Liber,  Caput

 1        I,  I      |        deserente Deo, de bono in malum mutatur. Sic et angelus,
 2        I,  VIII   |          bona. Nihil ergo natura malum, quando et ipsa quae in
 3        I,  VIIII  |                      VIIII. Unde malum. ~ 9.1. Malum a diabolo
 4        I,  VIIII  |        VIIII. Unde malum. ~ 9.1. Malum a diabolo non est creatum,
 5        I,  VIIII  |      inuentum, et ideo nihil est malum, quia sine Deo factum est
 6        I,  VIIII  |     factum est nihil. Deus autem malum non fecit. Non quia alicubi
 7        I,  VIIII  |       alicubi aut aliquando erat malum unde fieret diabolus malus,
 8        I,  VIIII  |     recte dicitur ab eo inuentum malum. ~ 9.2a. Nullam esse naturam
 9        I,  VIIII  |    commutabilis ut creatura est. Malum uero ideo natura nulla est,
10        I,  VIIII  |       discedit, natura manet, et malum quod inerat nusquam est. ~
11        I,  VIIII  |       Ita in rebus permixtum est malum, ut naturae bonum ad conparationem
12        I,  VIIII  |          bona. Nihil ergo natura malum, quando et ipsa quae in
13        I,  VIIII  |       extremum uermiculum natura malum dixeris, uniuersae creaturae
14        I,  XVI    |       iuxta prophetam de malo ad malum labuntur, et Dominum non
15        I,  XXVIIII|      quos actio similes fecit in malum. ~ 29.2. Sicut unusquisque
16       II,  VI     |  aliquando conuertitur, bonus ad malum aliquando reflectitur. Vult
17       II,  VII    |     bonum, nisi correctum fuerit malum, nec poterit quisquam ad
18       II,  XI     |        fuimus imitari iniquos in malum, cur pigri sumus imitari
19       II,  XIII   |        bonum non fecit, seu quia malum per audaciam perpetrauit.
20       II,  XIII   |       confunditur; iste, quia se malum fecisse memoratur. ~ 13.
21       II,  XIIII  |       sed per affectum bonum uel malum itur recediturue a Deo.
22       II,  XVII   |          ac deliberatione mentis malum agit; infirmitate autem
23       II,  XXI    |       non peccat, horrescit omne malum, amplectendo iustitiae bonum,
24       II,  XXI    |        solum non dolent gessisse malum, sed etiam de ipso malo
25       II,  XXV    |         Esaiam: Auferte, inquit, malum cogitationum uestrarum ab
26       II,  XXV    |        iuuat quod inter bonum et malum sensu prudentiore discernimus,
27       II,  XXVI   |          potest, qui plene nouit malum esse quod gessit. Duplex
28       II,  XXVIIII|          qua uel bonum bene, uel malum male, seu bonum male, uel
29       II,  XXVIIII|        male, seu bonum male, uel malum bene profertur. ­ Bonum
30       II,  XXVIIII|    humiliter adnuntiare uidetur. Malum male loquitur qui quodlibet
31       II,  XXVIIII|  adroganter praedicare sentitur. Malum bene loquitur qui, aliquod
32       II,  XXVIIII|          quod debuit non egit et malum quod non oportebat admisit. ~
33       II,  XXX    |   redeunt. ~ 30.12. Bona mens ad malum nec praemiis nec terroribus
34       II,  XXXI   |     conseruandum sacramentum quo malum incaute promittitur, ueluti
35       II,  XLIII  |       sit nesciat. Vnde etiam et malum non sentitur quod per ebrietatem
36       II,  XLIIII |        caro pondere inediae, nec malum agat postea, nec bene facere
37      III,  III    |         accipitur, nec semper in malum. In bonum enim accipitur,
38      III,  III    |          nos in salutari tuo. In malum uero, iuxta illud: in tempore
39      III,  V      |          debet ut inter bonum et malum praediti ratione diiudicent,
40      III,  VII    |       non dimittit. Quod geminum malum, dum quisque a semetipso
41      III,  XXV    |       habeat contrarium inuidiae malum; sola miseria caret inuidia,
42      III,  XXVIII |     proximi conseruanda: unum ne malum quis inferat; alterum ut
43      III,  XXXII  |       illud ex Salomone: Bona in malum conuertit impius, et electis
44      III,  XXXII  |      Pleriquemalisimiles sibi in malum defendunt, et patrocinio
45      III,  XXXVIII|       uiuentes, forma ceteris in malum existunt, qui in bonis exemplum
46      III,  XXXVIII|        est agens peccatum, cuius malum ad corpus peruehitur, dum
47      III,  XLIIII |      bonus docet bonum, et malus malum, et bonus malum et malus
48      III,  XLIIII |         et malus malum, et bonus malum et malus bonum; quod tamen
49      III,  XLVIII |       quando Deo donante est, ut malum timore coerceat, non ut
50      III,  XLVIII |          coerceat, non ut temere malum committat. Nihil autem peius
51      III,  L      |       indulgent. ~ 50.3. Reddere malum pro malo uicissitudo iustitiae
52      III,  L      |  clementiam addit iustitiae, non malum pro malo culpatis reddit,
53      III,  LI     |      prompti sunt sequi reges in malum, sic pigri sunt imitare
54      III,  LVII   |        tenebras; ueniet super te malum, et nescies, et inruet super
55      III,  LVII   |      Illi enim praua faciendo in malum proficiunt, isti patiendo
56      III,  LVII   |        homines, Deo permittente, malum quod concupiscunt perficiunt,
57      III,  LVII   |       est per prophetam: Si erit malum quod Dominus non fecit.
58      III,  LVIIII | honestate restringunt. Sed sicut malum bene uti bonum est, sic
59      III,  LVIIII |          et sicut bonum male uti malum est, sic malum male uti
60      III,  LVIIII |          male uti malum est, sic malum male uti pessimum est. ~