Liber,  Caput

 1        I,  VIIII   |                 9.8. Cuncta mala per peccatum primi hominis pro poena
 2        I,  VIIII   |           omni ex parte fuerant ante peccatum subiecta. ~ 9.9b. Nostro
 3        I,  X       |        peccarent. Homines autem post peccatum idcirco reuertuntur ad ueniam,
 4        I,  XI      |            est. ~ 11.7. Homo propter peccatum tunc traditus est diabolo
 5        I,  XIIII   |               14.12. Christus, sicut peccatum quod poena dignum est non
 6        I,  XXIII   |       perimitur. ~ 22.3. Cur paruuli peccatum originale carentes per baptismum,
 7        I,  XXVII   |           Alioquin apud Deum et ipsa peccatum est. Inde est quod ait Iob:
 8       II,  I       |         inquit, bonum et nonfacienti peccatum est. ~ 1.10. Simplicitatem
 9       II,  II      |            enim quod non est ex fide peccatum est. ~ 2.4. Fides nequaquam
10       II,  XIII    |           committat. Nam qui plangit peccatum, et iterum admittit peccatum,
11       II,  XIII    |         peccatum, et iterum admittit peccatum, quasi si quis lauet laterem
12       II,  XVI     |              uomitum et paenitens ad peccatum. Multi enim lacrimas indesinenter
13       II,  XVII    |        peccato. ~ 17.1. Duobus modis peccatum committitur, id est aut
14       II,  XVII    |           Quattuor modis committitur peccatum in corde, quattuor perpetratur
15       II,  XVII    |    perpetratur.   17.3. Tribus modis peccatum geritur, hoc est ignorantia,
16       II,  XVII    |       Christum negauit; unde et post peccatum amarissime fleuit. ~ 17.
17       II,  XVIII   |           qui ait: Si dixerimus quia peccatum non habemus, ipsi nos seducimus
18       II,  XVIII   |          enim maius cognoscitur esse peccatum, quanto maior qui peccat
19       II,  XVIIII  |              addere. ~ 19.3-4. Saepe peccatum alterius peccati causa est;
20       II,  XVIIII  |       ingluuie. ­ Poena uero peccati peccatum admittitur, quando pro merito
21       II,  XVIIII  |              Deo deserente, in aliud peccatum deterius itur, de quo amplius
22       II,  XVIIII  |          sordidetur. Ergo praecedens peccatum causa est sequentis peccati,
23       II,  XVIIII  |      sequentis peccati, sequens uero peccatum poena est praecedentis delicti.
24       II,  XX      |         propriis erubescere. ~ 20.4. Peccatum perpetrare crimen est, peccatum
25       II,  XX      |      Peccatum perpetrare crimen est, peccatum praedicare clamor est de
26       II,  XX      |               Ex eo ipso quo quisque peccatum quod agit abscondit, iudicii
27       II,  XXI     |              bonum, nec eum delectat peccatum, etiam si sceleris inpunitas
28       II,  XXI     |              2-3. Quidam et diligunt peccatum, et faciunt; quidam diligunt
29       II,  XXI     |            et non diligunt. Nonnulli peccatum non faciunt et tamen iustitiam
30       II,  XXI     |           autem peccat qui non solum peccatum diligit, sed et facit, quam
31       II,  XXI     |              facere, sed et diligere peccatum. ­ Nam sunt quidam qui confestim
32       II,  XXII    |     priuantur. ~ 22.2. Item nonnulli peccatum uoluntate, non necessitate
33       II,  XXIII   |     consuetudine. ~ 23.1. Melius est peccatum cauere quam emendare. Facilius
34       II,  XXIII   |            cognoscimur. ~ 23.2. Omne peccatum, antequam admittatur, amplius
35       II,  XXIII   |             gradibus, coalescit omne peccatum: cogitatio namque praua
36       II,  XXIII   |        iacentis adprehendat. ~ 23.4. Peccatum admittere cadere est in
37       II,  XXIII   |            ut etiam quando non uult, peccatum admittat. A lapsu uero cito
38       II,  XXIII   |           quod si humana fragilitate peccatum subrepserit, confestim erit
39       II,  XXIII   |              quasi uinculum plaustri peccatum. Trahit enim iniquitatem
40       II,  XXIIII  |       secundum psalmi sententiam: Et peccatum meum contra me est semper.
41       II,  XXIIII  |              in deflendo commemorare peccatum. ~ 24.2. Apud iustum recordatio
42       II,  XXIIII  |              dum confringitur spina, peccatum meum cognitum feci, et dixi:
43       II,  XXXVIII |            aut in exordio mentem per peccatum prosternit, aut nouissime
44       II,  XXXVIIII|          castitatis, adhuc in homine peccatum regnat. Certe si amplius
45       II,  XXXVIIII|             de commissa fornicatione peccatum regnat in homine; sed si
46       II,  XL      |             senectutem. ~ 40.6. Omne peccatum per paenitentiam recipit
47      III,  II      |            homo plerumque a Deo ante peccatum ne malus sit, ut Paulus,
48      III,  II      |            Flagellatur etiam et post peccatum, ut corrigatur, sicut ille
49      III,  VI      |       contemplamur. ~ 6.13. Non esse peccatum quando nolentes imaginibus
50      III,  VI      |             inludimur; sed tunc esse peccatum si, antequam inludamur,
51      III,  VII     |              21. Quorundam oratio in peccatum conuertitur, sicut de Iuda
52      III,  VII     |           quia eius oratio non delet peccatum, sed et ipsa uertitur in
53      III,  VII     |              sed et ipsa uertitur in peccatum. Sicut Iudaei uel heretici,
54      III,  VII     |       meritum, sed mutatur potius in peccatum. ~ 7.22. Ideo interdum oratio
55      III,  XXIIII  |              quae in te sunt praeter peccatum. ~ 23.2c. Non declinat ad
56      III,  XXXVIII |           languidum doctor est agens peccatum, cuius malum ad corpus peruehitur,
57      III,  XLVII   |            subditis. ~ 47.1. Propter peccatum primi hominis humano generi
58      III,  XLVII   |             seruitutem. Et licet per peccatum humanae originis, tamen
59      III,  LI      |             retentant. ~ 50.9. Cuius peccatum quisque sequitur, necesse
60      III,  LIIII   | principesmalisunt, sic principis est peccatum quando iudices iniqui existunt. ~
61      III,  LX      |          ipsud misericordiae opus in peccatum conuertitur. ~ 60.10. In