Liber, Caput
1 I, V | scripturis sacris non caro, sed diuina cognitio intellegitur eadem
2 I, VI | Omnia tempora praecedit diuina aeternitas, nec in Deo praeteritum,
3 I, VIII | referens eamque melius in diuina ratione conspiciens, continuo
4 I, VIII | consuetudine uiluerunt. Ideoque sic diuina scrutare opera, ut semper
5 I, X | eos contemplatio mutari diuina. ~ 10.4. Ante omnem creationem
6 I, X | angeli mittuntur. Qui tamen diuina potestate coercentur ne
7 I, XVIII | opere, iam facta sunt in diuina praedestinatione. Nobis
8 I, XVIII | et melius. ~ 18.11. Lex diuina in tribus distinguitur partibus,
9 I, XVIII | pronuntiata sunt. ~ 18.12. Lex diuina triplici sentienda est modo:
10 I, XXV | persecutionis ira mouetur, diuina iustitia permittente, ut
11 I, XXVII | secura est, nisi pietate diuina, ut et ipsa iustitia qua
12 II, V | sanguine uenit cruentus, sed diuina gratia in cruce mutatur. ~
13 II, V | sumus. Vtamur ergo optime diuina beneficia quatenus et Deum
14 II, VIIII | premitur, dum per Moysen diuina illi cognitio aperitur.
15 II, XI | enim ad boni incitamentum diuina quibus admoneremur praecepta
16 II, XV | Quidam electorum dimittuntur diuina iustitia incedere in errorem
17 II, XVIIII | uocatur induratio ueniens de diuina iustitia. Hinc est quod
18 II, XXIII | euelli nequaquam ualeat, nisi diuina gratia manum iacentis adprehendat. ~
19 II, XXV | 25.7. Dum unusquisque diuina inluminatione praeuenitur,
20 II, XXXVIII| uetita contemptui habeat diuina praecepta. Recte ergo initium
21 III, II | 1. Gemina percussio est diuina; una in bonam partem, qua
22 III, II | non expiat. ~ 2.7. Omnis diuina percussio aut purgatio uitae
23 III, V | diffundantur, a potestate tamen diuina non egrediuntur, ne tantum
24 III, V | saeuit, quando se uirtute diuina ab eo expellendum cognoscit.
25 III, V | mersos tenuit, potentia diuina per paenitentiam ab eius
26 III, VII | Namreuera tunc inpetranda diuina munera credimus, quando
27 III, VII | aduersis. Prouidentia uero diuina temporaliter eorum desiderio
28 III, VII | modulatio, sed tantum uerba diuina, quae ibi dicuntur debeant
29 III, VIII | non impleuit opere, quod diuina didicit iussione. ~
30 III, XI | superbis clauduntur. Namquamuis diuina eloquia in lectione adrogantibus
31 III, XXIIII | sinistram se uertit, qui de diuina indulgentia peccandi licentiam
32 III, XXIIII | uenerentur. Quibus bene diuina uoce dicitur: Vae uobis,
33 III, XXXVII | confodiunt. ~ 37.3.[Qui diuina praedicant et ex eius praedicationis
34 III, XLIIII | doctoris. ~ 44.2. In potestate diuina consistit cui uelit Deus
|