Liber, Caput
1 I, VIIII | contrapositum nominatur, et fit pulchra elocutio quando
2 I, XIIII | ne inperfecta, si adhuc fit; sed sit aeterna, sit et
3 I, XXVIII | unde gaudeant. ~ 28.3. Apta fit conparatio de camino trium
4 I, XXX | color candidus nigro colori fit pulchrior, ita et sanctorum
5 II, X | promptissimos; et hoc proinde fit quia praesentem habet operis
6 II, XI | species picta formetur; sicque fit ad imaginem similis ille
7 II, XIIII | de cuius regressu magnum fit gaudium patris. Non aliter
8 II, XX | erubescit ipse sibi iam iudex fit. ~
9 II, XXI | Sicque ad conparationem mali fit deterius dum de uitiis gratulantes
10 II, XXIII | dimittuntur; quo protegente fit ne in deterius peccando
11 II, XXV | nobis motibus obrepunt. Sed fit hoc pro conditione mortali
12 II, XXVI | esse quod gessit. Duplex fit ergo in eo iudicium, quia
13 II, XXX | propter hominum laudem; sicque fit ut et isti mentiendo pereant,
14 II, XXXI | intellegit. Dupliciter autem reus fit qui et Dei nomen in uanum
15 II, XXXIII | ad superbiam itur. Vnde fit ut duplicati sit criminis
16 II, XXXIIII | ex se uitia gignunt; quod fit per inmoderatum animi appetitum,
17 II, XXXIIII | minime relaxantur. Sicque fit ut quae congruo loco uirtutes
18 II, XXXVIIII| humilitatem mentis salua fit castitas carnis. Deus autem
19 II, XXXVIIII| 7. Ad conparationem mali fit deterius, quando non solum
20 II, XXXVIIII| tanto perditis dulcior fit, ut superari difficile sit.
21 II, XLII | cupiditate sumuntur. Sicque fit ut non sit in culpa ciborum
22 II, XLIIII | cum modo et temperamento fit, salutare est; quicquid
23 II, XLIIII | ultra modum est, perniciosum fit studiumque suum in contrarium
24 III, VI | Deo permittente, malorum fit ad uindictam, iustorum ad
25 III, VII | temporaliter audiuntur, pro eorum fit salute qui eos adfligunt,
26 III, XXIIII | 23.16. Tanto quisque fit ueritati uicinior, quanto
27 III, XXV | inuidiae liuore tabescunt. Quo fit ut nec illi corrigantur
28 III, XXVIIII | 29.3. Tunc quisque magis fit pietati iustitiaeque diuinae
29 III, XXXVIII | praepositorum exemplo, plerumque fit uita deterior subditorum,
30 III, XLIIII | dicentis, aut pro audientis fit merito, ut modo pro culpa
31 III, XLIIII | malus bonum; quod tamen fit iuxta meritum populorum. ~
32 III, XLVI | superbia, et quod a bonis pie fit, crudeliter fieri putatur
33 III, XLVI | oculo quod a bonis recto fit animo. ~ 46.18-20a. Notandum
34 III, LVII | Dominus; sed quotiens ita fit, de Dei indignatione procedit,
|