Liber, Caput
1 I, I | incommutabilitas? Nam et angeli et animae inmortales sunt, sed inmutabiles
2 I, VIIII | Non erit caro subiecta animae, nec uitia rationi, si animus
3 I, XII | Vita corporis anima, uita animae Deus est. Et sicut corpus
4 I, XII | 12.3. Sicut angeli ita et animae: habent enim initium, finem
5 I, XIIII | sed in inferno sanctorum animae tenebantur. Pro quibus absoluendis
6 I, XV | distribuit, consolationem animae praebet. Credo equidem quod
7 I, XXIII | ultro dedit ubi maximum animae lucrum uidit, et sapienter
8 II, X | Valet interdum conuersis pro animae salute mutatio loci. Plerumque
9 II, XIIII | Perpetrare flagitium aliquod mors animae est; contemnere paenitentiam
10 II, XXVI | gehennae per inconditum animae appetitum iam poenas conscientiae
11 II, XXVIII | per sensus carnis labem animae ingerunt; ideoque in ipsis
12 II, XXX | fallaciam defendatur, nec suae animae noceant, dum praestare alienae
13 II, XXXVIIII| laudatur peccator in desideriis animae suae. Quid enim peius quam
14 II, XXXVIIII| scientes pulchritudinem esse animae castitatem et per hanc hominem
15 II, XLII | abstinentia resecantur, ita omnes animae uirtutes edacitatis uitio
16 II, XLII | seruitur a coquis, uirtutes animae destruit. Neque enim posse
17 II, XLIIII | debilitas nimia etiam uires animae frangit, mentis quoque facit
18 III, III | uulnera carnis sentiuntur quam animae; ideoque per carnis flagello
19 III, III | frangit. ~ 3.8. Languor animae, id est peccatorum infirmitas,
20 III, IIII | 4.4. Qui passionibus animae insidiante aduersario cruciatur,
21 III, V | Permanenti autem in Dei amore animae et ipsa talis angustia ad
22 III, XXVII | contra alios perniciosum animae dolum seruant. A regno
23 III, LXII | 62.7-9. In exitu uitae animae electorum nimio terrentur
|