Liber, Caput
1 I, VI | cum Deo tempora, non esset tempus, sed esset aeternitas, nec
2 I, VI | nec ipsi utique ualebat tempus. Tempus igitur non ad eas
3 I, VI | ipsi utique ualebat tempus. Tempus igitur non ad eas creaturas
4 I, VII | tempora, quia, dum sit ipsud tempus creatura, in principio tamen
5 I, VII | mutantur. Nec centum anni unum tempus est, nec unus annus unum
6 I, VII | est, nec unus annus unum tempus est, nec unus mensis unum
7 I, VII | est, nec unus mensis unum tempus est, nec dies, nec hora,
8 I, VII | sit praeteritum futurumue tempus sicut praesens, et si est,
9 I, VIII | huius mundi constructio, nec tempus ante principium, sed aeternitas
10 I, VIII | sed aeternitas fuerit. Tempus uero a substitutione creaturae,
11 I, XIIII | fili Dei? uenisti ante tempus perdere nos. ~ 14.12. Christus,
12 I, XV | cognosceris; dum aduenerit tempus, ostenderis. Nunc uero reuelatum
13 I, XV | manifeste dicebatur, eo quod tempus ostensionis non esset. ~
14 I, XXV | addicatur. ~ 25.9. Quanto breue tempus uidet sibi restare diabolus
15 II, VII | exitus diem? quia ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies
16 II, XIII | autem in deterius uadit, qui tempus sibi ad paenitentiam indultum
17 II, XV | Nam quod seruatur nobis tempus paenitentiae, ut non simul
18 II, XXXIIII| Paulo apostolo sume, qui ad tempus egit quod agendum esse omnino
19 II, XLII | Quando, si ante legitimum tempus quid adpetatur. Quantum
20 III, XXIIII | sanctitatis. Ante maturitatis enim tempus, messes florentes cito pereunt,
21 III, XXVIIII| ubicumque enim se uerterit tempus, illa firma est. ~ 29.5.
22 III, XLIIII | Salomonis sententiam dicentis: tempus tacendi et tempus loquendi.
23 III, XLIIII | dicentis: tempus tacendi et tempus loquendi. Non quidem per
24 III, XLIIII | accepit officium, interdum ad tempus facta proximi taceat, quae
25 III, L | consentiat, sed quod aptum tempus correctionis expectet, quando
|