Liber, Caput
1 I, VIIII | saeuiunt origine, partim culpa. ~ 9.9a. Mala dicunt multa
2 I, XVI | a quibusdam et nomen et culpa, ut ipsius uocabulo censeatur
3 II, I | conuenit. Nullus autem in culpa maior est quam ille qui
4 II, XIII | intercedente securitate, quaelibet culpa subrepserit confestim delectationes
5 II, XXIII | commissum. Cito enim corrigitur culpa quae cito cognoscitur; tardius
6 II, XXVII | agimus perdimus, et minus a culpa uacamus. 27.4. Saepe quae
7 II, XXX | relaxari. Nam si quaelibet culpa sequenti mercede purgatur,
8 II, XXXVIII | uirtutis exoritur, minusque culpa eius sentitur. Luxuria uero
9 II, XXXVIII | transgressionis non sequitur culpa. ~ 38.3. Omnis superbia
10 II, XXXVIII | ut non sit superbis aliud culpa, aliud poena, sed ipsa culpa
11 II, XXXVIII | culpa, aliud poena, sed ipsa culpa sit illis et poena. ~ 38.
12 II, XXXVIII | iactantia laudis. Ita ergo in culpa praeponitur superbia adrogantiae,
13 II, XXXVIIII| fornicatione. ~ 39.1. Ex culpa superbiae plerumque in abominanda
14 II, XLII | Sicque fit ut non sit in culpa ciborum qualitas, sed illud
15 III, II | simul feriatur uita eius cum culpa. Flagellum namque tunc diluit
16 III, II | perdidit. Quamuis enim si una culpa bis non percutitur, una
17 III, II | tantum, et nescit quae sit culpa illa pro qua meruit eius
18 III, XXVII | proficit esse inlibatum a culpa, qui non est paratus ad
19 III, XXVII | dumque potius haec magna sit culpa, quando tardius relaxantur
20 III, XXXIIII | geminat, si quisque cum culpa ad sacerdotale culmen aspirat. ~
21 III, XXXIIII | deseram, ne deterior sit culpa susceptum gregem relinquere,
22 III, XLIIII | fit merito, ut modo pro culpa plebis auferatur sermo doctoris,
23 III, LXII | simulque finiatur uita cum culpa. Namincentor diabolus eos
24 III, LXII | delectatione peccati, multos a culpa reuocat terrore tormenti.
|