit. Magnum est enim,
2533 I, XII(20) | praesertim quia non latuit virum omnigena eruditione refertum a Basilio
2534 I, V | Sed jam satis, inquit, omnipotens Deus, nostro exilio nostroque
2535 I, VII | captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis, quae ducuntur
2536 I, XVI(24) | sed contra omnes morbos opem medelae communis impertit;
2537 I, III | hujusmodi reperiatur? ~Tunc operam dabit ut collatas inter
2538 I, XXV | inquit, pseudoapostoli, sunt operarii subdoli, transfigurantes
2539 I, XXIV(34) | homines, sed non secundum operas justas. Nec enim esse naturaliter
2540 I, XXIV(34) | Nec enim esse naturaliter operationes justas, sed ex accidentia,
2541 I, XII | Apostolus: Per bonum mihi operatus est mortem 21. Aut ergo,
2542 I, VII(14) | haec ab aliis occultent: «Operimentum, inquit, aversi deferunt,
2543 I, VII | nuditatem venerandi Noe non modo operire neglexit, verum quoque irridendam
2544 I, VII(14) | superjecto dorsis pallio aversos operuisse est, ut Gregorius 25 Moral.,
2545 I, XI | viribus valens et doctrinae opibus exemplo istius Ecclesiasticae
2546 I, VI | conversio! Auctores ejusdem opinionis Catholici, consectatores
2547 I, XXVIII | et occultas et privatas opiniunculas a communis et publicae ac
2548 I, VI | caeteris restitit, dignum, ut opinor, existimans si reliquos
2549 I, IX | non oportet, nunquam non oportebit. Quae cum ita sint, estne
2550 I, IX | acceptum est, nunquam non oportuit, nusquam non oportet, nunquam
2551 I, I(2) | remotam esse ab urbibus et oppidis. ~
2552 I, IV | acti in exilium sacerdotes, oppleta sanctis ergastula, carceres,
2553 I, I | consideratio temporis et opportunitas loci adhortatur. ~Tempus:
2554 I, XII(20) | lib. 1, cap. 6, n. 15, oppositum legere, quasi nempe Vincentius
2555 I, IV(7) | multitudinem Afrorum, seducta et oppressa jacebat.» Suspicor ita crevisse
2556 I, XI | haereses multis voluminibus oppresserit, quot inimicos fidei confutaverit
2557 II, XXX(45) | ut Joannes a Theophilo oppressus, Pontum exilio pergere cogeretur;
2558 I, XVII(27) | lucubrationes evolverunt. Hinc optandum sane est, ut paulo aequiores
2559 II, XXXIII | omnium voces, hoc omnes optare, hoc omnes censere; ut sicut
2560 I, XXIV(34) | Optasse Simonem tanquam Deum ab
2561 I, VII(14) | quod tegunt.» Quod prudens optimi Pontificis ac Vincentii
2562 I, XVIII(29) | et Maximillam, nobiles ac opulentas feminas, quae Ecclesias
2563 I, XXV | Lege Pauli Samosateni opuscula, Priscilliani, Eunomii,
2564 I, XVII | tam lactea, tam dulcis oratio ut mihi ex ore ipsius non
2565 II, XXX | Sed ne sola Graecia aut Oriens tantum, verum etiam Occidentalis
2566 II, XXXIII | synodum, id est, totius pene Orientis sanctorum Episcoporum judicata
2567 I, XVII(25) | lustrarunt, apud Huetium lib. 1. Origen. cap. 4, num. 7 et 9, referunt. ~
2568 I, XVII(27) | est, ut paulo aequiores in Origenem fuissent nonnulli etiam
2569 I, XVII(27) | num., «iterum: Redeo ad Originem (quod ipsi Deus ignoscat):
2570 I, XXV(36) | quibus certa funestaque oritur mors. ~
2571 II, XXXII | credulitatem perspicuitatis lumine ornaret, novitias vero profanitates
2572 I, I | quaeque perstringam, neque id ornato et exacto sed facili communique
2573 I, X | aut somniatoris. Et quare, oro te, a Deo non prohibetur
2574 I, XVII(25) | consumpsit ann. post Ch. ortum 254, quo anno Interamnae
2575 I, XXIV(32) | Vincentii verbis inferat, nullam osse pro peccantibus indulgentiam,
2576 I, XXVIII(37)| per plura in superioribus ostenderat non raro divino judicio
2577 I, XXI | nuper vero revelata et ostensa est; sed discite furtim
2578 I, XVI(24) | quemadmodum et nunc sunt, otiosae haereticorum fraudulentiae
2579 I, XXVIII(40)| deceptis miseris pasceris otiosus?» Sic Hieronymus de pseudodiacono
2580 I, XI | ille Nestorius, subito ex ove conversus in lupum, gregem
2581 I, XI | rodebantur ex magna adhuc parte ovem crederent, ideoque morsibus
2582 I, XXV | Sed ut fallacius incautis ovibus obrepant, manente luporum
2583 I, XXV | Apostolorum proloquia, quae iidem, ovili quadam sinceritate, agno
2584 I, VIII | segregatus, exclusus, ne unius ovis dirum contagium innoxium
2585 I, VII(14) | Joannes Fellus Episcopus Oxoniensis; at aliis placet Patrum
2586 I, XXVIII | eorum qui in consentiendi pace permanserint) sicut in omnibus,
2587 I, XXVIII | est Deus dissensionis, sed pacis, (id est, non ejus qui a
2588 I, XXV | congeriem, prope nullam omitti paginam quae non novi aut veteris
2589 I, IV | Imperatore, cuncta deinde palatii culmina egibus novis subjugasset,
2590 I, V | non vita, non mors, non palatium, non satellites, non Imperator,
2591 I, XX | frumentorum gravitas et levitas palearum; tunc sine magno molimine
2592 I, VII(14) | patris sui superjecto dorsis pallio aversos operuisse est, ut
2593 I, XXI | sensu exhortatur dicens: Panes occultos libenter attingite,
2594 I, XI | exstiterunt. Velut apud Pannonias majorum memoria Photinus
2595 I, XI | aedificatoribus Ecclesiae par esse potuisset, nisi prophana
2596 I, I | Commonitorium 3 mihimet parasse suffecerit: quod tamen paulatim,
2597 I, XXVI | exempla, mille auctoritates parat de lege, de Psalmis, de
2598 I, V(8) | quae flentes asserebant parati, et subscriptionem pristinam,
2599 I, XIV(23) | sciolo quodam adjectam fuisse parenthesi Manichaeorum vocem: qui
2600 I, XV | Presbyterum aut Episcopum pariendo, sed eum generando hominem
2601 I, XXIII | quae aevi maturioris aetate pariuntur, jam in seminis ratione
2602 I, XXVIII(40)| Praedictionibus Dei cap. 6, part. 4. Addit Vignerius, et
2603 I, XXIII | eas semper in grandioribus partes ac formas numerus detexat
2604 I, XII | ut tamen conceptus seu partus Virginei tempore, et aliquanto
2605 I, XXIII | una eademque persona sit. Parva lactentium membra, magna
2606 I, XVII | sibique satis credit, cum parvi pendit antiquam Christianae
2607 I, XXIII | eadem ipsa sunt tamen. ~Quot parvulorum artus, tot virorum; et si
2608 I, XXVIII(40)| quandoquidem a deceptis miseris pasceris otiosus?» Sic Hieronymus
2609 I, XXVIII(40)| Anniano aiebat: «Copiosissime pascitur, ut alienae blasphemiae
2610 I, XIII | alter impassibilis, alter passibilis; non alter aequalis Patri,
2611 I, XIII(22) | quasi humanas in Christo Passiones neganti num. 23 ejusdem
2612 I, XI | uni haeresi suae auditum patefaceret, cunctarum haereseon blasphemias
2613 I, VI(12) | luce probat Doctissimus Pater D. Constantius Coustant,
2614 I, XI | ideoque morsibus ejus magis paterent? Nam quis eum facile errare
2615 II, XXXII | profanas novitates exsurgere paterentur: Merito, inquit, causa nos
2616 I, IX | rejicite antiquam fidem, paterna instituta, majorum deposita;
2617 I, XIII(22) | passionis metu, et infirmitate patiendi, non in natura eum impassibilis
2618 I, XIV | carnem, loquendo, faciendo, patiendo per carnem, sine ulla tamen
2619 I, XVII | industria, magna pudicitia, patientia, tolerantia. Si genus vel
2620 I, XIV | aliorum officia aut opera patrantur, ut tamen hi qui agunt,
2621 I, XVI(24) | audiant unum ingenitum Deum patrem, et unum unigenitum Dei
2622 I, VI | ipsi novitiae adinventioni patrocinia defuerunt? Imo vero tanta
2623 I, XXVIII | longa iis fruendae veritatis patuerit occasio. Atque ideo quascumque
2624 I, XXVII | ipsa vetustate, unius sive paucissimorum temeritati primum omnium
2625 I, I | parasse suffecerit: quod tamen paulatim, recolendo quae didici,
2626 I, XVII | novam prophanitatem sensim paulatimque traducere. Sed dicet aliquis
2627 I, V(8) | 10 Oct. ejusdem anni, dum paupertate, et aetate lassis Episcopis,
2628 I, XXIV(32) | inferat, nullam osse pro peccantibus indulgentiam, remissionemque
2629 I, VII | ut etiam posteri ipsius peccati sui maledictis obligarentur,
2630 I, XV | praescientia manus ipsius et pedes ejus fossi esse referuntur.
2631 I, IX(17) | infert Lirinensem non fuisse Pelagiana lue infectum. Poterat addere,
2632 I, IX(17) | senex Seneca nomine, in Pelagianae voraginis coeno, sicut de
2633 II, XXIX(42) | nominis sui, et cum multis Pelagianis, qui cognatum errori suo
2634 I, XXVIII | apostolicam comminationem Pelagiano illi provenisse cernimus
2635 I, IX(17) | vocat delirum quemdam senem Pelagianum muscam morituram, quum vulgata
2636 I, XVII | deditam sibi atque in se pendentem Ecclesiam admiratione ingenii,
2637 I, XVII | satis credit, cum parvi pendit antiquam Christianae Religionis
2638 I, XX | Quae quidem dubii et male penduli cordis afflictio divinae
2639 I, XXII | Quod tibi creditum, hoc penes te maneat, hoc a te tradatur.
2640 I, XXIV | religiosi, ab Ecclesiae penetralibus, quae est templum Dei, penitus
2641 I, VIII | nec caeteris coapostolis pepercisse! Parum est: Etiamsi angelus,
2642 I, XV | dicendam, quod eum scilicet pepererit hominem qui postea factus
2643 I, V | repentinae haereseos tempestate perculsum ad antiquam fidem a novella
2644 I, XXIV | apostolica districtione percussum (a quo vetus ille turpitudinum
2645 I, IV | tanquam de loco superiore percutere. ~Tunc temeratae conjuges,
2646 I, XXIV | sed etiam visu afflatuque percutiant. Quid est devitare? cum
2647 I, XXV | lacerari. Tales erant ii quos percutit Apostolus Paulus in secunda
2648 I, XXII | publicae traditionis; rem ad te perductam, non a te prolatam: in qua
2649 I, I | minimo omnium servorum Dei Peregrino quod res non minimae utilitatis,
2650 I, XXI | quoniam terrigenae apud eam pereunt. Qui sunt isti terrigenae?
2651 I, XXIII | suorum decretis catholica perfecit Ecclesia, nisi ut quod prius
2652 I, XV | Virginis utero compacta atque perfecta est. Vehementer enim praecavere
2653 I, XVI | corruptionem, et auferenti perfectae humanitatis proprietatem.
2654 I, XVI(24) | Dei Filium perfecti Patris perfectam progeniem,» etc. quae sequuntur. ~
2655 I, XVI | quae in Christo duas veras perfectasque substantias, sed unam Christi
2656 I, XXI | institutio, quae aliter perfici nisi assidua emendatione,
2657 I, XXIII | maturescat, hoc idem proficiat et perficiatur. Fas est etenim ut prisca
2658 I, IX | et desiderium carnis non perficietis, tunc tantum jubebatur,
2659 I, XXVI | diaboli membris Christi, perfidi fidelibus, sacrilegi religiosis,
2660 I, V | antiquam fidem a novella perfidia, ad antiquam sanitatem a
2661 I, XXVIII(40)| appellatur, ultimi denique perfugii loco viculum quemdam in
2662 II, XXX(45) | oppressus, Pontum exilio pergere cogeretur; quum tamen communionem
2663 II, XXX | illi judicio testimonium perhiberent, adhibitus est a Meridie
2664 I, XII | ita in unum Christum duas perhibet convenisse personas, ut
2665 I, XVII | ut exitus docuit, nimium periculosa tentatio plurimos a fidei
2666 I, XX | vero tantummodo excussi, et perire metuunt, et redire erubescunt
2667 I, XVII | sua omnia non solum non perlegi, sed ne inveniri quidem
2668 I, VI(11) | quia non, quicumque, sed permagni, et nobiles Episcopi viri
2669 I, XIII | substantiae differentia permanebit. ~Ita in Christo quoque
2670 I, XX | in fide fixus, stabilis, permanens, quicquid universaliter
2671 I, XXIII | eadem tamen quae erant permanent. ~Multum interest inter
2672 I, XVI | transeuntis, sed substantivae ac permanentis. Beata, inquam, Ecclesia,
2673 I, II | sana sanus atque integer permanere, duplici modo munire fidem
2674 I, XXVIII | qui in consentiendi pace permanserint) sicut in omnibus, inquit,
2675 I, XVIII(29) | habent; et ideo dicunt eas permisisse Apostolum Paulum, quia ex
2676 I, XXVIII(40)| pestiferis conatibus patere permisit: et ita omnes Catholicos
2677 I, X | nuncupantur, proferre interdum permittantur nova dogmata, quae vetus
2678 I, XXIII | custos, nihil in his unquam permutat, nihil minuit, nihil addit,
2679 I, XXIII | profectus sit ille fidei, non permutatio. Siquidem ad profectum
2680 I, XXIII | unaquaeque res amplificetur; ad permutationem vero, ut aliquid ex alio
2681 I, XXIII | sit, quod nihil praeterea permutationis admittat, nulla proprietatis
2682 I, I | infirmitati certe propriae pernecessaria, quippe cum adsit in promptu
2683 I, XV | sacrosanctum illud mysterium perpetratum est, quod propter singularem
2684 I, XXIV(32) | Unde statuebat de illis perpetuo agendam esse poenitentiam.
2685 I, XXV(36) | Labrorum tenus, interea perpotet amarum Absinthi laticem,
2686 I, II | studio et summa attentione perquirens a quamplurimis sanctitate
2687 I, XVII | Alexandriam puerum fere perrexisse, ibique eum vidisse jam
2688 I, X | dicet aliquis: Cur ergo persaepe divinitus sinuntur excellentes
2689 I, XVIII(29) | volumina: de pudicitia, de persecutione, de jejuniis, de Monogamia,
2690 II, XXXIII | horrescant, insectentur, persequantur. ~Haec sunt fere quae duobus
2691 I, XII | non singulorum errores persequi, sed paucorum exempla proferre,
2692 I, XXVIII | quia in fidei communione persistunt. ~Et ne quis forsitan, praetermissis
2693 I, XXVI | magna et specialis ac plane personalis quaedam sit Dei gratia,
2694 I, XVI | singularitas substantiae personarum confundat proprietatem,
2695 II, XXXII | addi convenit vetustati. Perspicua majorum fides et credulitas
2696 I, XII | proferre, quibus evidenter ac perspicue demonstretur illud quod
2697 I, XXIV | cunctis satis evidenter perspicueque monstratur hoc apud omnes
2698 II, XXXII | ut majorum credulitatem perspicuitatis lumine ornaret, novitias
2699 I, IV(7) | singula loca maledicis vocibus perstreperent, ut loquitur Optatus lib.
2700 I, XVII | sensus, ad errorem tamen persuadendum Origenis auctoritas valere
2701 I, XXVI | haereticorum sibi talia persuadentem: Unde probas, unde doces
2702 I, XI | creditam sibi plebem Dei persuadere coepit ut sequeretur deos
2703 I, XVII | videantur? Quae non ille persuasu difficilia disputandi viribus
2704 I, XXV | nequaquam aculeos dentium pertimescat. Sed quid ait Salvator?
2705 I, XXV | Sed tanto magis cavendi et pertimescendi sunt, quanto occultius sub
2706 I, VII | temeratae religionis piaculum pertimescendum est; a quo nos solum constitutionis
2707 I, VII | venenum propinare aliis non pertimescunt, vel eo etiam quod sancti
2708 I, XXI | impudentiae incude, tanto adamante pertinaciae, qui tantis eloquiorum coelestium
2709 I, XVII | tentationis magnitudinem pertinebant. Quotus enim quisque tanti
2710 I, XXVI | quicumque illi ad numerum suum pertinent, tamen ita divinitus dispensentur
2711 I, XX | tentationem potius intelligit pertinere, tum praecipue beati Apostoli
2712 I, XXIII | Siquidem ad profectum pertinet ut in semetipsum unaquaeque
2713 I, XXII | Apostoli capitulum diligentius pertractare. O Timothee, inquit, depositum
2714 I, X | diligentius atque uberius pertractetur: cui tamen non ingenio proprio,
2715 I, VII | scientiam veritatis nunquam pervenientes. Vaniloqui et seductores,
2716 I, V | Unde et ad tantam gloriam pervenire meruerunt, ut non solum
2717 I, XII(20) | omittam; unde suspicor non pervenisse ad Leontium Apollinaris
2718 I, XXVIII(37)| praetextu auctoritatis horum perversa sectaretur dogmata, ut in
2719 I, XXV | a fucatis, tunc recti a perversis, tunc postremo veri Apostoli
2720 I, IV | praeferendo, nulla contagii ipsius peste maculatus est. Cujus quidem
2721 I, XXVIII(40)| occurrens, nullum aditum pestiferis conatibus patere permisit:
2722 I, III | praeciderit? ~Quid utique nisi ut pestifero corruptoque membro sanitatem
2723 I, XXV | Joviniani, reliquarumque pestium; cernas infinitam exemplorum
2724 I, XXVI | ulla industria, etiamsi nec petant, nec quaerant, nec pulsent,
2725 I, XII(20) | humanis inventis argumenta petebat,» quemadmodum ait Basilius. ~
2726 II, XXXI(46) | celebrationem Augustinus coelum petiisset, et una simul ob temporis
2727 I, IX(17) | Augustino lib. 2 cont. Ep. Petiliani cap. X, ubi ait: «Propter
2728 I, XIII | homo anima et caro. ~In Petro et Paulo aliud anima, aliud
2729 II, XXX(44) | Vir. Ordinis, quia post Petrum, et Athanasium memorandi
2730 I, XIV | Manichaeorum sit ista dementia; qui phantasiae praedicatores, aiunt Filium
2731 I, II(4) | Macarianos, sicut Manichaei Pharisaeos, et caeteri haeretici diversis
2732 I, XIII(22) | Berengarius ac Joannes quidam apud Philippum bonae spei Abbatem excitarunt
2733 I, XVII | saltem testificantibus philosophis gentilem recipiat confessionem.
2734 I, XVI | teneantur. Anathema igitur Photino non recipienti plenitudinem
2735 I, X | fuisse Valentinum, Donatum, Photinum, Apollinarem, caeterosque
2736 I, XVIII(29) | Nomen errori Provincia Phrygia dedit, quia inventores ejus
2737 I, IX | refelli quidem sine aliquo piaculo posse videantur. ~
2738 I, VII | ac temeratae religionis piaculum pertimescendum est; a quo
2739 I, XXIII(30) | jubet Apostolus: tu cur pias excludis? quum praesertim
2740 I, IX(17) | Epist. ad Episcopos per Picenum constitutos, vocat delirum
2741 I, XXIII | suorum mentibus nefas divina pietas, sitque hic potiùs impiorum
2742 I, VII | existimantes quaestum esse pietatem: simul autem et otiosi discunt
2743 I, XXVI | et statuit illum super pinnam templi, et dixit ei: Si
2744 I, I | Christianae humilitatis sacrificio placantes Deum, non solum praesentis
2745 I, VII(14) | Episcopus Oxoniensis; at aliis placet Patrum castigare errata,
2746 I, XX | intra fidissimam stationem placidae ac bonae matris reducant
2747 I, XXV | suos nulli fere cito esse placituros, si nudi et simplices exhalentur;
2748 I, XVI | dicta sint, alias, si Deo placuerit, uberius tractanda et explicanda.
2749 I, VI | eorumdem beatorum exemplum, planeque divinum, et veris quibusque
2750 I, IV | IV. Sed ut planiora fiant quae dicimus, exemplis
2751 I, XXIII | rosea illa catholici sensus plantaria in carduos spinasque vertantur. ~
2752 I, XXV | sive in conviviis, sive in plateis, nihil unquam pene de suo
2753 I, XI | significat, creditam sibi plebem Dei persuadere coepit ut
2754 II, XXXII | tamen ne quid deesse tantae plenitudini videretur, ad extremum adjecimus
2755 I, XVII | instrumenta deesset, etiam plenitudo exabundavit aetatis 25.
2756 I, XVI | et intelligantur iterata plenius, et firmius inculcata teneantur.
2757 I, XXIII | membris ac sensibus propriis plenum atque perfectum sit, quod
2758 I, I | facili communique sermone, ut pleraque significata potius quam
2759 I, XXII | pro auro aut impudenter plumbum aut fraudulenter aeramenta
2760 I, XVII | unquam magistrorum fuit qui pluribus divinae legis uteretur exemplis.
2761 I, VI(10) | viro convenientes in unum plurimi Episcopi hoc statuerunt.»
2762 I, XI | talis cui nimium cito in plurimis crederetur. Nam quid illo
2763 I, XVII | nimium periculosa tentatio plurimos a fidei integritate deduceret.
2764 I, XXVII | contra omnium vel certe multo plurium Catholicorum consensionem
2765 I, XVI(24) | immota adversus omnes ventos, pluvias, torrentes, quia, inquit
2766 I, XIII(22) | Passionis exseruit, dum et poenali ministerio desaevit, et
2767 I, XXIII(30) | forte insanis Criticis, Poeta dicente: Licuit semperque
2768 I, IX(17) | unde in Comment. Eccl. Polem. cap. XI, infert Lirinensem
2769 I, XXIII | temporis excurentur, limentur, poliantur; sed nefas est ut commutentur,
2770 I, XXIII | et inchoata, accuret et poliat; si qua jam expressa et
2771 I, XIII | praeditam, mente ac ratione pollentem. ~Est ergo in Christo verbum,
2772 I, XXVI | consueverunt. Audent etenim polliceri et docere quod in Ecclesia
2773 I, XXVIII | Sed jam tempus est ut pollicitum proferamus exemplum, ubi
2774 I, VI(12) | habemus in Ep. 74, Cypriani ad Pompeianum. Consultus enim a Pompeio
2775 I, VI(12) | Pompeianum. Consultus enim a Pompeio Sabratensi Episcopo haec
2776 I, IV | brevitatis studio rapiantur rerum pondera orationis celeritate. Tempore
2777 I, XXI | molibus non succumbant, tantis ponderibus non fatiscant, tantis malleis
2778 I, VI(12) | Coustant, tom. 1, Epist. Pontif. a pag. 2217, ut nimium
2779 I, XXVIII(40)| novas turbas sub Leone jam Pontifice circa ann. Chr. 444, ciebat:
2780 II, XXX(45) | Joannes a Theophilo oppressus, Pontum exilio pergere cogeretur;
2781 I, XXVIII | eos Prophetarum mysteria populis aperiantur. ~Hos ergo in
2782 I, XXIV | exercitus, tanta urbium, tanta populorum celebritas et multitudo,
2783 I, IV(6) | quasi vere, inquit Optatus, populum cum Deo divisisset, ut intrepide
2784 I, X | praedixerit, inquit, signum atque portentum, et evenerit quod locutus
2785 II, XXXI | doctrinae ut prope omnes possent de dogmatibus disputare,
2786 II, XXXI(46) | Primas Synodum haud cogere posset, ut ab illa electi Ephesum
2787 I, IV(6) | fuisse Donatistas in Divi Possidii Vita luculento Optati testimonio
2788 I, IV(7) | erant Schismatici, ut refert Possidius in Augustini Vita cap. 7,
2789 I, II | praestantibus viris quonam modo possim certa quadam et quasi generali
2790 I, I | futuri seculi incendia vitare possimus. ~Sed jam in nomine Domini
2791 I, V | exstiterunt. Quomodo fidem eorum possumus denegare quorum victoriam
2792 I, XXV | et gregem Christi quaqua possunt dilacerant? Sed ut fallacius
2793 I, XII(20) | inclinantem, cujus rei testes hic posterior affert libros illius. Hinc
2794 I, XVII(27) | veritate in mundum invexit.» Et posteriori num., «iterum: Redeo ad
2795 I, XXII | obscurius credebatur. Per te posteritas intellectum gratuletur quod
2796 I, XVII(26) | Porphyrio scripta; nihilque posterorum memoriae reliquit praeter
2797 I, XXIII | universum necesse est ut nihil posthac apud Ecclesiam relinquatur
2798 | Postquam
2799 II, XXVIII | eo amplius quicquam quam postrema particula remansit, id est,
2800 I, VII(14) | tanta iniquitate graviter postulatus est Clericus ipse a viris
2801 I, XXVIII | Apostolus: Et quosdam quidem posuit Deus in Ecclesia primum
2802 I, XX | salientis aquae fluenta potare. Dediscant bene quod didicerant
2803 I, IX(17) | Pelagiana lue infectum. Poterat addere, appellari etiam
2804 I, XV | non aliter profecto vitare poterimus nisi unitum hominem Deo,
2805 I, XXIV(32) | fuisse Ecclesiae concessam potestatem, ut atrociora illa peccata,
2806 I, V | propheticum non Seniores, non Potestates, non Angeli, non Archangeli
2807 I, VIII | oblectarentur, ita sese Apostolicae potestatis exeruit auctoritas, ut summa
2808 I, XXIII | divina pietas, sitque hic potiùs impiorum furor. ~Christi
2809 I, XXVIII(40)| Dialecticorum, ubicumque terrarum potuerint inveniri, propter haec dicenda
2810 I, VI | conspiratio nullo modo destrui potuisse videatur nisi sola tanti
2811 I, XI | aedificatoribus Ecclesiae par esse potuisset, nisi prophana illa haereticae
2812 I, VI | collegis suis, sed tamen prae caeteris restitit, dignum,
2813 II, XXXI | etiam post futuris exempla praeberent ut et ipsi scilicet sacratae
2814 I, VI | quibusdam Catholicis occasionem praebuerit erroris. Cum ergo undique
2815 I, XV | perfecta est. Vehementer enim praecavere debemus, ut Christum non
2816 II, XXXI | adrogarent, sed omnimodis praecaverent ne aliquid posteris traderent
2817 I, XVIII | commemorabo, quod contra Moysi praeceptum exsurgentes in Ecclesia
2818 I, III | universalis fidei communione praeciderit? ~Quid utique nisi ut pestifero
2819 I, XXVIII(39)| Corinthiis in laud. loco praecipit: primum, ut sacrarum litterarum
2820 I, IV | Africae in erroris sui furias praecipitaret, cumque immemor nominis,
2821 II, XXIX | religione in haereseon novitates praecipitemur. ~Item diximus in ipsa Ecclesiae
2822 I, XXVI | barathrum infelix anima praecipitetur. ~Jam vero illis quae sequuntur
2823 II, XXXIII | Apostolos et prophetas, praecipueque tamen beatum Apostolum Paulum,
2824 I, XXVIII(40)| fidei vexare sententias, praecipuus exstitit Julianus praesertim
2825 I, IX | Apostolorum tuba, ille terrarum praeco, ille coelorum conscius,
2826 I, XII | Verbi divinitate factam praedicabat. Nolebat enim in Christo
2827 I, XXIII | crederetur, quod antea lentius praedicabatur, hoc idem postea instantius
2828 I, XXIII(30) | Patri Filium. Evangelia non praedicant: quid est, quod non refugis
2829 I, XVI | hominem tantummodo solitarium praedicanti. Anathema Apollinari adserenti
2830 I, XXIII | hoc idem postea instantius praedicaretur, quod antea securius colebatur,
2831 II, XXXIII | venerandi Capreoli zelum magna praedicatione laudavit quod antiqua fidei
2832 II, XXXI | Post quae admirati sumus et praedicavimus quanta Concilii illius fuerit
2833 I, XXVIII(40)| op. de Promissionibus et Praedictionibus Dei cap. 6, part. 4. Addit
2834 I, XIII | animam vero intellectu praeditam, mente ac ratione pollentem. ~
2835 I, X | arbitrentur. Quid deinde? et praedixerit, inquit, signum atque portentum,
2836 I, VIII | insinuationis inculcat: Sicut praediximus, et nunc iterum dico: Si
2837 I, XXIV | sicut dixit atque iterum praedixit Apostolus, si quis annuntiaverit
2838 I, XXII | enim futuros, quos etiam praedolebat, errores. ~Quis est hodie
2839 I, XIII(22) | Consulat Lect. generalem praefat. praemissam Operibus D.
2840 I, XXVII | consensionem rebellaverit, praeferant partis corruptioni universitatis
2841 I, XXVIII | opiniones suas caeteris praeferat 39, et ab universorum sensibus
2842 I, IV | fidem novellae perfidiae praeferendo, nulla contagii ipsius peste
2843 I, XXVIII(40)| fallendi correctionis speciem praeferens, molitus est in communionem
2844 I, XXIII | parvulis Creatoris sapientia praeformaverat. Quod si humana species
2845 I, X | antiqui magisterii duceris praejudicio, nec facile damnare fas
2846 I, VIII | haec forsitan perfunctorie praelocutus est, et humano potius effudit
2847 I, XIII(22) | Lect. generalem praefat. praemissam Operibus D. Hilarii Edit.
2848 I, VI | clarissimam posteris formulam praemonstrarunt quonam modo deinceps per
2849 I, I | Atque hoc ipsum idcirco praemonui, ut si forte elapsum nobis,
2850 I, X | quae supra hominem sunt praenoscere posse videatur; quales fere
2851 I, X | ducas, dum magistri veteris praepediris affectu. ~
2852 I, XXVII | universalis Concilii decreta praeponant; tunc deinde, si id minus
2853 I, III | universalis Ecclesiae 5 decreta praeponat. ~Quid si tale aliquid emergat
2854 I, IV | temeritatem Ecclesiae Christi praeponeret, tunc quicumque per Africam
2855 I, XX | qui catholicae fidei nihil praeponit, non hominis cujuspiam auctoritatem,
2856 II, XXIX(43) | Synodum, qui et ipsi quoque praepositae damnationi subscripserunt;
2857 I, XXIV(34) | quibus fabricatus Orbis ac praepostere moderatus, ad emendationem
2858 I, V | Christo explanandi ejus praerogativa servata est. Librum sacerdotalem
2859 I, XV | creata dicatur; sicut in praescientia manus ipsius et pedes ejus
2860 I, XXII | novitates. O! Exclamatio ista et praescientiae est pariter et charitatis.
2861 I, XXVIII(39)| Apposite haec praescribit Lirinensis ex Apostoli sensu.
2862 I, XXV(35) | sunt ex lib. Tertulliani de Praescript., praesertim cap. 38, 39
2863 I, I(3) | sumebatur pro lege a mandante praescripta, ut exsequatur, quod constat
2864 I, XXIII(30) | semperque licebit Signatum praesente nota procudere nomen.
2865 I, I | placantes Deum, non solum praesentis vitae naufragia, sed etiam
2866 I, I | implere quotidie, Domino praestante, conabor. Atque hoc ipsum
2867 I, II | quamplurimis sanctitate et doctrina praestantibus viris quonam modo possim
2868 II, XXX | Alexandrinus Episcopus doctor praestantissimus et martyr beatissimus. ~
2869 I, XI | crederetur. Nam quid illo praestantius, acumine, exercitatione,
2870 I, XIV | corruptione naturae, hoc omnino praestare dignatus est ut hominem
2871 I, VII(14) | modo id a quibusdam est praestitum, non dico christianum, sed
2872 II, XXXI(47) | omnibus quae acturi estis, praesto futurum non dubito, novas
2873 II, XXX(44) | Constantinopolitano, et Amphilochio Iconii praesule, quorum testimonia postremo
2874 I, IV(6) | Collatione concesserint Catholici Praesules damnatum esse Donatum esse
2875 II, XXXI(46) | litteras invitavit cum Afris Praesulibus, et nominatim Augustinum.
2876 I, VI(10) | Secundus Carthaginensium praesulum, quorum memoria ad nos usque
2877 II, XXXI | nihil tamen novarent, nihil praesumerent, nihil sibi penitus adrogarent,
2878 I, XVII | dum se plus cunctis sapere praesumit, dum ecclesiasticas traditiones
2879 I, VI | rebaptizandum esse censebat. Quae praesumptio tantum mali invexit, ut
2880 II, XXXI | sumus in Nestorii sceleratam praesumptionem, quod sacram Scripturam
2881 I, XXV | ibi divinorum verborum praetendatur auctoritas. ~
2882 I, XI | an non. Et ut Nestorium praetereamus, in quo plus semper admirationis
2883 I, XXI | Salomonis Proverbia vocat ad se praetereuntes viam qui dirigunt iter suum?
2884 I, VII(14) | invidiosis vocibus exaggerando, praeteritis dissimulatisque ingentibus
2885 I, XXVIII | persistunt. ~Et ne quis forsitan, praetermissis caeteris, se solum audiri,
2886 II, XXX(44) | Basilius, ac Nyssenus, non praetermisso Attico Episcopo Constantinopolitano,
2887 I, XXIV | quae brevitatis studio praetermittimus: quibus tamen cunctis satis
2888 I, XXVIII(37)| ac Tertulliani; ne quis praetextu auctoritatis horum perversa
2889 I, XXIV | ejus Coelestium 31 reatu praevaricationis Adae omne humanum genus
2890 I, XXII | est pariter et charitatis. Praevidebat enim futuros, quos etiam
2891 I, II | veritatem ab haereticae pravitatis falsitate discernere, hujusmodi
2892 I, XVIII | hoc Marciones, Apelles, Praxeae, Hermogenes, Judaei, Gentiles,
2893 II, XXXI | nihil aliud intendebat et precabatur nisi ut, expugnata novitate,
2894 I, XV | est Deus; sicut dicimus Presbyteri matrem, aut Episcopi matrem,
2895 I, XV | Episcopi matrem, non jam Presbyterum aut Episcopum pariendo,
2896 I, XXII | spiritalis tabernaculi Beseleel, pretiosas divi dogmatis gemmas exsculpe,
2897 I, VIII | districtio, propter adserendam primae fidei tenacitatem, nec sibi,
2898 II, XXXI(46) | vastantibus ac depopulantibus, Primas Synodum haud cogere posset,
2899 I, VII | quodcunque proferunt, neque primi neque soli sentire videantur.
2900 I, XXIII | rectum et consequens est ut primis atque extremis sibimet non
2901 I, XXIII | aliquid ex illis seminum primordiis accessu temporis evolvatur,
2902 I, XVIII | nostrorum omnium facile princeps judicandus est. Quid enim
2903 I, V | verum etiam Confessorum principes jure meritoque habeantur. ~
2904 I, IX | inquiunt, auctoribus, nobis principibus, nobis expositoribus, damnate
2905 I, XXVII | magnopere curabunt, quod in principio Commonitorii istius sanctos
2906 I, XII | solitarium adserit, cui principium adscribit ex Maria: et hoc
2907 I, XVII | eius, qui primus Romanorum Principum Christianus fuit, Christiani
2908 I, XXVIII(39)| litterarum interpres in priores spectet, a quibus Verbum
2909 II, XXXI(47) | Ecclesiasticis auribus inusitatas, priscae auctoritatis robore instructi
2910 I, XVIII(29) | Intelligit Priscillam et Maximillam, nobiles ac
2911 I, XXV | Pauli Samosateni opuscula, Priscilliani, Eunomii, Joviniani, reliquarumque
2912 I, XXIV(33) | Manichaei; his successere Priscillianistae, quos Manichaeorum cognatos
2913 I, XXIV | gurges usque in novissimum Priscillianum 33 continua et occulta successione
2914 I, V(8) | parati, et subscriptionem pristinam, et omnes Arianorum Blasphemias
2915 I, XXVIII | temporis vetantur angustiis, ac priusquam manante latius veneno, majorum
2916 I, IV | universa miscere atque vexare, privata ac publica, sacra prophanaque
2917 I, XXVIII | proprias et occultas et privatas opiniunculas a communis
2918 I, VII | pugnas verborum; qui veritate privati sunt, existimantes quaestum
2919 I, XXV | suos, sive alienos, sive privatim, sive publice, sive in sermonibus,
2920 I, XV | sanctam Mariam divinae gratiae privilegiis et speciali gloria fraudare
2921 I, XVIII | errore detraxit scriptis probabilibus auctoritatem 28. Et fuit
2922 I, XXVIII(37)| dogmata annuntient, quod probarat exemplis Photini, Apollinaris,
2923 II, XXXIII | matris legitimos filios probare student, ut sanctae sanctorum
2924 I, XXVIII(39)| consulat; ut si viderit omnibus probari id quod sentit, tuto jam
2925 I, XXVI | talia persuadentem: Unde probas, unde doces quod Ecclesiae
2926 I, VI(12) | tanta argumentorum luce probat Doctissimus Pater D. Constantius
2927 I, XI | Porphyrii calumnias magna probationum mole confudit. Longum est
2928 I, IV(6) | luculento Optati testimonio probatum est; quem locum consulat
2929 I, XXVI | Sed dicet aliquis: Unde probatur quia sacrae legis exemplis
2930 I, XVII(27) | Scripturae sensum exposuit, ut probe notum est illis, qui ejus
2931 I, VII(14) | est Clericus ipse a viris probitate et doctrina conspicuis,
2932 I, XX | verberantur, ac pene enecantur procellis, ut excussa in altum elatae
2933 I, IV(6) | Hinc in relatione Anulini Proconsulis ad Constantinum legitur: «
2934 I, XXIII(30) | Signatum praesente nota procudere nomen.
2935 II, XXXIII | sanctorum Episcoporum judicata proculcet, quibus divinitus placuit
2936 I, XXVIII | profanum et absque ulla ambage prodatur, et sine ulla retractatione
2937 I, XVI(24) | haereticorum, et omnes scholae prodeant: audiant unum ingenitum
2938 I, V | vetustae universitatis fidem prodere. Unde et ad tantam gloriam
2939 I, VII | viri nec approbasse nec prodidisse 14; atque idcirco beata
2940 I, XXIV(31) | causam á Lirinensi appelletur prodigiosus, incertum est; Patres tamen
2941 I, V(8) | causa Severus Sulpicius prodit lib. 2 Historiae sacrae,
2942 II, XXX | consiliarii, testes, judicesque producti; quorum beata illa Synodus
2943 I, XXIV | ac legitimum, ut semper profanis novitatibus gaudeant, antiquitatis
2944 II, XXXIII | aliud sequitur, nisi ut profanitatem Nestorii adserat non jure
2945 I, XXVII | universitate, novitatis profanitati antiquitatis religionem,
2946 I, IV | per Africam constituti, profano schismate detestato, universis
2947 II, XXXIII | immoriantur, profanas vero profanorum novitates detestentur, horrescant,
2948 I, XI | commemoremus qui multis profectibus multaque industria praediti
2949 I, XXIII | permutatio. Siquidem ad profectum pertinet ut in semetipsum
2950 I, XXIII | dogma sequatur has decet profectuum leges, ut annis scilicet
2951 I, XXVIII | tempus est ut pollicitum proferamus exemplum, ubi et quomodo
2952 I, XXIII | sunt; ut nihil novum postea proferatur in senibus quod non in pueris
2953 I, XXV(36) | S. Vir consulto illorum profert exemplum, qui noxios succos
2954 I, VI | defensa, laudata novitatis professio destituisset. ~Quid postremo?
2955 I, XII | Domini incarnatione aperta professione blasphemat. Dicit enim in
2956 I, IV | immemor nominis, religionis, professionis, unius hominis sacrilegam
2957 I, VII(14) | inter quos libenter nomen professus est suum Clericus; quam
2958 I, XXIII | esse legitimam et rectam proficiendi regulam, hunc ratum atque
2959 I, VII | scribitur: Sed ultra non proficient. Insipientia enim eorum
2960 I, I(3) | Elpidio comiti datum Ephesum proficiscenti ad Synodum, et alterum a
2961 I, VII | prophana vaniloquia multum proficiunt ad impietatem, et sermo
2962 I, XIII | unam personam, ne duos profitendo filios, quaternitatem videatur
2963 I, XXIV(34) | impius sublimissimam se profiteretur virtutem, ac Helenam quamdam,
2964 II, XXXI(47) | robore instructi e medio profligetis, atque ita quibuscumque
2965 I, XXVIII(40)| aberrationes, ob quas alter Cain profugus, et extorris a Fulgentio
2966 I, XVII | tanta etiam vis ingemi, tam profundi, tam acris, tam elegantis
2967 I, XVI(24) | perfecti Patris perfectam progeniem,» etc. quae sequuntur. ~
2968 II, XXXII | quinam sint illi quos habere prohibeat liberum pro voluntate sermonem,
2969 I, XXIII | tam exosus Deo, qui istud prohibere conetur? Sed ita tamen ut
2970 I, XXII | ad te perductam, non a te prolatam: in qua non auctor debes
2971 I, XXVIII | prophanae Haereticorum novitates prolatis atque collatis veterum magistrorum
2972 II, XXXIII | assiduitate reparetur, et prolixitatis fastidio non obruatur. ~
2973 I, XXVIII | adgrediendae sunt, eo quod prolixo temporum tractu longa iis
2974 II, XXXI | ita Episcopus Cyrillus prolocutus est et definivit. Quod hic
2975 II, XXIX | auctoritate ecclesiastica promere videremur, exemplum adhibuimus
2976 I, XV | unitatem indifferenter atque promiscue et quae Dei sunt propria
2977 I, I | reprehendant, quod adhuc videant promissa emendatione limandum. ~
2978 I, XVIII(29) | Spiritus Sancti a Domino promissum, in se potius, quam in Apostolos
2979 I, VI | quisque foret religiosor, eo promptius novellis adintentionibus
2980 I, I | pernecessaria, quippe cum adsit in promptu unde imbecillitas memoriae
2981 II, XXXI | superflue adinventa et impie promulgata, reprobari atque damnari.
2982 I, VII | quidem mihi divinitus videtur promulgatum esse judicium propter eorum
2983 II, XXX | gratia de fidei regulis pronuntiavit. ~Quanquam multo amplior
2984 I, XXIV | nesciisse quid crederet, pronuntietur. Prophanas, inquit, vocum
2985 I, IV | privata ac publica, sacra prophanaque omnia, nullum boni et veri
2986 I, IV | conjuges, depullatae viduae, prophanatae virgines, monasteria demolita,
2987 I, XVII | veteri Religione in novam prophanitatem sensim paulatimque traducere.
2988 I, XVIII(29) | parte sciebat, et ex parte prophetabat; nondum enim venerat quod
2989 I, XVIII(29) | multis libris meminit novae prophetiae: specialiter autem adversum
2990 I, XXVI | quando aliquos apostolica seu prophetica verba proferre contra catholicam
2991 I, II | varii erroris anfractus, ut propheticae et apostolicae interpretationis
2992 I, V | violemus. Librum signatum illum propheticum non Seniores, non Potestates,
2993 I, XXVI | Psalmis, de Apostolis, de Prophetis, quibus novo et malo more
2994 I, XVIII(29) | in Montanum, et in ejus prophetissas venisse delirant.» Vixit
2995 I, VII | eo quod haereseos venenum propinare aliis non pertimescunt,
2996 I, I | ego sum Dominus. Sed et propositi nostri ratio in id convenit;
2997 I, XVIII | nihil pene ad expugnandum proposuerit quod non aut acumine inruperit,
2998 I, XVII(27) | allegoriam fallendis hominibus proposuit, etc.» Vide S. Virum loc.
2999 I, I | comprehendam, infirmitati certe propriae pernecessaria, quippe cum
3000 I, XXVIII | omnes senserit, id inter proprias et occultas et privatas
3001 I, II | est. Hoc est etenim 4 vere proprieque catholicum, quod ipsa vis
3002 I, XXIII | permutationis admittat, nulla proprietatis dispendia, nullam definitionis
3003 I, XIII | atque mutavit (qui est error proprius Arianorum) 22, sed ita in
|