Liber, Caput
1 I, XVI | es, ecce ego adnuntiabo iustitiam tuam et opera tua non proderunt
2 II, VII | inadtingibilem intellegi posse iustitiam, dum eam quisque sequi conuersus
3 II, XI | cuius imaginem facti sunt, iustitiam operare. Hoc indicat quod
4 II, XI | ipsam contemplando imitetur iustitiam. ~ 11.12. Exempla sanctorum
5 II, XIIII | hostis insidias; sicque Dei iustitiam metuat ut tamen, quamuis
6 II, XV | praeuaricationem regredi ad iustitiam,obserare aditum paenitentiae
7 II, XXI | operis percipit, qui amando iustitiam facit, non is qui eam solo
8 II, XXI | peccatum non faciunt et tamen iustitiam odiunt. Grauius autem peccat
9 II, XXXVIII| superbiam adtollitur, per Dei iustitiam inclinatur. ~ 38.4. Qui
10 III, I | reprobo Deus misericordiam et iustitiam abstrahit. Nam et bonos
11 III, I | illuc punit per aeternam iustitiam. In hac enim uita Deus
12 III, IIII | et contra Deum murmurat, iustitiam iudicantis accusat; qui
13 III, IIII | et seipsum accusat et Dei iustitiam laudat. ~ 4.3. Dum ex rebus
14 III, IIII | qui et diuinam agnoscit iustitiam et suam culpam intellegit. ~
15 III, XLVIII | 4. Bonus rex facilius ad iustitiam a delicto regreditur, quam
16 III, LIIII | acceptione suscipit, non infirmat iustitiam auaritiae flamma, nec studet
17 III, LIIII | sibi. ~ 52.3. Boni iudices iustitiam ad solam obtinendam salutem
18 III, LIIII | gestat, in utroque penso iustitiam et misericordiam portat;
19 III, LIIII | misericordiam portat; sed per iustitiam reddet peccati sententiam,
20 III, LV | Namstultus per ignauiam ignorat iustitiam; inprobus per cupiditatem
21 III, LIIII | fraudem in Deo perpetrat, quia iustitiam quam gratis inpertire debuit
22 III, LIIII | acceptiones quibus contra iustitiam humana uanitas militat,
|