Liber,  Caput

 1        I,  XXV     |           perire non possunt, sed cito resipiscentes, cordis errorem
 2        I,  XXV     |    gignatur scrupulum. Quod tamen cito exsuperet in illis ratio,
 3       II,  XIII    |         paenitentibus securitatem cito polliceantur. Quibus bene
 4       II,  XXIII   |   peccatum admittat. A lapsu uero cito resurgere, non est in profundum
 5       II,  XXIII   |     studeamus aut non cadere, aut cito conuersi a lapsu consurgere. ~
 6       II,  XXIII   |      nequiter sentitur commissum. Cito enim corrigitur culpa quae
 7       II,  XXIII   |        enim corrigitur culpa quae cito cognoscitur; tardius autem
 8       II,  XXVIIII |          loquitur qui post uitium cito corrigitur. Bis male loquitur
 9       II,  XXVIIII |        Vulnera enim mentis aperta cito exhalant, clausa nimis exulcerant. ~
10       II,  XXXV    |      uirtutum contraria apparent, cito dum in palam uenerint, emendantur,
11       II,  XXXVI   |    uirtutes conprehendre nititur, cito periclitatur. Haec est causa
12       II,  XXXVIIII|           ad consensum libidinis. Cito enim resistit operi, qui
13       II,  XL      |      Luxuriosa namque uita carnem cito debilitat, fractamque celeriter
14       II,  XLIIII  |          temptamenta daemoniorum. Cito enim per abstinentiam deuincuntur.
15      III,  VII     |          24. Quotiens orantes non cito exaudimur, nostra nobis
16      III,  VII     |         perseueranter orantes non cito exaudimur, utilitatis nostrae
17      III,  XIIII   |        est aut dubium, conferendo cito perspicitur. ~ 14.3. Multum
18      III,  XVII    |     inlibatus, in quibus etsi non cito inplicetur, aliquando tamen
19      III,  XX      |   uoluptas, animum autem uacantem cito praeoccupat. Contuere Salomonem
20      III,  XXIIII  |          tempus, messes florentes cito pereunt, germinaque inutilia
21      III,  XXVII   |         statim debemus. ~ 27.4-5. Cito est ignoscendum cuiquam
22      III,  XXVII   |  propitiari sibi Deum quaerit qui cito placari in proximum neglegit. ~
23      III,  XXVIIII |         fictis amicitiis. ~ 29.1. Cito per aduersa fraudulentus
24      III,  LI      |         Namrex qui ruit in uitiis cito uiam ostendit erroris, sicut
25      III,  LIIII   |             54.4. Diues muneribus cito corrumpit iudicem, pauper
26      III,  LIIII   |     ueritatem opprimitur. ~ 54.5. Cito uiolatur auro iustitia nullamquereuspertimescit
27      III,  LV      |       fuerint, examine iudicantis cito manifestantur. Namsicut
28      III,  LV      | infirmitas. ~ 55.5. Fraudulentiae cito reprehenditur mendacium,
29      III,  LV      |       alio profert, sed et is qui cito aurem criminibus praebet. ~
30      III,  LXII    |     aerumnis liberari se cupiant, cito uolentes exire de corpore,