Liber, Caput
1 I, V | hominibus de inferioribus rebus species ad se trahit. Quem
2 I, VII | quam ueniant. Ideoque in rebus nullus status est temporum,
3 I, VIII | mundo. ~ 8.1. Mundus ex rebus uisibilibus, sed tamen inuestigabilibus
4 I, VIIII | prosperis proferuntur. Ita in rebus permixtum est malum, ut
5 I, XI | naturalia esse cum omnibus rebus quae constant, et in homine
6 I, XII | finem nullum; nam quaedam in rebus temporalia sunt, quaedam
7 I, XIII | animalibus ceteris. ~ 13.2a. Pro rebus corporeis utendis sufficit
8 I, XIII | est: ipsa est enim custos rebus inuentis, ipsa cogitatis.
9 I, XVIII | gesta praesentibus miscet rebus, ut ita credantur ilia futura,
10 I, XIX | recapitulando in serie narrationis rebus futuris nectuntur, cum intra
11 II, X | dum inmoderate terrenis rebus incumbunt, puluere infimi
12 II, XXI | fecerint, et exultant in rebus pessimis. ~
13 II, XLI | Nam et plerisque tantum in rebus alienis est desiderium,
14 III, IIII | iustitiam laudat. ~ 4.3. Dum ex rebus prosperis utilia iustus
15 III, V | promissis decipit; nunc rebus transitoriis, quasi necessariis
16 III, VIIII | accipiunt, ut durius de rebus creditis puniantur. Tardiores
17 III, XII | permisceant, salutaribusque rebus plerumque erroris sui uirus
18 III, XV | 2. Actiua uita mundanis rebus bene utitur, contemplatiua
19 III, XVI | sunt. ~ 16.6. Iusti qui rebus honoribusque ac uitae blandimentis
20 III, XVI | transeunt, ideoque pro aeternis rebus, quae numquam arescunt,
21 III, XVIII | discipulus. Qui enim renuntiat rebus suis, sua abnegat; qui uero
22 III, XXX | amicitia quae nihil quaerit ex rebus amici, nisi solam beneuolentiam,
23 III, XXXI | concordia. ~ 31.1. Amicitia in rebus tantum bonis habenda est;
24 III, XXXVIIII| sectantes, ut, dum temporalibus rebus se totos inpendunt, spiritales
25 III, XXXVIIII| taedio procurant, spiritales rebus interioribus sine inpedimento
26 III, LVIIII | laesione cuiusquam suis rebus utuntur. Item sunt quidam
27 III, LVIIII | sed uoluntas. Namcrimen in rebus non est, sed in usu agentis. ~
28 III, LVIIII | diuitias sibi concessas in rebus salutaribus perfruuntur.
29 III, LX | a Deo concessas, non in rebus salutaribus, sed in usibus
30 III, LX | autem erogatum. Diuenim cum rebus nostris durare non possumus,
31 III, LX | diuersitate usus alii de rebus mundanis pereunt, quas cupidius
|