Liber,  Caput

 1        I,  V      | perturbationem, sed ipsam aequitatem iustitiae qua reos punit iracundiam
 2        I,  XXIII  |              certamine debet offerre iustitiae. Sed tamen si agonis fructum
 3       II,  VI     |            quis ante suum finem luce iustitiae praeueniatur uel quis peccatorum
 4       II,  VIII   |           seruos conprimit, sed amor iustitiae liberos reddit. ~ 8.4. Necesse
 5       II,  XI     |         eorum conferri possunt nobis iustitiae praemia, tanto de perseuerantia
 6       II,  XI     |         egeat hominem demonstratorem iustitiae, sed ipsam contemplando
 7       II,  XIII   |        subtrahunt. ~ 13.2. Magna iam iustitiae pars est seipsum nosse homo
 8       II,  XVIII  |         quamuis in hoc saeculo magna iustitiae quisque claritate resplendeat,
 9       II,  XX     |      uerecundiam. ­ Quaedam enim iam iustitiae portio est iniquitatem suam
10       II,  XXI    |              omne malum, amplectendo iustitiae bonum, nec eum delectat
11       II,  XXXV   |           Nam interdum sub praetextu iustitiae crudelitas agitur, et putatur
12       II,  XXXVIII|         adsumitur, seu quod de opere iustitiae et uirtutis exoritur, minusque
13       II,  XL     |     elationem, per oppressionem, per iustitiae quoque praeuaricationem,
14      III,  VII    |         differimur diuinae reputetur iustitiae et culpae nostrae. ~ 7.25.
15      III,  XXIIII |      elationis suae, conscii actione iustitiae, sed ab huius subreptionis
16      III,  XXXII  |         ueritas, et amara disciplina iustitiae; nec delectantur nisiplacentiapropriae
17      III,  XLII   |     necessario libere transgressores iustitiae increpabant. ~ 42.2. Aliquando
18      III,  XLV    |             instruat ad summum usque iustitiae peruenire, cum dicit: Super
19      III,  XLV    |               et a bono opere, uel a iustitiae praedicatione, rei alicuius
20      III,  XLVIII |             regni potestatem, formam iustitiae factis magis quam uerbis
21      III,  L      |           malum pro malo uicissitudo iustitiae est, sed qui clementiam
22      III,  L      |             sed qui clementiam addit iustitiae, non malum pro malo culpatis
23      III,  LIIII  |          Aliis enim praestat censura iustitiae, aliis bonitate. Iudicia
24      III,  LIIII  |              negotio refomidat ne de iustitiae tramite deuians cadat, et
25      III,  LII    |             ab scrutatione alienatur iustitiae. ~ 52.16. Iracundus iudex
26      III,  LIIII  |              quippe ad ueritatem non iustitiae defensio, sed amor praemii
27      III,  LIIII  |             subtrahitur, confestim a iustitiae defensione recedunt. ~ 54.