Liber,  Caput

 1        I,  VIIII   |       peccatum primi hominis pro poena sunt translata in uniuersum
 2        I,  X       |          et beatis angelis omnis poena longe est, quia nunquam
 3        I,  X       |          est, quia nunquam simul poena et beatitudo conueniunt.
 4        I,  XI      |         ut sit in hominis animo, poena peccati est ex primo homine
 5        I,  XIIII   |    Christus, sicut peccatum quod poena dignum est non admisit,
 6        I,  XIIII   |        saluatoris, quanquam sine poena supplicii, tamen non in
 7        I,  XXIII   |      causa est: baptismum enim a poena aeterna, non a praesentis
 8        I,  XXIII   |    supplicio liberat, quod, si a poena praesenti homines liberarentur
 9        I,  XXIII   |         tamen quaedam temporalis poena, ut illa uita feruentius
10        I,  XXVII   |    impius simul fine carnis, non poena damnationis. ~ 27.5. Doctus
11        I,  XXVII   | moriuntur, sed morte carnis, non poena damnationis. Omnia autem
12        I,  XXVII   |  purgationem temporalis proficit poena; quibusdam uero hic inchoat
13        I,  XXVIII  |          28.1. Duplex damnatorum poena est in gehenna, quorum et
14        I,  XXVIIII |   similibus iungere, ut ex aequo poena constringat, quasi in fasciculum,
15        I,  XXVIIII |         suppliciis additur etiam poena defunctis, sicut apud inferos
16        I,  XXX     |       dum debita damnantur impii poena. ~ 30.4. Post resurrectionem,
17       II,  VIII    |         scilicet iam non peccati poena seruos conprimit, sed amor
18       II,  XVIIII  |        nimia uentris ingluuie. ­ Poena uero peccati peccatum admittitur,
19       II,  XVIIII  |   peccati, sequens uero peccatum poena est praecedentis delicti.
20       II,  XVIIII  |     sequuntur sint praecedentium poena. ~ 19.5. Praecedentium peccatorum
21       II,  XVIIII  |         Praecedentium peccatorum poena ipsa uocatur induratio ueniens
22       II,  XXI     |       promittatur. Qui uero sola poena supplicii in se uitia reprimit,
23       II,  XXVI    |     punitur, et illuc perpetuali poena damnatur. ­ Hoc enim significat:
24       II,  XXVIIII |     ponitur, pro sermone iniusto poena exsoluitur. ~ 29.5. Vani
25       II,  XXXVIII |      superbis aliud culpa, aliud poena, sed ipsa culpa sit illis
26       II,  XXXVIII |          ipsa culpa sit illis et poena. ~ 38.9. De superbia nasci
27       II,  XXXVIIII|  proponantur, quia nimirum omnis poena grauioris supplicii formidine
28      III,  II      |       induuntur qui et temporali poena et aeterna dannantur. Vnde
29      III,  II      |       contere eos, id est gemina poena, praesenti scilicet et futura. ~
30      III,  VIII    |        promptissimus. Minor enim poena est nescire quid appetas,
31      III,  XLVII   |      primi hominis humano generi poena diuinitus inlata est seruitutis,
32      III,  LXII    |   lauantur manus quia, dum eorum poena conspicitur, conspicientis