Liber, Caput
1 I, VII | 1. Nulla ante principium mundi fuisse tempora, quia, dum
2 I, VII | creatura, in principio tamen mundi factum esse credendum est.
3 I, VIII | est mundus. ~ 8.2. Ratio mundi de uno consideranda est
4 I, VIII | maneret aeterno consilio huius mundi constructio, nec tempus
5 I, X | 4. Ante omnem creationem mundi creati sunt angeli et ante
6 I, X | sunt, ut curas administrent mundi, et regant omnia iussu Dei,
7 I, XIIII | Ob hoc infirma et stulta mundi elegit, ut fortiora et sapientiora
8 I, XVI | hereticorum ecclesiae in partibus mundi coartantur; haec uero in
9 I, XVI | Hereses aut in aliquem angulum mundi, aut in unam gentem inueniuntur
10 I, XVII | ad uitam. ~ 17.2. Multum mundi philosophi praedicantur
11 I, XVII | ad Deum. Philosophi autem mundi utique Deum cognouerunt,
12 I, XIX | sequuntur ad internicionem mundi pertinentia. Vnde et dicit:
13 I, XIX | sequuntur ad internicionem mundi pertinentia,] rursus ad
14 I, XXV | Quanto propinquius finem mundi diabolus uidet, tanto crudelius
15 II, I | scientibus Deum ignorantiam mundi. Perfecte autem scit qui
16 II, II | noscuntur. ~ 2.14. Amatores mundi pugnant aliquando pro fide,
17 II, XVI | peccatoribus dicit: Lauamini, mundi estote; lauatur itaque et
18 II, XL | uxore est, cogitat quae sunt mundi; etpropter fornicationem
19 II, XLI | libera, quae desideriis huius mundi et cupiditatibus inhiat.
20 II, XLI | recessuri a uita. Si bona mundi huius peritura credimus,
21 II, XLIIII | a malitiae actibus, et a mundi ieiunat ambitionibus. ~
22 III, I | carnis dolore adteritur, a mundi amore retrahatur. Temptari
23 III, VII | dum se per incuriam uana mundi ingerunt in cuiuscumque
24 III, VIII | mentis erudit, seu quod a mundi uanitatibus abstractum hominem
25 III, XIII | fecit Deus sapientiam huius mundi? ~ 13.7. Fastidiosis atque
26 III, XVI | XVI. De contemptoribus mundi. ~ 16.1. Ea quae saeculi
27 III, XVI | plusque aduersitatibus mundi gaudent quam prosperitatibus
28 III, XVI | Seruis autem Dei cuncta huius mundi contraria sunt, ut dum ista
29 III, XVI | Qui post renuntiationem mundi ad supernam patriam sanctis
30 III, XVII | enim quisque a consortio mundi abstrahitur, nec cupiditas
31 III, XVIIII | appetunt, tanto procliuius ad mundi amorem denuo reducuntur.
32 III, XXII | XXII. De his qui mundi amore praepediuntur. ~ 22.
33 III, XXII | timent carere oblectamenta mundi. Prouocat quidem eos amor
34 III, XXII | Quaecumque mens procellis mundi huius inuolueris, lignum
35 III, XXII | simititudo a uoluptatibus mundi conati redire ad Deum, retinentibus
36 III, XXII | Dei extincti sunt et per mundi appetitum a luce supernae
37 III, XXII | quos post renuntiationem ad mundi amorem reduxerit. Et maxime
38 III, XXXVIIII| dispositione, ob iniurias mundi ferendas et turbines, quosdam
39 III, XLVII | acceptio apud Deum, qui mundi elegit ignobilia et contemptibilia,
40 III, XLVIII | saeculi aut prosperitatibus mundi instanti desudat labore,
41 III, XLVIII | 4. Quanto quisque curis mundi maioribus occupatur, tanto
42 III, XLVIII | unus ex illis] ~ 48.9. Dum mundi reges sublimiores se ceteris
43 III, LVIIII | LXIII. De amatoribus mundi. ~ 59.1. Mundi amatores
44 III, LVIIII | amatoribus mundi. ~ 59.1. Mundi amatores non solum ex eo
45 III, LVIIII | Grauius torquetur impius mundi exaggerando commoda, quam
46 III, LVIIII | tolerando aduersa. Qui enim bona mundi diligit, uelit non uelit,
47 III, LVIIII | Iohannis, qui contra huius mundi amatores sic ait: Dicis
48 III, LX | praeter hoc, temptatio est mundi lucrum, tantoque maiora
|