Liber,  Caput

 1        I,  I      |  incommutabilis sit. ~ 1.1. Summum bonum Deus est, quia incommutabilis
 2        I,  I      |          non potest. Creatura uero bonum, sed non summum est, quia
 3        I,  I      |   mutabilis est ut, dum sit quidem bonum, non tamen esse potest et
 4        I,  VIII   |          singula bona, maius tamen bonum faciunt, dum singula omnia
 5        I,  VIII   |            dum singula omnia ualde bonum corpus efficiunt. ~ 8.18.
 6        I,  VIIII  |    permixtum est malum, ut naturae bonum ad conparationem excelleret
 7        I,  XVIII  |        initium et perfectio, sicut bonum et melius. ~ 18.11. Lex
 8       II,  I      |          Iacobus: Scienti, inquit, bonum et nonfacienti peccatum
 9       II,  V      |          defensores nihil posse in bonum sua praeualere uirtute,
10       II,  VI     |       amplius sordidatur; malus ad bonum aliquando conuertitur, bonus
11       II,  VII    |           nostra conuersio, quando bonum quod inchoamus perseueranti
12       II,  VII    |           perdiderunt, id est opus bonum non consummauerunt. ~ 7.
13       II,  VII    |            malo, secundum faciendi bonum, tertium consequendi boni
14       II,  VII    |           ergo non proficit facere bonum, nisi correctum fuerit malum,
15       II,  XI     |            sumus imitari iustos in bonum? ~ 11.8. Orandus est Deus,
16       II,  XIII   |         siue quia per neglegentiam bonum non fecit, seu quia malum
17       II,  XIIII  |           spatia, sed per affectum bonum uel malum itur recediturue
18       II,  XVIIII |          prouocamus, quando scimus bonum facere, nec uolumus. ~ 19.
19       II,  XXI    |       malum, amplectendo iustitiae bonum, nec eum delectat peccatum,
20       II,  XXIIII |      peccati recordatione. ~ 24.1. Bonum est homini semper ante oculos
21       II,  XXV    |        Item nihil iuuat quod inter bonum et malum sensu prudentiore
22       II,  XXVII  |            opus intentionis ipsius bonum est. Alioquin malae intentionis
23       II,  XXVII  |          malae intentionis etiamsi bonum in factis opus appareat,
24       II,  XXVII  |           in factis opus appareat, bonum iam non est, quoniam ex
25       II,  XXVII  |            intentione aut probatur bonum, aut reprobatur indignum.
26       II,  XXVII  |       gloria est. ~ 27.2. Qui opus bonum bona intentione non faciunt,
27       II,  XXVII  |     potuerunt. ~ 27.3. Vnusquisque bonum opus quod agit intentione
28       II,  XXVII  |          intentione plerumque opus bonum quod agimus perdimus, et
29       II,  XXVII  |           sanctus ueretur ne forte bonum quod agit pro aliqua animi
30       II,  XXVIIII|            loquendi ratio, qua uel bonum bene, uel malum male, seu
31       II,  XXVIIII|          bene, uel malum male, seu bonum male, uel malum bene profertur. ­
32       II,  XXVIIII|            malum bene profertur. ­ Bonum quippe bene loquitur qui
33       II,  XXVIIII|      flagitium persuadere conatur. Bonum male loquitur qui quodcumque
34       II,  XXVIIII|           bis male loquitur qui et bonum quod debuit non egit et
35       II,  XXXIIII|            sollerter prospicit, ne bonum intemperanter agat et de
36       II,  XXXVI  |        admixto malo, agere aliquid bonum, sed prius est cohibendum
37       II,  XXXVI  |            malo, deinde exercendum bonum. Hoc enim indicat propheta,
38       II,  XL     | uirginitatem nuptiarum. Illud enim bonum, hoc optimum. ~ 40.2b. Coniugium
39       II,  XL     |       excelsa. ~ 40.3. Geminum est bonum uirginitas, quia et in hoc
40       II,  XL     |      consuetudine appetunt, sicque bonum male utuntur. ~ 40.14. Vitia
41       II,  XLIIII |          sancti appareant; sed hoc bonum abstinentiae talibus non
42      III,  III    |        Visitatio Dei nec semper in bonum accipitur, nec semper in
43      III,  III    |            nec semper in malum. In bonum enim accipitur, sicut est
44      III,  V      |  sanctorumtantaesse debet ut inter bonum et malum praediti ratione
45      III,  VII    |        inpeditur. Apta est enim ad bonum in sua natura, in aliena
46      III,  VII    |      meretur, nec inpetrat ab illo bonum quod poscit cuius legi non
47      III,  VII    |      contendimus. ~ 7.19. Postquam bonum opus agimus, lacrimae orationum
48      III,  VII    |       orationis intentio. ~ 7.30a. Bonum est corde semper orare,
49      III,  VII    |            est corde semper orare, bonum etiam et sono uocis Deum
50      III,  VIII   |   lectionibus instruimur; utrumque bonum, si liceat; si non liceat,
51      III,  XVII   |        cruciat sentientem. ~ 17.4. Bonum est corporaliter remotum
52      III,  XX     |               19.4. Dei seruus dum bonum aliquod opus agit, utrum
53      III,  XXII   |           deprimitur. Ille enim ad bonum nouit redire, et uoluptatum
54      III,  XXIIII |            diligunt, et perdidisse bonum opus doleant, quod pro humana
55      III,  XXIIII |         Ille autem debet publicare bonum quod agit, qui perfecta
56      III,  XXVIII |           quis inferat; alterum ut bonum inpendat. Primum ut caueat
57      III,  XXVIII |         pro Deo amat. Quantum ergo bonum est qui pro Deo fratrem
58      III,  XXXVI  |       Namnihil turpius est quam si bonum quod quisque sermone praedicat
59      III,  XXXVII |       uidetur ut cereus aliis, dum bonum exponit, lucem praestare,
60      III,  XXXVII |       docet et male uiuit, uidetur bonum malo coniungere, lucem tenebris
61      III,  XLIIII |       tribuatur. Namet bonus docet bonum, et malus malum, et bonus
62      III,  XLIIII |            et bonus malum et malus bonum; quod tamen fit iuxta meritum
63      III,  L      |          malo culpatis reddit, sed bonum pro malo offensis impertit. ~
64      III,  LI     |        pigri sunt imitare illos in bonum. ~ 50.8. Saepe undemalireges
65      III,  LVIIII |           Sed sicut malum bene uti bonum est, sic bonum bene uti
66      III,  LVIIII |            bene uti bonum est, sic bonum bene uti melius est; et
67      III,  LVIIII |           uti melius est; et sicut bonum male uti malum est, sic
68      III,  LX     |             60.2. Hoc habet tantum bonum possessio praesentium rerum,
69      III,  LX     |       dubio facit. Namet doctrinae bonum elemosina est, et misericordiae
70      III,  LVI    |           uita est licitum operare bonum; illuc namque non iam operatio