Liber,  Caput

 1        I,  XXVII  |                           XXVIII. De iudicio. ~ 27.1. Iudicii diem nouit
 2        I,  XXVII  |        speratur perditio. ~ 27.8. In iudicio, reprobi humanitatem Christi,
 3        I,  XXVII  | conscientiarum et mitis apparebit in iudicio Christus electis et terribilis
 4        I,  XXVII  |  differentiae uel ordines hominum in iudicio, hoc est electorum et reproborum.
 5        I,  XXVIIII|        unusquisque sanctus in futuro iudicio pro quantitate uirtutum
 6        I,  XXVIIII|               Impii ex hoc durius in iudicio puniendi sunt mentis dolore,
 7       II,  VI     |        mortem. Vtraque diuino agitur iudicio, ut semper electos superna
 8       II,  VII    |             Item quidam adhuc humano iudicio stare cernuntur, iam tamen
 9       II,  XII    |           interius erubescit, suoque iudicio paenitendo iam punit. Nam
10       II,  XIII   |   satisfactio diuino tantum pensatur iudicio, non humano. Proinde, quia
11       II,  XV     |              ne Dei secreto et iusto iudicio deseratur homo, et perdendus
12       II,  XV     |       potestate daemonum occulto Dei iudicio et iustissimo rediguntur,
13       II,  XVIIII |            paruis corrigi noluerunt. Iudicio autem diuino in reatu nequiore
14       II,  XVIIII |             Ideoque caecantur diuino iudicio punienda committere, et
15       II,  XVIIII |              praecesserint, ut iusto iudicio eius mereantur in detenus
16       II,  XXV    |             pulsatur. Sed Dei seruus iudicio timoris Dei earum temptamenta
17       II,  XXVI   |              abyssum inuocare est de iudicio suae conscientiae ire ad
18       II,  XL     | insipientibus uirginibus Saluator in iudicio ueniens dicit: Amen dico
19       II,  XLI    |         adimplere. Secreto autem Dei iudicio fieri ut durius pereant
20      III,  I      |            ad purgationem ferit, aut iudicio aeterno puniendum relinquit,
21      III,  I      |               1.9. Saepe occulto Dei iudicio extra flagelli correptionem
22      III,  II     |            10. Quibusdam secreto Dei iudicio hic male est, illuc bene,
23      III,  IIII   |             magnam utilitatem diuino iudicio mens iusti diuersis passionum
24      III,  VIIII  |       derelinquit. ~ 9.8. Quidam Dei iudicio donum scientiae quod neglegunt
25      III,  XV     |     Multosque a contemplatione iusto iudicio deserit et lapsos in terrenis
26      III,  XXXII  |        abiciunt, seruantes se diuino iudicio, quo puniendi sunt durius,
27      III,  LIIII  |        distribuunt, ut, dum de iusto iudicio temporalia lucra non appetunt,
28      III,  LIII   |             53.1. Non est persona in iudicio consideranda, sed causa;
29      III,  LIII   |             non accipies personam in iudicio. Et iterum: Non misereberis
30      III,  LIII   |           Non misereberis pauperi in iudicio. Qui enim consanguinitatis
31      III,  LX     |            iudex caelestis in futuro iudicio ueniens in dexteram consistentibus
32      III,  LXII   |           potest de Dei securus esse iudicio, cum etiam et de otiosis