Liber, Caput
1 II, III | separari disponunt; sed pondere uitiorum grauati, rursus ad ea uitia
2 II, VIII | corruat quam prius per lapsum uitiorum iacebat. ~
3 II, VIIII | grauari se quisque inpulsu uitiorum agnoscit, dum ad cognitionem
4 II, VIIII | per exercitium praeparet uitiorum. ~
5 II, XIII | delectationes pristinae uitiorum mentem auidius inrepunt,
6 II, XXIII | inplicatus, quadam catena uitiorum tenetur adstrictus, ita
7 II, XXVIIII| 29.1. Dum quaedam parua uitiorum uerba non euitamus, in magno
8 II, XXXII | Recedens homo a Deo statim uitiorum traditur potestati, ut dum
9 II, XXXII | Nonnulli non antea in errorem uitiorum labuntur, nisi prius interioris
10 II, XXXII | uegetante mentis ratione, uitiorum superantur incursu, sicque
11 II, XXXIII | rubigo. Pro id ergo ista sub uitiorum allegoria colliguntur, quia
12 II, XXXV | 35.4. Aptum exemplum uitiorum de latronis specie sumitur;
13 II, XXXVI | corruat quam prius ex lapsu uitiorum iacebat. ~ 36.9. Quem Deus
14 II, XXXVII | se uiri sancti ueracius a uitiorum conluuione detergunt, dum
15 II, XXXVII | 37.2. Aduersus impetus uitiorum contrariis uirtutibus est
16 II, XXXVII | 37.8. Principalium septem uitiorum regina et mater superbia
17 II, XXXVII | 9. Sicut princeps septem uitiorum superbia nos eorum potestatibus
18 II, XXXVII | gratia plenus, a dominatu uitiorum nos eruit, et quos illa
19 III, V | inmissor, sed incentor potius uitiorum. Neque enim alibi concupiscentiae
20 III, V | sunt decepti. Multis enim uitiorum praestigiis mentes reproborum
21 III, VII | Hoc est remedium eius qui uitiorum temptamentis exaestuat,
22 III, VII | subdat, quia frequens oratio uitiorum inpugnationem extinguit. ~
23 III, XV | uel ad modicum, statim uitiorum excipitur luxu. ~ 15.10.
24 III, XXIIII | ad uitia, et quidam dum uitiorum inpulsu frequenter plangunt,
25 III, XXXII | aliena corripere qui adhuc uitiorum contagionibus seruit. Inprobum
26 III, LI | licentiae in omne facinus uitiorum labuntur. ~ 50.5. Quanto
|