Liber,  Caput

 1        I,  V       |              nostrarum passionum, seu carnis contumelias descendisse
 2        I,  X       |     infirmitatis. Ideoque pro infirma carnis conditione reditum patet
 3        I,  XII     |             anima, ex ipso participio carnis, hominis nomen accepit,
 4        I,  XII     |              sed fuscatur conmixtione carnis qua retinetur inclusa. Ex
 5        I,  XIII    |                     XIII. De sensibus carnis. ~ 13.1. Non uirtute, non
 6        I,  XIII    |               utendis sufficit sensus carnis, non pro spiritalibus capiendis.
 7        I,  XIII    |          aliter esse nisi praeterquam carnis sensu concipiunt. ~ 13.2b-3a.
 8        I,  XIII    |           Multa cogitantes sine sensu carnis et sine imaginibus uiuis,
 9        I,  XIII    |          considerationis suae, sensus carnis, non intellegentia mentis
10        I,  XIIII   |         suscepit carnem, non tamen ex carnis libidinosa contagione.
11        I,  XIIII   |             Nam ostensa Christus suae carnis mortalitate quam interimeridam
12        I,  XXVI    |              contemplationem, absorta carnis infirmitate, conualuerint. ~
13        I,  XXVII   |            innox et impius simul fine carnis, non poena damnationis. ~
14        I,  XXVII   |         indoctus moriuntur, sed morte carnis, non poena damnationis.
15       II,  II      |              credendum est quod sensu carnis dinoscimus, sed magis etiam
16       II,  VIIII   |               conuersus, si mox omnes carnis stimulos calcare cupiat,
17       II,  VIIII   |               adhuc aliqua aduersa de carnis molestiis tolerat, non frangatur,
18       II,  XVII    |    suggestione daemonum, delectatione carnis, consensione mentis, defensione
19       II,  XXVIII  |                   XXVIII. De sensibus carnis. ~ 28.1-2. Per sensus carnis
20       II,  XXVIII  |          carnis. ~ 28.1-2. Per sensus carnis morbus inrepit mentis. Vnde
21       II,  XXVIII  |              ponunt quando per sensus carnis labem animae ingerunt; ideoque
22       II,  XXVIII  |             per portas ita per sensus carnis animam inrepunt et eam inlecebrando
23       II,  XXXVIII |           eius sentitur. Luxuria uero carnis ideo notabilis omnibus est,
24       II,  XXXVIII |                et non sentit, labitur carnis luxuria, ut per hac humiliatus
25       II,  XXXVIIII|               plerumque in abominanda carnis inmunditia itur. Nam alterum
26       II,  XXXVIIII|             mentis salua fit castitas carnis. Deus autem nonnunquam deicit
27       II,  XXXVIIII|         occultam mentis superbiam per carnis manifestam ruinam. ~ 39.
28       II,  XXXVIIII|            contra Deum tumuit, statim carnis libidinem sensit, et pudenda
29       II,  XXXVIIII|          superbiam mentis et luxuriam carnis. Vnde et Dominus ad Iob
30       II,  XXXVIIII|                per loca uero humentia carnis demonstratur luxuria. Per
31       II,  XXXVIIII|           suggestione, pro conditione carnis, temptamentis sollicitatur. ~
32       II,  XXXVIIII|        sollicitatur. ~ 39.11. Stimuli carnis qui in Paulo excitante Satanae
33       II,  XXXVIIII|           existunt superbi ut cadant, carnis uitio humiliantur ut surgant. ~
34       II,  XXXVIIII|                immo amentium, incerta carnis libido, sicut experta; nec
35       II,  XXXVIIII|           regnat. ~ 39.18. Fornicatio carnis adulterium est, fornicatio
36       II,  XXXVIIII|         maximi est sceleris, quia per carnis inmunditiam templum Dei
37       II,  XXXVIIII|       meretricis. ~ 39.21. Maxime per carnis luxuriam humanum genus subditur
38       II,  XL      |     delectatio dulcior inuenitur quam carnis. Castitas enim fructus suauitatis
39       II,  XL      |           mentem corruptam inuenerit, carnis procul dubio incorruptionem
40       II,  XL      |             Nihil prodest incorruptio carnis, ubi non est integritas
41       II,  XL      |     subtrahitur, quamuis hunc luxuria carnis non polluat, diuersa tamen
42       II,  XL      |                sed hoc pro turbulenta carnis et libidinosa consuetudine
43       II,  XLI     |           bella suscipere, nisi prius carnis edomuerit cupiditates. ~
44       II,  XLIII   |              faciunt; luxuriam quoque carnis utraque aequaliter gignunt. ~
45       II,  XLIII   |             adserentes ad castimoniam carnis etiam aquae abstinentiam
46       II,  XLIIII  |          Sollicita igitur discretione carnis est moderanda materies,
47       II,  XLIIII  |         laxetur. ~ 44.14. Infirmitate carnis nimia praeualente, ad perfectionem
48      III,  I       |                dum uero aut animi aut carnis dolore adteritur, a mundi
49      III,  II      |             Satanae angelo instigante carnis tolerabat stimulos. Flagellatur
50      III,  II      |              est Satanae in interitum carnis, ut spiritus saluus esset. ­
51      III,  III     |                   III. De infirmitate carnis. ~ 3.1. Esse nonnullos eiusdem
52      III,  III     |          emendetur. Namcitius uulnera carnis sentiuntur quam animae;
53      III,  III     |              quam animae; ideoque per carnis flagello errantes citius
54      III,  III     |               increpationem in oculis carnis, confestim resoluta est
55      III,  III     |              non uror?Naminfirmitatem carnis utilem esse idem apostolus
56      III,  V       |               animal est, hoc est per carnis luxuriam temptat. Vnde serpens
57      III,  V       |              et Paulus habet stimulos carnis quibus humilietur, non habet
58      III,  V       |        huiusmodi Satanae in interitum carnis, ut spiritus saluus sit.
59      III,  V       |               Datus est mihi stimulus carnis angelus Satanae, qui me
60      III,  XV      |              summis ad infima pondere carnis inclinata reflectitur. ~
61      III,  XXI     | propinquitatis, ut, dum illis gratiam carnis praestare studet, ipse ab
62      III,  XXXIII  |              mortificationem propriae carnis debet, et dispensationem
63      III,  LVIIII  |             mala utuntur qui luxuriam carnis coniugali honestate restringunt.