Liber, Caput
1 I, XXVIIII | futuro iudicio pro quantitate uirtutum glorificabitur, ita et unusquisque
2 II, III | caritati pensatur. Caritas enim uirtutum omnium obtinet principatum.
3 II, V | dubium ut hii quos quidam uirtutum excellentia antecedunt,
4 II, VIIII | calcare cupiat, et summa uirtutum subire contendat, si forte
5 II, VIIII | reprimere uitium successione uirtutum. ~ 9.2-3. Tunc magis grauari
6 II, XI | exempla uoluerimus imitari uirtutum. Certe si ea potius auersati
7 II, XXXV | 2. Quaedam uitia species uirtutum praeferunt, ideoque perniciosius
8 II, XXXV | decipiunt quia se sub uelamine uirtutum tegunt. Nam uitia quae statim
9 II, XXXV | tegunt. Nam uitia quae statim uirtutum contraria apparent, cito
10 II, XXXV | Item quaedam uitia species uirtutum esse uidentur, sed tamen
11 II, XXXV | igitur exemplo uitia species uirtutum imitantur, et inde se nonnulli
12 II, XXXVI | 36.2. Quemadmodum ad uirtutum tendentes culmen, non a
13 II, XXXVI | uirtutibus erigat, quaedam illi uirtutum dona tribuit, quaedam retrahit,
14 II, XXXVIII | criminum, ita ruina cunctarum uirtutum. Ipsa est enim in peccato
15 II, XXXVIIII| tument, sanentur; et qui de uirtutum effectibus existunt superbi
16 II, XLII | Neque enim posse quempiam uirtutum perfectionem adtingere,
17 III, V | interdum Christus ad exercitium uirtutum salubri utilitate conuertit. ~
18 III, XX | existimauerit, etiam cum maiora uirtutum opera gesserit. ~ 19.2.
19 III, XX | corruunt, quia deterius per uirtutum elationem deiciuntur quam
20 III, XXIIII | 13. Quidam per incautam uirtutum iactantiam relabuntur ad
21 III, XXIIII | ualentibus uitia sub specie uirtutum celare et non ueram sanctitatem
22 III, XXXIIII | Praecedentium namque magnitudo uirtutum crescit ad cumulum sequentium
|