Liber,  Caput

 1        I,  XIIII |               usque ad consummationem saeculi. ~ 14.18. Sedet Christus
 2        I,  XXVI  |               conpleri. In fine autem saeculi zizaniam a frumento disiungi. ~
 3       II,  X     |           operamur. ~ 10.4. Omnis ars saeculi huius strenuos amatores
 4       II,  X     |          uerbum Dei, et sollicitudine saeculi, uel fallacia diuitiarum
 5       II,  XXII  |           inopiam; et, dum praesentis saeculi necessitatem refugiunt,
 6       II,  XL    |              hoc mundo sollicitudinem saeculi amittit, et in futuro aeternum
 7       II,  XLIIII|              Sancti, quandiu in huius saeculi uita inhabitant, desiderio
 8      III,  V     |               de aquis, quia in huius saeculi mare uolubili uersatur astutia.
 9      III,  V     |             sit; serpens, ut in huius saeculi mare insana iactetur fluctuatione. ­
10      III,  VI    |        spiritus eos quos incumbere in saeculi amore conspiciunt, dormientes
11      III,  VII   |            oratio quam in suo tempore saeculi non interueniunt curae;
12      III,  VII   |               oratione cogitationibus saeculi fuerit occupatus. Tunc ergo
13      III,  VIIII |              qui sese de exterioribus saeculi curis abstrahit, et totum
14      III,  XV    |           sepeliuntur, ita ab actione saeculi recedentes eos uita actiua
15      III,  XVI   | contemptoribus mundi. ~ 16.1. Ea quae saeculi amatoribus cara sunt, sancti
16      III,  XVI   |                ut Deo uiuant; ideoque saeculi huius blanditias calcant,
17      III,  XVI   |              reflexus, in curis huius saeculi incidit, si ad memoriam
18      III,  XVI   |               hic securius quam huius saeculi nihil adpetere? Qui enim
19      III,  XVII  |            sanctis qui se a consortio saeculi separant. ~ 17.1. Sancti
20      III,  XVII  |       delectentur; quantoque ab huius saeculi conuersatione se subtrahunt,
21      III,  XVII  |           rarum est ut quisquis inter saeculi uoluptates positus a uitiis
22      III,  XVIIII|             quia non pro Deo, sed pro saeculi honore portare studet crucis
23      III,  XXI   |            XXI. De monachis qui curis saeculi occupantur. ~ 21.1a. Hii
24      III,  XXI   |               Namdum se per innumeras saeculi cogitationes aspargit, ad
25      III,  XXII  |        Christi, sed reuocat cupiditas saeculi. Qui proinde obliuiscuntur
26      III,  XXII  |               id est tempestate huius saeculi libereris. Namnullus te
27      III,  XXII  |        retinentibus eum cupiditatibus saeculi, ei qui dormitans exsurgere
28      III,  XXII  |              illos in concupiscentiis saeculi ferit, quos post renuntiationem
29      III,  XXII  |        diabolus monachum, ut quem per saeculi amorem retinere non potuit,
30      III,  XLVIII|               in adpetendis honoribus saeculi aut prosperitatibus mundi
31      III,  XLVIII|        perpetuum regnat, et de gloria saeculi huius ad aeternam transmeat
32      III,  LII   |            Sub religionis disciplinam saeculi potestates subiectae sunt;
33      III,  LIII  |               6. Cognoscant principes saeculi Deo debere se rationem propter
34      III,  LVIII |          prodesse saluti temptationes saeculi quam prosperitates, nam
35      III,  LVIIII|             diligimus. ~ 59.3. Sciant saeculi lucra sectantes quantum
36      III,  LVIIII|            mortui non sunt. Bona enim saeculi diligunt, et tamen ipsa
37      III,  LX    |             atque in tantum ad regnum saeculi futuri proficiunt, ut etiam
38      III,  LXII  |          contemplatione illius, huius saeculi blanditias caueat. Scriptum