1-500 | 501-1000 | 1001-1012
Liber, Caput
1 I, I | deserente Deo, de bono in malum mutatur. Sic et angelus,
2 I, I | substantialiter sunt ista in Deo, id est incorruptio,
3 I, I | tempori ab ipsa aeternitate in eius mansit disputatione
4 I, I | aliud est ipse et aliud quod in ipso est. ~ 1.6b. Inordinate
5 I, I | uitiis ea quae ordinate in Deo sunt, utpote simplicitas,
6 I, II | Non ita putandus est esse in omnibus Deus ut unaquaeque
7 I, II | dum sit potius ipse totus in omnibus, siue omnia in ipso. ~
8 I, II | totus in omnibus, siue omnia in ipso. ~ 2.2. Omnipotentia
9 I, II | sit Deus, localiter tamen in suis ambulat sanctis, dum
10 I, II | ambulat sanctis, dum de loco in loco praedicatur ab eis.
11 I, II | loco mouetur, nec tempore, in seruis tamen suis et tempore
12 I, II | errore colligit, et continet in ueritate. Inest ei et longitudo,
13 I, III | ipsa perfectio angelica in totum adtingit scire, secundum
14 I, III | suscepta, quae tertia est in Trinitate persona. ~ 3.2a.
15 I, IIII | boni. ~ 4.2a. Sicut ars in artificem retorquet laudem,
16 I, IIII | sit quod non sensum habeat in Deum. Hinc est illud quod
17 I, IIII | scintilla excutitur. Et si ignis in saxo, utique ibi sensus
18 I, V | qualitatum species, quae tamen in Deo non sunt, quia in propria
19 I, V | tamen in Deo non sunt, quia in propria natura incorporeus
20 I, V | efficientiis causarum, rerum in ipso species scribuntur,
21 I, V | expectat, stat. - Sic et in ceteris horum similibus
22 I, V | natura scribitur. Nam et in propheta plaustri portantis
23 I, V | ergo esse corporis formam in Deum, qui hominem ad imaginem
24 I, V | Deus. ~ 5.8. Facies Dei in scripturis sacris non caro,
25 I, V | quisque cognoscitur. Hoc enim in oratione dicitur Deo: Ostende
26 I, V | omnipotens repperitur, dum in futurum facie ad faciem
27 I, VI | praecedit diuina aeternitas, nec in Deo praeteritum, praesens
28 I, VI | creditur, sed omnia praesentia in eo dicuntur, quia aeternitate
29 I, VI | temporum. Nam duas esse in creaturis res quarum uicissitudo
30 I, VI | nobis qui sub caelo uersamur in hoc infirmo mundo. ~
31 I, VII | sit ipsud tempus creatura, in principio tamen mundi factum
32 I, VII | paene quam ueniant. Ideoque in rebus nullus status est
33 I, VII | praeterita et praesentia, in animo sunt potius requirenda. ~
34 I, VII | praeterita, praesentia et futura, in animo tantum inueniri: praeterita
35 I, VII | transeuntia. Haec non ita in Deum sunt, cuius simul omnia
36 I, VIII | uniuersitate conpositus, alter in breui quodammodo creatus
37 I, VIII | fuisse cogitatio, quando in suo maneret aeterno consilio
38 I, VIII | faceret? Cur noua uoluntas in Deo ut mundum conderet orta
39 I, VIII | conderet orta est?". Sed noua in Deo uoluntas exorta non
40 I, VIII | exorta non est, quia etsi in re mundus non erat, in aeterna
41 I, VIII | etsi in re mundus non erat, in aeterna tamen ratione et
42 I, VIII | nomine nuncupatur. Vnde et in principio lux a tenebris
43 I, VIII | creaturam, ideo nominatur in Genesi Spiritus Sanctus,
44 I, VIII | Spiritus quia donum est Dei, in quo subsistentes requiescimus,
45 I, VIII | idcirco ipse repetitur semper in exsecutione creaturae. Qui
46 I, VIII | uesperescebat. Non autem permanendo in eius creaturae contuitu,
47 I, VIII | Deum referens eamque melius in diuina ratione conspiciens,
48 I, VIII | permaneret neglecto Creatore in creaturae aspectu, iam non
49 I, VIII | Dum se creatura melius in Deo quam in se ipsa nouerit,
50 I, VIII | creatura melius in Deo quam in se ipsa nouerit, ipsa sui
51 I, VIII | sui cognitio, quae maior in Deo est, dies et lux dicitur.
52 I, VIII | dicitur. Cognitio uero sua in seipsa, ad conpensationem
53 I, VIII | cognitionis illius quae est in Deo, quia longe inferior
54 I, VIII | mane fiebat, quia, dum suam in se cognitionem sibi satisfacere
55 I, VIII | sese referebat creatura in quo se dies agnoscendo melius
56 I, VIII | sic Deus dixitfiat caelum in principio. Illud enim sempiterne
57 I, VIII | principio. Illud enim sempiterne in Verbo unico dictum est.
58 I, VIII | ipsud fiat quod dictum est, in aeternitate Verbi, non in
59 I, VIII | in aeternitate Verbi, non in uocis sono enuntiatum est. ~
60 I, VIII | uniuersaliter creaturam in principium ualde bonam uocari,
61 I, VIII | Decor elementorum omnium in pulchro et apto consistit.
62 I, VIII | malum, quando et ipsa quae in creaturis uidentur esse
63 I, VIIII | nulla est, quia accedendo in bonam naturam efficit eam
64 I, VIIII | est naturae bonae, quae in tanto testatur eam esse
65 I, VIIII | emineret? Modus iste etiam in uerbis esse conperitur.
66 I, VIIII | prosperis proferuntur. Ita in rebus permixtum est malum,
67 I, VIIII | malum, quando et ipsa quae in creaturis uidentur esse
68 I, VIIII | ingeris foeditatem. Ita et in uniuersitate creaturae:
69 I, VIIII | pro poena sunt translata in uniuersum genus humanum.
70 I, VIIII | 9.9a. Mala dicunt multa in creaturis peruersi, ut ignem
71 I, VIIII | intendens homo, accusat in illis quod sibi debet potius
72 I, VIIII | patiatur aduersa. Vnde et in sapientia legitur pro Deo:
73 I, VIIII | prospera mutentur homini in aduersis. Vnde et Salomon:
74 I, VIIII | Salomon: Creatura exardescit in tormentum aduersus iniustos
75 I, VIIII | ad benefaciendum his qui in Deum confidunt. ~ 9.11.
76 I, X | inest illis mu tabilitas in natura, sed facit eos incorruptos
77 I, X | itaque naturae suffragat in illis contemplatio Creatoris.
78 I, X | nonfuerunt altiores illo in paradiso Dei, abietes non
79 I, X | sapientia, perfectus decore, in deliciis paradisi Dei fuisti.
80 I, X | Nam mox ut factus est, in superbiam erupit, et praecipitatus
81 I, X | ab initio mendax fuit, et in ueritate non stetit, quia,
82 I, X | est, cecidit. Fuit quidem in ueritate conditus, sed non
83 I, X | Diabolus uero non solum in hoc contentus quod se Deo
84 I, X | et post caeli creationem, in principio repetitur: Fiat
85 I, X | angelus ante lapsum quasi in uestimento ornamenti sui
86 I, X | 10.16. Angeli semper in Deo gaudent, non in se.
87 I, X | semper in Deo gaudent, non in se. Malus uero inde est
88 I, X | maior iniquitas quam non in Deo, sed in se uelle quempiam
89 I, X | iniquitas quam non in Deo, sed in se uelle quempiam gloriari. ~
90 I, X | cognoscunt omnia antequam in re fiant et quae apud homines
91 I, X | administratorii spiritus, in ministerium missi propter
92 I, X | 10.19. Angeli corpora in qua hominibus apparent de
93 I, X | probantur, loquente Domino in euangelio: Amen dico uobis
94 I, X | faciem Patris mei, qui est in caelis. Vnde et Petrus in
95 I, X | in caelis. Vnde et Petrus in actibus apostolorum, cum
96 I, X | Petrus apostolus dicit: In quem desiderant angeli Dei
97 I, X | uident faciem Patris qui est in caelis? Sed bene utrumque
98 I, X | sine fastidio. Ne enim sit in desiderio necessitas, desiderantes
99 I, X | satiantur, et iterum, ne sit in satietate fastidium, satiati
100 I, X | nescit, angeli desiderant in eo prospicere semper. ~
101 I, X | semper. ~ 10.25. Vbicumque in scripturis sanctis pro Deo
102 I, X | Veniens autem Christus, pacem in se angelis et hominibus
103 I, X | nato, clamauerunt angeli: In terra pax hominibus bonae
104 I, X | agnoscitur quod salutati in ueteri testamento ab hominibus
105 I, X | se salurari ab eis. Quod in nouo testamento a Iohanne
106 I, X | 10.28-29. Ob hoc homo in ueteri testamento despicitur,
107 I, X | adhuc nondum transisset in Deo. - Suscipitur autem
108 I, XI | rebus quae constant, et in homine omnia contineri,
109 I, XI | homine omnia contineri, atque in eo omnium rerum naturam
110 I, XI | quando audiuit: Terra es, et in terra ibis. Tunc enim dictum
111 I, XI | Diuisio et pugna ut sit in hominis animo, poena peccati
112 I, XI | peccati est ex primo homine in omnes eius filios propagata,
113 I, XI | cum Deo esse unitus, esset in semetipso diuisus, et qui
114 I, XI | solidam quaerit nec inuenit, in labore miser et uarietate
115 I, XI | primo homine, sicut et mors, in omnes homines transiit. ~
116 I, XII | homo est. Inhabitando autem in corpore anima, ex ipso participio
117 I, XII | finem nullum; nam quaedam in rebus temporalia sunt, quaedam
118 I, XII | animam priusquam nascatur in corpore. Quod uerum esse
119 I, XII | contemplatione primus homo recedens in illo stare noluit, a quo
120 I, XIII | uniuersis sensibus superfertur. In arce enim capitis constitutus,
121 I, XIII | ignorantia inficitur, ut in his omnibus nihil certius
122 I, XIII | nondum possunt explere in opere. Ac per hoc in illis
123 I, XIII | explere in opere. Ac per hoc in illis aetas est inbecilla,
124 I, XIII | similitudinem relinquit in memoria. Similitudinem autem
125 I, XIII | praedito ratione. Ceteris enim in ipsa qualitate considerationis
126 I, XIIII | sit et perfecta, quatenus in ea natiuitate aeternitas
127 I, XIIII | diuinitatem. ~ 14.3a. Christus et in forma serui seruus, et in
128 I, XIIII | in forma serui seruus, et in forma serui non seruus.
129 I, XIIII | forma serui non seruus. In forma quippe serui Domini
130 I, XIIII | quippe serui Domini seruus, in forma serui hominum dominus. ~
131 I, XIIII | dominus. ~ 14.3b. Christus in forma serui, propter conceptionis
132 I, XIIII | Christus Iesus,nequaquam alter in humanitate, alter in deitate
133 I, XIIII | alter in humanitate, alter in deitate est, sed in utraque
134 I, XIIII | alter in deitate est, sed in utraque natura idem unus
135 I, XIIII | carnem pro salute humana, in qua et inpassibilis pati
136 I, XIIII | Manens unus de utroque et in utraque natura nec naturarum
137 I, XIIII | geminatus. ~ 14.6. Ideo Deus in homine uenit, quia per se
138 I, XIIII | nisi a matre prius editum, in lactis sucum uertatur, ut,
139 I, XIIII | sucum uertatur, ut, quod in cibo non potuit uti, sugendo
140 I, XIIII | potuit uti, sugendo potetur in lacte per carnem, ita et
141 I, XIIII | electus meus; conplacuit sibi in illo anima mea. Dedi spiritum
142 I, XIIII | 14.14. Diabolus, dum in Christo carnem humanitatis
143 I, XIIII | est qui latebat. Est enim in Christo hamus diuinitas;
144 I, XIIII | inchoat a loseph et consummat in Deum, dum dicit: Qui fuit
145 I, XIIII | 14.15. Idcirco Dominus in infernum descendit, ut his
146 I, XIIII | liberati. Viam quippe Christus in profundum maris posuit,
147 I, XIIII | profundum maris posuit, quando in infernum descendens, sanctis
148 I, XIIII | poena supplicii, tamen non in caelo, sed in inferno sanctorum
149 I, XIIII | tamen non in caelo, sed in inferno sanctorum animae
150 I, XIIII | quibus absoluendis Dominus in infernum descendit. ~ 14.
151 I, XIIII | descendit. ~ 14.17. Christus in caelum ascendens discessit
152 I, XV | audite: non a principio in abscondito locutus sum.
153 I, XV | 5. Donum Sancti Spiritus in membris ecclesiae singillatim
154 I, XV | singillatim diuiditur, et in singulis singula dona tribuuntur.
155 I, XV | Plenus gratia et ueritate. In Christo ergo omnis plenitudo
156 I, XV | tribuuntur dona. ~ 15.6. In Spiritu Sancto omnis gratia
157 I, XV | gratiarum tribuitur, et in omnibus idem unus habetur.
158 I, XV | loquitur dicens: Et erit in nouissimis diebus, effundam
159 I, XV | Spiritus tradita est, neque in paruis ut in populo Israel,
160 I, XV | est, neque in paruis ut in populo Israel, sed in omni
161 I, XV | ut in populo Israel, sed in omni credentium multitudine
162 I, XV | et Balaam. Vnde et multi in fine dicturi sunt Domino:
163 I, XV | dicturi sunt Domino: Virtutes in tuo nomine fecimus. Quibus
164 I, XV | expectauerunt, sed fuisse etiam in nationibus plerosque sanctos
165 I, XV | populo latebat, sed tamen in consilio Dei erat ut fieret.
166 I, XVI | quas a paganis pertulit in martyribus, siue quas ab
167 I, XVI | quas ab hereticis perfert in diuersis concertationibus.
168 I, XVI | catholica sicut male uiuentes in se patienter tolerat, ita
169 I, XVI | propagati sunt doctores in fide, et per acumine heresium,
170 I, XVI | Nam hereticorum ecclesiae in partibus mundi coartantur;
171 I, XVI | mundi coartantur; haec uero in toto orbe diffusa expanditur,
172 I, XVI | fides uestra adnuntiatur in uniuerso mundo. ~ 16.6b.
173 I, XVI | mundo. ~ 16.6b. Hereses aut in aliquem angulum mundi, aut
174 I, XVI | aliquem angulum mundi, aut in unam gentem inueniuntur
175 I, XVI | diuinarum scripturarum, in qua caligantes heretici
176 I, XVI | quando alterutrum sese in proprias sectas inducent,
177 I, XVI | qui inuicem sunt diuisi, in aduersitate ecclesiae simul
178 I, XVI | catholici non sunt, non est Deus in eorum conuentibus, ipso
179 I, XVI | de infidelitatis errore, in errorem alium transierunt. ~
180 I, XVI | nascendo, sed imitando, sic et, in meliorem partem, filii Dei
181 I, XVI | dicentes: Pater noster qui es in caelis. ~ 16.17. Non solum
182 I, XVI | sicut ecclesiae Pergami in Apocalypsin dicitur: Habes
183 I, XVII | oportet Deum quaerentes, in angelos inciderunt praeuaricatores,
184 I, XVII | philosophi praedicantur in dimensione temporum cursuque
185 I, XVII | aues, aerem, et, emergentes in profundum, ut pisces, mare,
186 I, XVII | Via Christus est. Si quis in ea non graditur, non est
187 I, XVII | illis humilitas Christi, in inuio transierunt, et non
188 I, XVII | inuio transierunt, et non in uia. Ideoque euanescentes,
189 I, XVII | euanescentes, gloriam Dei in mendacio mutauerunt, et
190 I, XVII | rectitudinem uiae relinquentes, in anfractus inciderunt errorum. ~
191 I, XVII | semetipsum redarguat, dum in diaboli faucibus haeserit. ~
192 I, XVIII | inuenisse congaudet. ~ 18.3. In scripturis sanctis, quasi
193 I, XVIII | scripturis sanctis, quasi in montibus excelsis, et uiri
194 I, XVIII | historiam, humilis uidetur in uerbis; cum excellentioribus
195 I, XVIII | uniuscuiusque intellectu diuersus, in se tamen permanet unus. ~
196 I, XVIII | permanet unus. ~ 18.6. Ideo in libris sanctis quaedam obscura,
197 I, XVIII | exercitium praebent. ~ 18.7. In scripturis sanctis, saepe
198 I, XVIII | sicut est illud: Dederunt in escam meam fel, et in siti
199 I, XVIII | Dederunt in escam meam fel, et in siti mea potauerunt me aceto.
200 I, XVIII | quae adhuc facienda sunt in opere, iam facta sunt in
201 I, XVIII | in opere, iam facta sunt in diuina praedestinatione.
202 I, XVIII | futuris loquitur, sicut in persona Hierusalem de ecclesia,
203 I, XVIII | Hierusalem de ecclesia, et sicut in persona Effraim de hereticis. ~
204 I, XVIII | creata sunt. ~ 18.10. Quod in scripturis sacris una bis
205 I, XVIII | melius. ~ 18.11. Lex diuina in tribus distinguitur partibus,
206 I, XVIII | distinguitur partibus, id est in historia, in praeceptis
207 I, XVIII | partibus, id est in historia, in praeceptis et in prophetis.
208 I, XVIII | historia, in praeceptis et in prophetis. Historia est
209 I, XVIII | prophetis. Historia est in his quae gesta sunt, praecepta
210 I, XVIII | quae gesta sunt, praecepta in his quae iussa sunt, prophetia
211 I, XVIII | quae iussa sunt, prophetia in his quae futura pronuntiata
212 I, XVIII | quae ad Deum pertinent, in una tabula scripta fuerunt;
213 I, XVIII | fuerunt; reliqua septem in secunda. In prima tabula
214 I, XVIII | reliqua septem in secunda. In prima tabula trium mandatorum
215 I, XVIII | Diliges Dominum Deum tuum. In secunda: Honora patrem tuum
216 I, XVIII | quod praeceptum est primum in lege: Audi Israhel, Dominus
217 I, XIX | ad unum loquitur, atque in una persona, modo caput,
218 I, XIX | ornatam monilibus suis. In una enim persona duplici
219 I, XIX | manifestauit. - Proinde notandum in scripturis quando specialiter
220 I, XIX | contingere mundum. [Sicut in Psalmis: Et adorabunt,inquit,
221 I, XIX | inquit, eum filiae Tyri in muneribus. Filiae Tyri,
222 I, XIX | dicens: Conteram Assyrium in terra mea, et in montibus
223 I, XIX | Assyrium in terra mea, et in montibus meis conculcem
224 I, XIX | Erit Babylon illa gloriosa, in regnis inclita, sicut subuertit
225 I, XIX | est Babylonia. - Sic et in onus Aegypti, ex persona
226 I, XIX | diebus ac noctibus iacuerit in sepulchre, sed tamen a parte
227 I, XIX | praedixerat Deus filios Israel in Aegypto seruituros, et sic
228 I, XIX | uestimenta mea, et his similia, in quibus futura tamquam si
229 I, XIX | commemorasset, dixit illos tuisse in linguis et gentibus suis
230 I, XIX | postea, quasi hoc etiam in hoc ordine temporum sequeretur:
231 I, XIX | miscuntur gestis. Sicut in Genesi, dum sexto die hominem
232 I, XIX | terrae, quando creatae sunt, in die qua creauit Deus caelum
233 I, XIX | Haec omnia recapitulando in serie narrationis rebus
234 I, XIX | capiti congruunt. Sicut in Esaia, ubi, dum contra Babyloniam,
235 I, XIX | intellegitur caput, ut est illud in euangelio de zizaniis tritico
236 I, XIX | significatur corpus, sicut in Euangelio dicitur: Duodecim
237 I, XX | testamentum, pro eo quod aliud in tempore prisco, aliud agatur
238 I, XX | tempore prisco, aliud agatur in nouo, non intellegentes
239 I, XX | distributione concesserit, sicut in lege imperat nuptias, in
240 I, XX | in lege imperat nuptias, in euangelio uirginitatem;
241 I, XX | euangelio uirginitatem; in lege oculum pro oculo auferri,
242 I, XX | oculum pro oculo auferri, in euangelio alteram praebere
243 I, XX | culpae erant peccata, quia in eo non ipsa ueritas sed
244 I, XX | umbra ueritatis aderat. Nam in testamento nouo praeceptis
245 I, XX | manifesta facta quaedam, quae in illo populo umbrae ueritatis
246 I, XX | permissa sunt, nec nocebant; in testamento autem nouo, graui
247 I, XXI | enim latitudo scripturarum in eadem oratione dominica
248 I, XXI | omnem legem et prophetas in duobus praeceptis dilectionis
249 I, XXI | uel symboli breuitatem, in quibus, ut praedictum est,
250 I, XXIII | Zacharias propheta testatur: In die, inquit, illa erit fons
251 I, XXIII | domus Dauid, et habitantibus in Hierusalem, in ablutione
252 I, XXIII | habitantibus in Hierusalem, in ablutione peccatoris et
253 I, XXIII | Hierusalem Christi ecclesia est in qua manet fons in ablutione
254 I, XXIII | ecclesia est in qua manet fons in ablutione peccatorum. Heretici
255 I, XXIII | solo reatu originali luunt in inferno nuper nati infantuli
256 I, XXIII | delentur, cotidie quamdiu in isto saeculo sumus, ad Deum
257 I, XXIII | fecisse sufficiet. ~ 22.5. Qui in maternis uteris sunt, ideo
258 I, XXIII | neque enim dici regeneratio in eum poterit, quem generatio
259 I, XXIII | super numerum, ut subaudias in regno praedestinatorum. ] ~
260 I, XXIII | 7. Qui scelerate uiuunt in ecclesia, et communicare
261 I, XXIII | Quid est quod dilectus meus in domo mea fecit scelera multa?
262 I, XXIII | postremi fiunt nonnumquam in certamine primi. ~ 23.3.
263 I, XXIII | 3. Vir sanctus ultro se in agone pro certamine debet
264 I, XXIII | sapienter se periculo abstulit, in quo potiorem laborem quam
265 I, XXIII | martyrii de usu bellandi, in quo exercitatus quisque
266 I, XXIII | quo exercitatus quisque in proelio et per audaciam
267 I, XXIV | fidem ornandam, et tamen in ipsis apostolis plus erat
268 I, XXIV | uirtus signorum. Ita nunc et in ecclesia plus est bene uiuere
269 I, XXIV | roboraretur. ~ 24.3. Iam in fide miracula quicumque
270 I, XXIV | Scriptum est enim: Linguae in signum sunt non fidelibus,
271 I, XXV | non uisuri sunt, et tamen in membris Antichristi inueniendi
272 I, XXV | electi, si fieri potest, in errorem mittantur. Sed si
273 I, XXV | si electi, quomodo sunt in errorem mittendi? Ergo ibunt
274 I, XXV | errorem mittendi? Ergo ibunt in errorem titubationis ad
275 I, XXV | Quod tamen cito exsuperet in illis ratio, per quam scient
276 I, XXV | illis ratio, per quam scient in deceptione reproborum et
277 I, XXV | probatione eadem fieri signa. In quo tempore per patientiam
278 I, XXV | desaeuiet synagoga quam in ipso aduentu saluatoris
279 I, XXV | est persecuta. ~ 25.7. Dum in martyres diabolus iam exercuerit
280 I, XXV | diabolus ut damnetur, tanto in magna persecutionis ira
281 I, XXVI | Inchoatio pacis sanctorum est in hac uita, non perfectio.
282 I, XXVI | mortuorum, ut apostolus ait, in uirum perfectum, in mensuram
283 I, XXVI | ait, in uirum perfectum, in mensuram aetatis plenitudinis
284 I, XXVI | plenitudinis Christi futura est, in aetate scillicet iuuentutis,
285 I, XXVI | absque inclinatione defectus, in perfectione ex utraque parte,
286 I, XXVI | per speculum agnoscitur; in futuro autem quisque electus
287 I, XXVI | uidere conatur. ~ 26.5. In hac uita electorum numerum
288 I, XXVI | ecclesiam Dei conpleri. In fine autem saeculi zizaniam
289 I, XXVII | diem nouit Christus, sed in euangelio dicere et scire
290 I, XXVII | prophetam: Dies ultionis in corde meo, indicat se non
291 I, XXVII | locum, dum morte corporali in terram et iustus et impius
292 I, XXVII | ubi uita est? Ergo omnes in terram pariter redeunt,
293 I, XXVII | ueritatem uideat; aut dum in fine damnabitur, ut debitas
294 I, XXVII | hic iudicantur homines et in futuro; alterum quo propterea
295 I, XXVII | speratur perditio. ~ 27.8. In iudicio, reprobi humanitatem
296 I, XXVII | reprobi humanitatem Christi, in qua iudicatus est, uidebunt
297 I, XXVII | conscientiarum et mitis apparebit in iudicio Christus electis
298 I, XXVII | iudicem habebit, ut manente in sua tranquillitate Christo,
299 I, XXVII | apareat quos conscientia in malis accusat. ~ 27.10-11.
300 I, XXVII | differentiae uel ordines hominum in iudicio, hoc est electorum
301 I, XXVII | reproborum. Qui tamen diuiduntur in quattuor. Perfectorum ordo
302 I, XXVII | ordo reproborum partitur in duobus, dum hii, qui intra
303 I, XXVII | illius ordini perfectorum in quo sunt hii qui non iudicantur
304 I, XXVII | ueritatem uideat, aut, dum in fine damnabitur, ut debitas
305 I, XXVIII | Duplex damnatorum poena est in gehenna, quorum et mentem
306 I, XXVIII | auersionem. Quorum unum in hac uita, id est miseria,
307 I, XXVIII | miseria, est, aliud non est; in inferno autem utrumque est. ~
308 I, XXVIIII | similibus conligantur, ita in iudicii diem similis culpae
309 I, XXVIIII | poena constringat, quasi in fasciculum, quos actio similes
310 I, XXVIIII | quos actio similes fecit in malum. ~ 29.2. Sicut unusquisque
311 I, XXVIIII | Sicut unusquisque sanctus in futuro iudicio pro quantitate
312 I, XXVIIII | condemnabitur. Nec deerit in supplicio futurus damnationis
313 I, XXVIIII | 29.4. Impii ex hoc durius in iudicio puniendi sunt mentis
314 I, XXVIIII | qui de parte eius erunt, in ignem aeternum mittendus
315 I, XXVIIII | damnetur, multi electi, qui in corpore sunt inueniendi,
316 I, XXVIIII | Multos posse perire ex eis in die iudicii, qui nunc electi
317 I, XXVIIII | obsorbebit, qui nunc se in praeceptis caelestibus gloriantur.
318 I, XXVIIII | dicit: Multi dicent mihi in illa die: "Domine, Domine,
319 I, XXVIIII | Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetauimus
320 I, XXVIIII | nomine tuo prophetauimus et in tuo nomine demonia eiecimus,
321 I, XXX | sanctorum. ~ 30.1. Non faciet in futurum cor miserum iustorum
322 I, XXX | resurrectionem, sanctis in carne promissa est caelorum
323 I, XXX | membra capitis sumus et unus in se et in nobis est Christus,
324 I, XXX | capitis sumus et unus in se et in nobis est Christus, utique
325 II, I | scriptum est: Sapientiam scribe in tempore otii et qui minoratur
326 II, I | nescire conuenit. Nullus autem in culpa maior est quam ille
327 II, II | exigitur uiolenter, perseuerare in eis non potest: exemplo,
328 II, II | inpresserit, denuo, dum laxatur, in id quod fuerat confestim
329 II, II | fidei ueritatem. ~ 2.6. In corde respicit Deus fidem,
330 II, III | consortio. ~ 3.7a. Caritas in dilectione Dei et proximi
331 II, III | proximi constat. Seruat autem in se dilectionem Dei, qui
332 II, III | Deum diligere qui noscitur in proximi dilectione errare. ~
333 II, III | 3.9. Qui inperfecti sunt in Dei amore, saepe uitiis
334 II, V | confessionem boni operis non in nobis Deus operatur, cur
335 II, V | arbitrii defensores nihil posse in bonum sua praeualere uirtute,
336 II, V | Perditio tua, Israel; tantum in me auxilium tuum, quasi
337 II, V | indignam mentem ueniens, facit in ea meritum quod remuneret,
338 II, V | cruentus, sed diuina gratia in cruce mutatur. ~ 5.5b. Sciendum
339 II, V | quod et nostra sit iustitia in his quae recte agimus et
340 II, V | non consequuntur. ~ 5.7. In diuisione donorum diuersi
341 II, V | studio quod alter admiretur in altero. Nam quod in Ezechielo
342 II, V | admiretur in altero. Nam quod in Ezechielo animalium alae
343 II, V | a Deo illis donata sunt in malos usus adsumunt, sicut
344 II, V | dicitur quosdam Deus, non ut in eis eandem ipse caecitatem
345 II, VI | peccatorum tenebris usque in suum terminum obscuretur,
346 II, VI | Quamuis iustorum conuersatio in hac uita probabilis sit,
347 II, VI | sit bonus. Iste nascitur in errore et moritur; ille
348 II, VI | errore et moritur; ille in bono quo coepit usque in
349 II, VI | in bono quo coepit usque in finem perdurat. Tandiu iste
350 II, VI | cadat; ille diu male uiuendo in fine saluatur respectusque
351 II, VI | conuertitur. ~ 6.5. Vult prodesse in bono iustus, nec praeualet;
352 II, VI | honoratur pro iusto. Et in hac tanta obscuritate non
353 II, VII | Qui perseuerauerit usque in finem, hic saluus erit.
354 II, VII | potest quanti sit ponderis in iustitia, uel quanti fulgoris
355 II, VII | uidetur. ~ 7.6. Iudicium quod in hominis potestate consistit
356 II, VII | operis boni est actio. In eo uero quod subiungit:
357 II, VII | proficere nisi se prius in bonis studuerit actibus
358 II, VII | capitulum psalmi dicentis: In freno et camo maxillas eorum
359 II, VII | postea ipsam elationem in studio humilitatis commutant. ~
360 II, VII | esse putantur; iam tamen in Dei oculis surrexerunt. ~
361 II, VII | stare cernuntur, iam tamen in Dei oculis ceciderunt. ~
362 II, VII | sepultos, qui cum aduiuerent, in loco sancto erant, et laudabantur
363 II, VII | sancto erant, et laudabantur in ciuitate quasi iustorum
364 II, VIII | spiritum seruitutis iterum in timore, sed accepistis spiritum
365 II, VIII | appetitum ac delictum, quod iam in opere non apparet, in cogitatione
366 II, VIII | iam in opere non apparet, in cogitatione nequaquam perduret. ~
367 II, VIIII | conuersionem quasi pacem in homine habent; quando autem
368 II, X | Multos remissa conuersio in pristinos errores reducit,
369 II, X | inmergaris. ~ 10.2. Tepidus in conuersione otiosa uerba
370 II, X | 10.3. Fraus et desidia in omni bono opere formidanda
371 II, X | dicit: Quod autem cecidit in spinis, hii sunt qui audiunt
372 II, X | conuersi nequaquam debent in curis exterioribus prouehi.
373 II, X | praue quisque uixit, hoc in aspectu mentis opponit quod
374 II, XI | morum peruersitatem utantur in peius. ~ 11.3. Ob hanc utilitatem
375 II, XI | apti fuimus imitari iniquos in malum, cur pigri sumus imitari
376 II, XI | pigri sumus imitari iustos in bonum? ~ 11.8. Orandus est
377 II, XI | aliquod intuetur, seseque in illo, quasi in speculo,
378 II, XI | seseque in illo, quasi in speculo, praespicit, ut
379 II, XII | suam toto mentis studio in Dei contemplationem defigit. ~
380 II, XII | consideratio peregrinationis suae in huius uitae longinquitate,
381 II, XII | tunc Petrus fleuit, quando in eum Christus respexit. Vnde
382 II, XII | 12.6. Gressus Dei sunt, in cor hominis, interior uis,
383 II, XII | calcentur mala. Quando ergo ista in corde hominis fiunt, sciendum
384 II, XIII | Bene se iudicat iustus in hac uita, ne iudicetur a
385 II, XIII | Duplicem habere debet fletum in paenitentia omnis peccator,
386 II, XIII | deflendo quae gessit, tanto in deplorando profusius, quanto
387 II, XIII | profusius, quanto extitit in peccando procliuius. ~ 13.
388 II, XIII | indulgentiam abnegat. ~ 13.10. In hac uita tantundem paenitentiae
389 II, XIII | mors aeterna praeueniat, in hac uita dum estis, Deum
390 II, XIII | glorificate. ~ 13.11. Adhuc in hoc saeculo paenitentiam
391 II, XIII | Dei misericordia subuenit. In futuro autem iam non operamur,
392 II, XIII | usurpant audaciam. A malo autem in deterius uadit, qui tempus
393 II, XIII | ubi inueniri potest, nisi in hac uita in qua etiam et
394 II, XIII | potest, nisi in hac uita in qua etiam et prope est omnibus
395 II, XIII | erit, quando dixerit: ite in ignem aeternum. Modo enim
396 II, XIII | praue uiuendo paenitentiam in mortis agit periculo, sicut
397 II, XIII | Qui ergo cupit certus esse in morte de indulgentia, sanus
398 II, XIII | inrepunt, pulsantesque hominem in consuetis operibus grauius
399 II, XIIII | paenitentiam et permanere in culpam descendere in infernum
400 II, XIIII | permanere in culpam descendere in infernum post mortem est.
401 II, XIIII | pertinet, desperare uero in infernum descendere. Vnde
402 II, XIIII | scriptura ait: Impius, dum in profundum malorum uenerit,
403 II, XIIII | subtracta spe ueniae, trahat in diffidentiam quos non potuit
404 II, XIIII | potuit retinere perseueranter in culpam. Sed paenitens praeuidere
405 II, XIIII | metuat ut tamen, quamuis in magnis sceleribus, de misericordia
406 II, XIIII | inuenta, laetificat. Sicut in euangelio pastor ille exultat
407 II, XIIII | inmunditiam uitae prioris mutandam in innocentiam boni finis.
408 II, XIIII | et cauda iubetur offerri in hostiam, id est uitae extrema
409 II, XIIII | hostiam, id est uitae extrema in paenitentiam. ~ 14.7. Multi
410 II, XIIII | superna respecti gratia in extremis suis ad Deum reuertuntur
411 II, XIIII | fletibus purgant, atque in bonis factis male gesta
412 II, XIIII | paenitendo cognoscunt. ~ 14.8. In uita hominis finis quaerendus
413 II, XV | reuertantur ad Deum, eosque socios in perditione habere contendunt,
414 II, XV | deseratur homo, et perdendus in potestate daemonum relinquatur.
415 II, XV | intelleguntur daemones. Vnde et in psalmo legitur: Inmissiones
416 II, XV | 15.5. Quidam reproborum in potestate daemonum occulto
417 II, XV | manus eius diuisit eis eam in mensuram, usque in aeternum
418 II, XV | eis eam in mensuram, usque in aeternum possidebunt eam. ~
419 II, XV | diuina iustitia incedere in errorem peccati, sed tamen
420 II, XV | gesserimus, seueritatem eius in clementiam commutabimus.
421 II, XVII | modis committitur peccatum in corde, quattuor perpetratur
422 II, XVII | perpetratur et opere. Admittitur in corde suggestione daemonum,
423 II, XVII | Ignorantiae namque modo peccauit in paradiso Eua, sicut apostolus
424 II, XVII | seductus, mulier autem seducta in praeuaricatione fuit. Ergo
425 II, XVII | Effunde, inquit, iram tuam in gentes quae te non nouerunt. ~
426 II, XVIII | non possunt. Nam quamuis in hoc saeculo magna iustitiae
427 II, XVIII | nos seducimus et ueritas in nobis non est. ~ 18.2. Quaedam
428 II, XVIII | corrigendi studio ulciscatur in reum. ~ 18.3. Item sunt
429 II, XVIII | crescere. Numerositas enim in unum coacta exundantem efficit
430 II, XVIIII | noluerunt. Iudicio autem diuino in reatu nequiore labuntur
431 II, XVIIII | 19.2. Multi a crimine in crimine corruunt, qui, Dei
432 II, XVIIII | punienda committere, et in poenam commissi facinoris
433 II, XVIIII | peccati, Deo deserente, in aliud peccatum deterius
434 II, XVIIII | Deus quosdam peccare, sed in quibus iam talia peccata
435 II, XVIIII | iusto iudicio eius mereantur in detenus ire. Talia quippe
436 II, XVIIII | aliis peccatis prolabuntur in poenam quam peccata merentur. ~
437 II, XVIIII | iratus es et nos peccauimus, in ipsis fuimus semper, tamquam
438 II, XVIIII | si diceret: quia semper in peccatis fuimus, iratus
439 II, XX | suam homini abscondere, et in semetipso de peccatis propriis
440 II, XXI | uero sola poena supplicii in se uitia reprimit, quamuis
441 II, XXI | opus peccati, uiuit tamen in eo uoluntas peccandi; doletque
442 II, XXI | gratulantes extolluntur in peius. De talibus ait Salomon:
443 II, XXI | male fecerint, et exultant in rebus pessimis. ~
444 II, XXII | est autem necessitas mali in uoluntatem boni. ~ 22.1b.
445 II, XXIII | Quamuis autem graue sit, dum in usum uenerit, leue existimatur,
446 II, XXIII | Peccatum admittere cadere est in puteum; consuetudinem uero
447 II, XXIII | dimittuntur; quo protegente fit ne in deterius peccando eatur. ~
448 II, XXIII | recessum esse propheta adserit in profundum, cuius usu quasi
449 II, XXIII | cito resurgere, non est in profundum ire. ~ 23.7. Apostolus
450 II, XXIII | Apostolus legem peccati dicit in membris nostris; quae lex
451 II, XXIII | 8. Multum ueri amor agit in homine, sed resultat caro
452 II, XXIII | conscientia exultat, qui ualenter in se reprimit quod insolenter
453 II, XXIIII | necesse est unumquemque suum in deflendo commemorare peccatum. ~
454 II, XXIIII | psalmus dicit: Conuersus sum in aerumna, dum confringitur
455 II, XXV | 4. Sicut uipera a filiis in utero positis lacerata perimitur,
456 II, XXV | praeuenire; iacere autem in animo cogitationem nostrae
457 II, XXV | animo ingerunt, obscenisque in nobis motibus obrepunt.
458 II, XXV | quam meruit primus homo in poenam sui peccati. ~ 25.
459 II, XXV | cogitationi resistimus, in lapsum operis non incurrimus. ~
460 II, XXV | timendum si bona malaque in cogitationem ueniant; sed
461 II, XXVI | gessit. Duplex fit ergo in eo iudicium, quia et hic
462 II, XXVI | Abyssus abyssum inuocat in uoce cataractarum. Abyssus
463 II, XXVI | iudicium damnationis perpetuae. In uoce cataractarum, id est
464 II, XXVI | uoce cataractarum, id est in praedicatione sanctorum. ~
465 II, XXVII | intentionis etiamsi bonum in factis opus appareat, bonum
466 II, XXVII | aliqua animi intentione in oculis Dei reprobum sit. ~
467 II, XXVIII | unusquisque solium suum in introitu portarum Hierusalem.
468 II, XXVIII | uitia sunt, quae sedes suas in portis ponunt quando per
469 II, XXVIII | animae ingerunt; ideoque in ipsis portis, id est in
470 II, XXVIII | in ipsis portis, id est in ipsis sensibus regnant.
471 II, XXVIIII | uitiorum uerba non euitamus, in magno linguae prolabimur
472 II, XXVIIII | enim satis laxando linguam in leuitatis uitio defluunt,
473 II, XXVIIII | exsoluitur. ~ 29.5. Vani sermones in ore christiani esse non
474 II, XXVIIII | Vae qui sapientes estis in oculis uestris, et coram
475 II, XXVIIII | secundum Deum sapit. ~ 29.12. In suam dicunt contumeliam
476 II, XXVIIII | corroborat, ut tanto solidius in Deum figatur interius, quanto
477 II, XXVIIII | aperit et uirus quod feruet in animo facile reicit. Vulnera
478 II, XXX | hominem multa falsitas etiam in ueritate suspectum. ~ 30.
479 II, XXX | ut ait apostolus, et tunc in seipso quisque gloriam habebit,
480 II, XXX | habebit, id est occulte in sua conscientia, non palam
481 II, XXX | sua conscientia, non palam in aliena lingua. ~ 30.11.
482 II, XXX | 30.13. Qui laudatur, in auditorum amore inseritur,
483 II, XXXI | iurationem, nec eam utendam nisi in sola necessitate. ~ 31.2.
484 II, XXXI | oporteat hoc tantum esse in ore: "Est, est; non, non".
485 II, XXXI | reus fit qui et Dei nomen in uanum adsumit, et proximum
486 II, XXXI | sacramentum quam permanere in stupri flagitium. ~ 31.10.
487 II, XXXII | uitio, qui occasionem euitat in perpetrando peccato. Nam
488 II, XXXII | perfecte uitantur, suos in se faciunt relabi auctores.
489 II, XXXII | labor est. Non enim potest in unius obseruatione uirtutis
490 II, XXXII | cuius alia uitia dominantur in corde. ~ 32.6. Nonnunquam
491 II, XXXII | 32.7. Nonnulli non antea in errorem uitiorum labuntur,
492 II, XXXII | perdunt, sicut rex Babylonis in oculis Sedeciae prius filios
493 II, XXXIII | euitantur parua, incedatur in maximis; et dum defenduntur
494 II, XXXIII | apostoli meruerunt. ~ 33.4. In cordibus saeculariter uiuentium
495 II, XXXIII | Aliquando utiliter peccatur in minimis uitiis ut maiora
496 II, XXXIIII | discretioni non seruiunt, in uitiis transeunt. Nam saepe
497 II, XXXIIII | dum plus est quam oportet, in iracundiae uitium transit,
498 II, XXXIIII | intemperanter agat et de uirtute in uitium transeat. ~ 34.6.
499 II, XXXIIII | aliquod donum Dei quod meruit in suam laudem conuertit, aut
500 II, XXXIIII | suam laudem conuertit, aut in malos usus adsumit, procul
1-500 | 501-1000 | 1001-1012 |