Liber, Caput
1 I, X | acceperant. ~ 10.12b. Post diaboli deiectionem, angelorum sanctorum
2 I, XI | impii; et ipsi sunt cibus diaboli. ~ 11.8. Quia praua uoluntate
3 I, XVI | recedentes a Christo, ad diaboli pertinent corpus. ~ 16.15.
4 I, XVI | secundum conuersationem filii diaboli nuncupantur. Ac per hoc
5 I, XVII | semetipsum redarguat, dum in diaboli faucibus haeserit. ~
6 I, XIX | Babyloniam, hoc est contra diaboli corpus, multa dixisset sermo
7 I, XIX | Iudam utique indicans, quia diaboli corpus fuit. Apostata quippe
8 II, XXXVII| tranquillitas. ~ 37.7. Superbiam diaboli imitantur superbi, aduersus
9 III, V | V. De temptationibus diaboli. ~ 5.1. Multis calamitatum
10 III, V | eas quas mente per fraudem diaboli tolerat, multum interest.
11 III, V | conuertit. ~ 5.5-6. Insidiae diaboli atque astutiae, quamuis
12 III, V | Vnde et omnis uoluntas diaboli iniusta est, et tamen, permittente
13 III, V | et Dei potestas iusta et diaboli uoluntas iniusta. Namspiritus
14 III, V | 5.14. Qui suggestiones diaboli non recipit, in eius insidias
15 III, V | Lege Balaam, qui in figura diaboli contra populum Dei ex ea
16 III, V | propheta electam dicit esse diaboli escam, dum alibi scriptum
17 III, V | deglutiatur. ~ 5.33. Os diaboli uerba eius sunt. Verba uero
18 III, XXII | seruus semper fallentis diaboli praeuidere debet insidias
19 III, XXV | 25.3. Inuidus membrum est diaboli, cuius inuidia mors introiuit
20 III, XXV | et superbus membrum est diaboli, de quo scriptum est: Omne
21 III, XXXIII| decepti agunt per argumentum diaboli fallentis eos per speciem
|